Getdin, intihar etdi qəmzəmdə kəpənəklər...

şeirlər

Getdin, ruhuma əsdi yenə soyuq küləklər

Heç nəyə yaramayan quruca nəfəs oldum.

Getdin, intihar etdi qəmzəmdə kəpənəklər

Və getdin, içimdəki quşlara qəfəs oldum.

Yenə qəlbim soyundu xoşbəxtlik libasını.

Saatlar yavaşıdı, zaman, sanki süst oldu.

Duyunca ayrılığın sarsıdan təmasını

Dünyam çıxdı oxundan, həyatım alt-üst oldu.

Yenə gözlənilmədən yoxluğuna uğradım

Və alnımda qırışlar günbəgün cərgə saldı.

Yenə barmaq ucumdan saçımacan ağrıdım

Və yenə gözlərimdə kədər düşərgə saldı.

İndi ömrümdə yoxsan, bitsə də sənli anlar

Xatirələr hələ də təzədirlər, tərdilər.

Nə xoşbəxtdirlər indi səni görən insanlar

Çiynindəki mələklər necə bəxtəvərdilər.

***

Daha barmaqlarım qırov bağlamır

Donuq baxışımın buzu əriyib.

"Sıx bizi köksünə" deyib ağlamır

Daha xatirələr susub kiriyib.

Dolabda yas tutmur heç bir asılqan

Qaralar ağ, yaşıl və ala dönüb

Gözə işıq gəlib, yanağıma qan

Yuxu rejimim də normala dönüb.

Ayrılıq gözümə dağ kimi dəymir

Həsrətin qudurub çıxmır özündən.

Yoxluğun o cəllad libasın geymir

Daha iraq tutur məni özündən.

Gedişin də daha müəmma deyil

Artıq bilməcələr çözə bilirəm.

Tüstüyə-dumana etmirəm meyil

Hər nə ağrı olsa dözə bilirəm.

Gözümdə zirvəyə qoyduğum adam

Kim idi mənimçün kimə çevrildi.

Bu gün o son sevgi qırıntısı da

Sərçə dimdiyində yemə çevrildi.

Neytral zona

Sevinclərimə ortaq,

hüznlərimə tən bilmişdim səni...

Ürəyim ürəyinə baş qoyandan

Vətən bilmişdim səni...

Sən demə,

güvəndiyim dağın başı büsbütün qarmış,

Sən demə,

qədərdə Vətəndə qürbətçi olmaq da varmış...

Sahib çıxmaq istəmədiyin ürəyə daha

Bədəl ödətdirirsən bahadan baha...

Gündüzu zərrə-zərrə udan nəhəng şər kimi

Bu laqeydlik hər gün bizi yeyir bitirir.

Neytral zonada qalmış yaralı əsgər kimi

İndi mənim hisslərim durmadan qan itirir.

Saniyə-saniyə soyuyuram biləsən,

Döyüntü-döyüntü buza dönür ürəyimin əli-ayağı

Amma qorxma,

son nəfəsində belə, sənə "Vətən" deyəcək

Deyəcək ki, baxıb sevinməsin yağı...

Yuxu

Dedin ki, "Göldə üzən

Ağappaq Qu kimisən.

Baxmaqdan heç doymuram

Bir içim su kimisən.

Gülüşün şeirdisə

Baxışların bəstədir.

Ağlım sənə aludə,

Könlüm sənlə xəstədir.

Ən səmimi duamsan,

Ən müqəddəs diləyim.

Hansı cənnətdən endin,

Ey qanadsız mələyim?

Qəlbimə möhürlənib

Üçcə hecalıq adın.

Tanrımın şah əsəri,

Ey büsbütün eşq qadın!

Sənlə havalanmışam

Öz-özümə gülürəm.

Mən səni sevmirəm ki

Səndən ötrü ölürəm.

Ey əsiri olduğum,

Ey könüllü qəfəsim!

Yaxın gəl yanağını

Sığallasın nəfəsim".

Susdum, bir addım atıb

Nəfəsində dayandım.

Sən əyildin öpməyə

Mən yuxudan oyandım.

Tapmaca adam

Yeni kəşf edilmiş planeti öyrənmək qədər

müşküldür səni tanımaq.

Qürurundan hördüyü Çin səddi arxasında

gizlənən tapmaca adam...

Nə sevdiyin bəlli, nə sevmədiyin.

Sənin gizlənqaç oyununda yuman tərəf

olmaqdan yorulmuşam

Həyatımda bir varsan, bir yoxsan,

Bir çoxsan, bir azsan

Qısacası Kvant nəzəriyyəsi qədər çətin və anlaşılmazsan.

Get-gəllərindən

yollar da əzbərləyib addımlarını,

Aristokratlığını itirib artıq əlvidaların.

Salamlarınsa hər dəfə xəcalət təri tökür dilinin ucunda...

Savaş meydanını xatırladır indi

sualların hücumuna məruz qalmış beynim

Sevir-sevmirlərimlə bezdirdiyim çobanyastıqları

qürur dərsi keçir mənə.

Çox dəfə ürəyini bəlkə oxuya bildim ümidiylə

gözlərimi gözlərinə dikirəm

Axı mən xəstəyəm

Həkim demişdi ki

Sən çatışmazlığından çox ciddi əziyyət çəkirəm...

Sənsə hər dəfə balıq səssizliyi ilə susursan

Hər dəfə lal baxır gözlərin

Heç olmasa qolların danışsın arada

Heç olmasa onlar itirməsin danışmaq vərdişini

Bərk-bərk sıxsınlar məni köksünə

Bəlkə heç sabah olmadım

Düz demirəm?

Nə bilmək olar axı, həyatın işini.

Mutasiya

Deməliyəm ki,

Heç nə bir anda yaranmır

amma hər şey bir anda məhv ola bilir.

Dünya özü də yeddi gündə yarandı,

Qiyamət özü də bir anda qopacaq

Və o gün

bütün yaxşıları yaxşılar,

bütün pisləri pislər tapacaq.

Sənin Qiyamətinsə mənim ürəyimdə qopdu

Dünyamın mərkəzi deyilsən daha

Ətrafında dönmür artıq kainat.

İndi ən böyük qazancımdır yarısından döndüyüm ziyan

Demişdim axı, çox da özünə güvənmə

Bax, süqut etdi illərlə qəlbimdə qurduğun imperiyan,

Sultanı olduğun taxtın da devrildi...

Sayəndə DNT-si dəyişdi duyğularımın

Sevgim mutasiyaya uğrayaraq nifrətə çevrildi.

Aypara Ayxan

Ədəbiyyat qəzeti.- 2020.- 12 sentyabr. S. 9.