Gözlər, gözlər - nərgizlər,

Sərxoşluq nərgizlikdir.

Eşq yaxar, könül sızlar,

Yol gözləmək - gözlükdür.

Gün batır, qəmli qürub…

Aramızda dağlar durub.

Dünya - qürbət, mən -qərib,

Qəriblik əzizlikdir.

Dünya bizlə əyrişdi,

Cuna yaylıqlar yaşdı…

Fələk əli daşdı

Nişan alıb, bizlikdir.

Ürək quzutək mələdi,

Sındı - piyalədir…

Barış, bu, taledir,

Nə bizlik, nə sizlikdir.

***

Bu şərab ki, var - bəhanədir,

Mən qeybdən gələn gündən sərxoş!

Axan ulduzların işığından xumar,

Mən aydan, gündən sərxoş!

Yer ahıdır dağlar - göy dəlir…

Dünya bir atdır - göydəmir…

Min illərin dənidir - göyərir,

Mən göyərən dəndən sərxoş!

Haqq dediyin təklikdir…

Cahilinki fələklikdir…

Mənimki aşiqlikdir, -

Mən səndən sərxoş!

Sən nə dersən, fani Şaiq,

Dostların içsin çayı…

Mən məndən ayıq,

Mən məndən sərxoş!

MEYXANƏÇİ

Sərxoş gəlmişəm qapına,

Aç, aç, meyxanəçi!

Aşiqlər sənə tapınar…

Keç, keç, meyxanəçi!

Olubmu öldüyün sənin?

Dərddən güldüyün sənin?..

Elə hey xaç bildiyin sənin

Hac, Hac, meyxanəçi!

Aranı dağa daşımısanmı?

Solunu sağa daşımısanmı?

Özünü uzağa daşımısanmı? -

Köç, köç, meyxanəçi!

Baxma naşı-naşı mənə,

Mey gətir - söz daşı mənə.

Könlün varsa qoşul mənə,

Uç, uç, meyxanəçi!

Cahil əllərində aşiq başları -

Minarə kərpici, qüllə daşları…

İçib ayılır eşq sərxoşları…

İç, iç, meyxanəçi!

Mən bu çağın nəyiylə yarışım?

Mən bu torpağın nəyiylə qarışım?!

Mən bu dünyanın nəyiylə barışım? -

Puç, puç, meyxanəçi!

BİR ULU EŞQ İLƏ

Mən bu cahan mülkünə,

Təxti-Süleyman mülkünə,

Can içində can mülkünə

Ağlaya-gülə gəldim.

Mən "mən" olmaq istəmirdim,

Açıb-solmaq istəmirdim.

Bir də gəlmək istəmirdim -

Bir ulu eşq ilə gəldim.

Bu dərdli aləmə gəldim,

Sanma qalıma gəldim.

Mən sənə salama gəldim,

Düşüb haldan-hala gəldim.

O gözəli bilirdim,

Qəm məzəli bilirdim.

Mən əzəli bilirdim,

Mən sonu bilə gəldim.

Sorma məndən handaydım,

Hər yerdə, hər yandaydım.

Əzəlin əzəli - sondaydım,

Sonun sonu əzələ gəldim.

Şaiq VƏLİ

Ədəbiyyat qəzeti.- 2018.- 13 yanvar.- S.5.