Doyunca

Bir ruh baş götürür göylərə sarı,

Baxıb arxasınca, ah çək doyunca.

Bu qərib sevgini sinəmin üstə,

Dağlartək sırala, dağ çək doyunca.

Dara çək bu eşqi buz əllərinlə,

Yerdən ayağını üz əllərinlə.

Tutub kəndirini öz əllərinlə

Gözün baxa-baxa, bax, çək doyunca.

Ruhunu qucaqla solan bu eşqin,

İzini dünyadan silən bu eşqin.

Qolunda can verib ölən bu eşqin

Boyuna kəfən biç, ağ çək doyunca.

Yadına düşsəm

Bu gecə ən şirin xəyallarımdan,

Yuxuma şirinlik mən qatammadım.

Qovruldum içimdə mən için-için,

"İlan vuran yatdı, mən yatammadım".

Nəmli kirpiyimi sıxdım yastığa,

Göz yaşım yastığa əksini yazdı.

İşığı soyumuş bəbəklərimdə,

Həsrət sevgimizin qəbrini qazdı.

Sübhəcən can verdi gözümdə yuxu,

Ürəyim bir qara sirr daşı oldu.

Bu sevgi dəfn oldu bəbəklərimdə,

Gözümün qarası başdaşı oldu.

İsinmə həsrətin buz nəfəsinə,

Mənim yoxluğumdan bir gün üşüsən.

Bu eşqin qəbrinə - gözlərimə gəl,

Gülüm, bir gün əgər yadına düşsəm.

Bu qız

Sıxıb sinəsinə eşqin özünü,

Tor çəkib, kor edib eşqin gözünü.

Yığıb ətəyinə eşqin közünü,

Məni yandırmağa yol gəlir bu qız.

Gah alışır ağlım, gah sönür ağlım,

Gah Kəbəni tutur, gah dönür ağlım.

Gözəllik önündə gah sınır ağlım,

Məni sındırmağa yol gəlir bu qız.

Səmada iz salır sinəmin ahı,

Asıb sinəsindən bir cüt günahı.

Canımda, qanımda gəzən Allahı,

Mənə dandırmağa yol gəlir bu qız.

Bəlkə də ruhumun nazıdı elə,

Bəxtimin şəkəri, duzudu elə.

Bəlkə də Tanrının özüdü elə,

Məni qandırmağa yol gəlir bu qız.

Bağışla məni

Bilmədim kim idim, bilmədim nəydim,

Dünən güldən zərif qəlbinə dəydim.

Nələr çəkdiyimi kaş ki, biləydin,

Yorub öz-özümlə vuruşlar məni.

Bağışla, sən Allah, bağışla məni.

Köksümdən od aldı dünya alışdı,

Ruhum alovlanıb canımdan uçdu.

Şimşək göyü yardı, bulud toqquşdu,

Yaman döyəclədi yağışlar məni.

Bağışla, sən Allah, bağışla məni.

Tanrıdan bu eşqə çağırılmışıq biz,

Eşqin torpağından yoğrulmuşuq biz.

Gizli görüşlərdə qovrulmuşuq biz,

Görüş yerlərimiz qarğışlar məni.

Bağışla, sən Allah, bağışla məni.

Zirvələr qət edib aşan arzular,

Odlu sinəmdəki daşan arzular.

Dəli dalğalartək coşan arzular,

Daşqalaq eyləyib bağışlar məni.

Bağışla, sən Allah, bağışla məni.

Yorğun gözlərimdən yuxum çəkilib,

Zülmət bağçasında qorxu əkilib.

Güzgüdə gözümə gözüm dikilib,

Öldürür lal baxan baxışlar məni.

Bağışla, sən Allah, bağışla məni.

Bilirəm

Ömrümüzdən qopub gedən bu günlər,

Ay olacaq, il olacaq, bilirəm.

Damla-damla həsrət damır gözümdən,

Dama-dama göl olacaq, bilirəm.

Sevgimizə bulud-bulud dərd yağır,

Dərd verməkdən niyə bezmir dərd axı?

Gözümüzdən bu dünyaya dərd axır.

Axa-axa sel olacaq, bilirəm.

Qorxu nədir, hələ danır bu sevgi,

Məhəbbətlə alovlanır bu sevgi.

Dodaqlarda köz-köz yanır bu sevgi,

Yana-yana kül olacaq, bilirəm.

Ziyafət YƏHYA

Ədəbiyyat qəzeti.- 2021.- 20 noyabr.- S.22.