Venesiyaya məktub

İkinci məktub (qurban)

Sizin şəhərdən uzaqlarda

elə bizim Suriyada

heç də dinləmir hamı

sizin kimi şirin yağış nəğmələrini.

Boynu kəsilən yeniyetmə:

Allah, niyə unutdu bizi

göndərə bilməzmi yenə qoçunu

İsmayıl yerinə - bir xilas üçün.

bəlkə qurtarıb qoçları

ya da günahımız -

atamız peyğəmbər deyil?!

Şərqin kəsilən boyunları

qızların "boyunbağı"na çevrilir Qərbdə.

Üçüncü məktub (qladiator)

Qarşında pizza

duyursanmı

Afrika səhralarının "soyuq"luğunu.

Orda arzular üst-üstə yığılmış

qum dənəcikləri.

dağıdar arzuları,

sovurar qum dənəciklərini

amansız külək -

Avropadan gələn "külək".

Mən Zevsin Qafqaz adlı cəhənnəmində

Prometey kimi

ciyərlərimi didir qartal

sənə verdiyim "oda" görə.

Xəritədə İtaliya hələ də yuyur

çəkməsinə bulaşmış palçığı

Aralıqda batan şərqlilərin göz yaşıyla.

Əzəmətli Roma qarşılayır

iki min il öncəki kimi.

bu kərə ölümə gedən

kapitalizmin qladiatorlarını.

Qəlb adlı məmləkətin Kolizey

mənsə sevgi qladiatoru

orda ölümümü istəyir hamı.

sən nə edəcəksən?

baş barmağın qalxacaq,

ya enəcək?

Dördüncü məktub (intihar)

Yaşamaq ən böyük intihardı -

burda yaşayır hamı

bir-birinin acığına.

Dodaqların

Cəlilabadın bağçalarında çiyələk kimi

dərilməyini gözləyir.

bəlkə dəniz sahilində,

bəlkə də çəmənlikdə

şeir oxuyarkən sənə

ayaqların qucaqlayar belimi.

ayaqlar da sevir, venesiyalı.

Bu hicablı şəhərdə bikinili ayaqların

mən kafirə unutdurur dinimi

şeyx Sənan kimi, Kərəm kimi.

astaca qulağına pıçıldayıram:

Tanrı Venesiyanı qorusun!

Emin PİRİ

Ədəbiyyat qəzeti.- 2019.- 11 may.- S.27.