Uşaq dünyası-İşıq dünyası

Bərəkət bayrağı

Hamı fərəhlə baxır

Yurdumun bayrağına...

Göy qurşağı enibdir

Lələtəpə dağına?

Bu təpədən baxanda

Adamın gülür üzü...

Elə bil ki, sevinir

Yurdumun dağı, düzü...

Torpaqdan ayrı düşüb,

Nə qədər zillət çəkdik.

Minaların yerində

Axır ki, zəmi əkdik...

Sevindi torpaq ana,

Taxıl çıxdı qurşağa,

Sarı-sarı sünbüllər

Döndü nura, işığa...

Yel əsdikcə arabir

Qəlbdə arzu dillənir.

Bayrağıma qoşulub

Zəmilər də yellənir...

Gördüyüm bu mənzərə

Kədərimi dağıdır.

Dalğalanan zəmilər

Bərəkət bayrağıdır...

Macal

Neçə ki, var macal,

Yaşamağı bacar!

Bu torpaqdan güc al,

Zirvələrə ucal!

Çeşmələrdən saflıq,

Ulduzlardan bac al!

Ləyaqətlə yaşa,

Ləyaqətlə qocal!

Zəmi

Elə ki, zəmidə

Sünbül dən tutur,

Sərçə dimdiyiylə

Sünbüldən tutur...

Külək hey tələsir

Zəmiyə sarı!

Sünbülün hər teli

Sim kimi sarı!

Muştuluq! Muştuluq!

Tutub zəmi dən! -

Hansı quş əl çəkər

Belə zəmidən?!

Rafiq Yusifoğlu

Ədəbiyyat qəzeti.- 2019.- 1 iyun.- S.7.