Şokoladlı ev

 

Bu ki bəzəkli tortdu...

 

Burda ev var, çəmən var.

 

Poladın ad günüdü -

 

Bilirsiniz, uşaqlar?

 

 

 

Xalası bişirən tort

 

Necə dadlı olur.

 

Toy-bayram günlərində

 

Həmişə adlı olur.

 

 

 

Bu gün bax, xalası,

 

Yenə təbrikə çatıb.

 

Əlvan-əlvan xəyalı,

 

Dadlı aləm yaradıb.

 

 

 

Polad yaman sevindi,

 

Bilmir neyləsin indi.

 

Söylədi, - durun, kənar

 

Şokoladlı bu evi

 

Axı, uçurmaq olar?

 

 

 

Dirriyimiz, diriliyimiz

 

Ay Bənövşə, Bənövşə -

 

Evə çağır Cəfəri.

 

Səslə dirriyə getsin,

 

Bir az yığsın cəfəri.

 

Keşnişə əl atsın,

 

Böyürtkəni qanatsın.

 

Bala dönüb çiyələk,

 

Sırğaları ləkbələk.

 

Torpaq baldı, barlıdı,

 

Becərmişik dirriyi.

 

Axı, yox süfrədə?

 

Bol bərəkət, bu zəhmət -

 

Evimizin diriliyi.

 

 

 

Ballıca

 

Günəşi bollucadı,

 

Otu daşdan ucadı.

 

Adam burda itər ki,

 

Bu çəmən Ballıcadı.

 

 

 

Rənglər rəngə qarışıb,

 

Tikan güllə barışıb.

 

Şehlə gözünü qırpan

 

Bu çəmən Ballıcadı.

 

 

 

Dağlarla boy-boyadır,

 

Nərdivanı qayadır.

 

Bu ovsundan ayıl di...

 

Bu çəmən Ballıcadı.

 

Yanağına xal çəkən,

 

Çiçəyindən "bal" çəkən,

 

Arıları - uşaqlar

 

Çəmənim Ballıcadı.

 

 

 

Yağış yağır

 

Bıldır, bıldır

 

Yağır yağış.

 

Budur, budur,

 

Yağır yağış.

 

Quraqlıqlar

 

Çiçəklənir.

 

Solmuş kollar

 

Ürəklənir.

 

Damçıları

 

Saya-saya.

 

Gölməçələr

 

Güzgü tutub,

 

Baxır Aya.

 

Axır şirin

 

Yuxu tutdu

 

Yatdı yağış.

 

Bal-şəkərə

 

Batdı yağış.

 

 

 

Sünbüllü şeir

 

Çörək boldu

 

Süfrədə.

 

Çörək baldı

 

Süfrədə.

 

Qırıb qırağa

 

Atma.

 

Qədrini bil

 

Loxmanın.

 

İşığı hər

 

Daxmanın.

 

Əkinçi ol, əkində,

 

Biçinçi ol, biçində.

 

Bu deyimlə öyün sən.

 

Əllərinə baxaraq,

 

Kimsən axı,

 

Deyim sən...

 

 

 

Qaratoyuq

 

Adın Qaratoyuqdu,

 

qəribə adın var?

 

Sənin quşlar kimi

 

Qəşəngcə qanadın var.

 

Sən ki, uça bilirsən,

 

Göyü uca bilirsən.

 

Gəzsən budaq-budaq,

 

Axtarsan da yerdə dən,

 

Lap məəttəl qalmışam

 

Qanadını göy açır,

 

Sənin haran toyuqdu?

 

 

 

Bapbalaca...

 

Sevil, Sevil... Bapbalaca

 

Şirin-şəkər baxışı var.

 

Güllü-güllü donuna bax,

 

Əlvan-əlvan naxışı var.

 

Ayağında çox sevinən,

 

Yumşaq, qəşəng papışı var.

 

O, yuxudan duran kimi,

 

Nənəsinə "appa" deyir,

 

Babasına "oppa" deyir.

 

İnqilab İsaq

Ədəbiyyat qəzeti.- 2020.- 5 iyun. S. 26.