Afət TELMANQIZI

Babalarım

Doyub bu dünyanın dərdi-sərindən,

Heykələ döndülər günün birində,

Qazaxın gəzməli, gur bir yerində,

Vaqif babam ilə Vidadi babam.

Nurlu üzlərindən məğrurluq yağır,

Yol çəkən gözlərin hayana baxır?

Şair dünyamızda şimşəktək çaxır,

Vaqif babam ilə Vidadi babam.

Yoxsa durnaları haraylayırlar,

Ya ötən günləri varaqlayırlar?

Dostluq ülfətimi, de, bağlayırlar

Vaqif babam ilə Vidadi babam?

Hər ikisi ustad, ölməz sənətkar,

Sənət aləmində öz yerləri var.

Çoxdan ürəyimdə tutublar qərar,

Vaqif babam ilə Vidadi babam.

Möhkəm dost idilər, oldular quda,

Alın yazısıdır, taledir bu da,

İnanmıram xalqım sizi unuda,

Vaqif babam ilə Vidadi babam.

Dahilər yetirir Qazax torpağı,

Afət, ziyarət et, sən bu növrağı,

Gülər üzlə salamlayır qonağı,

Vaqif babam ilə Vidadi babam.

Ədəbiyyat qəzeti.- 2022.- 16 iyul.- S.31.