Çöl

Susuzluq dənizi.

Yalnız incə qorxunun doğulduğu

toz dağı

Qum üzərində tənha budaq -

quru ot simvolu...

Amansız mavi,

sonsuz ağrı.

Və səmada təsadüfi bir bulud

sədəqə istəyən cındırından

cinlər ürkən dilənçi.

Çöl...

Atlı çapıb keçir -

nal səsi duyulmaz.

yaxınlıqdakı çırpınan qum təpələri...

Ancaq burada

həm sən, həm də o

ikiniz:

bir-biriniz üçün

özünüzü ilğım sanarsınız.

Ağac və quşlar

İki çırpınan qanad

ağacın nazik çubuqları ucunda.

Quş uçan kimi görünür,

və enir nazik budağa.

Qonmaq üçün güvənli olmayan bir yer,

yellənən liman,

ancaq quş köməyi hiss edir

bu təsadüfi rəqsdə.

Dırnaqları altında

yarpaqlar,

köklər

yerin davamlı şirəsi,

dünyanın döyünən nəbzi...

Sehrli bir an,

köklərin varlığını hiss edən quş

və

budaqdan

qanadları.

İlk baxışdan sevgi

Bilmirəm

Sevgi əbədidirmi,

amma parlaq bir başlanğıcı olması şəksiz...

İlk baxışdan sevgi.

İlk qədəhdən sevgi.

İlk "Salam"dan sevgi...

Adın nədir?

Yenə səni görə biləcəyəm?

Ala bilərəmmi telefon nömrəni,

Zəng edə bilərəmmi hərdən?

Gözləyəcəyəm!

Romantik bir başlanğıc,

Sonu izaha gəlməz, amma.

Aşiq olursan

yad adama.

Ona nifrətmi edirsən,

Sevgilim?

Georgi Konstantinov

Ədəbiyyat qəzeti.- 2020.- 11 yanvar. S. 5.