Yaşadım

 

Gəl sənə söyləyim olub-keçəni,

Bir daha xatırla, nətər yaşadım.

Dodağın güləndə bir ömür fərəh,

Gözün qəmlənəndə kədər yaşadım.

 

Əllərin ovcumda bükülüb qaldı.

Eşqin ürəyimə əkilib qaldı.

Gözümdə gözünün şəkili qaldı.

Sanma həyatımı hədər yaşadım.

 

Sevənlər sonunu hesaba almaz,

Sevginin ilki var, son anı olmaz.

Qəbrimin üstündə bu sözləri yaz:

- Sən məni sevdiyin qədər yaşadım.

 

Bir qədəh sükut

 

Xatirələr yaşayar,

Hər döngədə, hər tində.

Kim bilir daha var,

Yolların qismətində.

 

Bir qədəh sükut içir,

Darıxanda küçələr.

Bəzən yollardan keçir,

Ürəyindən keçənlər.

 

Bir tikə ümid saxlar,

Yolların köndələni.

Ötən illərdə axtar,

Ömürdən kəm gələni.

 

Bir bulud ver

 

Təkliyimlə qol-qola,

Çıxmışam sonsuz yola.

Bir bulud ver, olar,

Minim, çapım, İlahi!

 

Köksümdəki qan yeri,

Ümidimin dan yeri.

Məni ovudan yeri

Necə tapım, İlahi!

 

Bir can ver, həyan olsun.

Halımı duyan olsun.

Bir eşqə ünvan olsun

Könül qapım, İlahi!

 

Qınaq

 

Söz verdim, sözümə əməl etmədim,

Sən məni qədər qınasan azdı.

İşıq ucu olan yolla getmədim,

Bunu da qismətin adına yazdım.

 

Özümü hamıdan ağıllı sandım,

Ağlatdım ağıllı gözlərini .

Bir vaxt ilğımlara yaman aldandım,

Aldatdım şeirimin sözlərini .

 

Zaman ötüb-keçdi, ömür ləngidi,

Arzular dəryada batan gəmidi.

Yalançı ümid , saxta sevgi ,

Qışda çiçəkləyən ağac kimidi...

 

Qorxma

 

Çox da dodağında bitməsin giley,

Həyatı sevənə quzey, güney...

Donunu tərpədən külək ayrı şey,

Saçına toxunan küləkdən qorxma!

 

Doğma bildiklərin bir gün yad olar.

Şöhrət sandıqların quru ad olar.

Nifrətin içində qan var, qada var.

Sevgiylə süslənən diləkdən qorxma!

 

Labirint kimidi qəliz adamlar.

Dolanbac adamlar, dəhliz adamlar...

Şifrəli ürəkdə bil ki, xəta var.

Gözündən oxunan ürəkdən qorxma!

 

Toxunsan yanaram

 

Bu gün görüşdürdü bəxtimiz bizi,

Donub yerimizdə qaldıq eləcə;

Qara saçlarında həsrətin izi

Qarlı qışa dönüb, ağarıb necə...

 

Gənclik - tələbəlik,.. uzaqda qaldı.

Arzular, ümidlər - uçan körpüdü.

Yollar səni mənim əlimdən aldı,

Baxdın, baxdın mənə,.. qəfil hönkürdün.

- Heç dəyişməmisən!..

- Söylədim, sən ...

Baxdın, gözlərində atəşi gördüm!

Dəsmalın əlindən yerə düşəndə

Mən uşaqcasına qımışdım, güldüm...

 

Gördüm həyəcandan əsir əllərin,

Sən yenə əvvəlki utancaq qızsan!

Söylə, acığına ötən illərin

Qayıdıb təzədən uşaq olmazsan?!.

 

...Sevirəm sözünü necə yazdımsa

Qaynar dodağımla nəm əllərinə,

Söylədin astaca, pıçıltı ilə,

Toxunsan yanaram, toxunma mənə...

 

İnsan

 

Təbiət sirlərlə dolu bir şəkil.

Duymaqçün qəlbinin gözünə çəkil!

Qarışqa özündən böyük yük çəkir,

Bu eşqə, həvəsə şükür elə, insan!

 

Güllər çəmənlikdə sevgi toxuyur.

Arı gülü öpür, bal gül qoxuyur.

Dərənin dibində bulaq oxuyur,

Dinlədiyin səsə şükür elə, insan!

 

Can desən, can deyər mamırlı qaya!

Bir içim sevgi ver havaya, suya!

Halallıq yolu ək, qoca dünyaya!

Aldığın nəfəsə şükür elə, insan!

 

Yağışı sevirsən

 

Mənim otağımda kitab qoxusu,

Sənin otağında yasəmən ətri;

Sənin gözlərinin qaçıb yuxusu,

Mən yaza bilmirəm sonuncu sətri.

 

Mənim otağımda payız fəslidi,

Sənin otağına yaz gəlib artıq;

Sənin arzuların gül nəfəslidi,

Mənim duyğularım köhnəlib artıq.

 

Mən şair babayam, bir az əhlikef,..

Sən isə uzanan romantik gecə!

qədər söz verib aldatmışam, eh,..

Yenə inanırsan mənə eləcə.

 

sözlər yaxamdan əl çəkən deyil,

sən yatmayasan səhərə kimi.

Tək bircə misralıq aşırım qalıb,

Mənim otağımdan şəhərə kimi.

 

...Yağış səsi gəlir bayırdan hələ,

Bəlkə pəncərəmdə hıçqıran sənsən!

Yağışa qoşulub gəlirəm, gözlə!

Bilirəm, yağışı sən sevirsən!..

 

Dağ havası

 

Gəldim görüşünə yağışlı gündə,

Çaylar dəlisovdu bir az da həzin;

Bir bulaq oxuyur dağın döşündə,

Mən necə sehrindən çıxım bu səsin.

 

Nəyə toxunuram qanım qaynayır,

Hər çəhlim, hər çəpər tanışdı mənə.

Necə kövrəlibsə, dağlar bir anda

Bir ömür xatirə danışdı mənə.

 

İndi dərənin çəni göründü,

Necə qəribədi dağın havası.

Boz duman havada elə süründü,

Deyirsən göylərdən özünü asıb...

 

Bilirəm, məğrurdu dağların başı.

İtirməz özünü zaman içində.

...Mən qaya dibində mamırlı dağam,

Dağlar mürgüləyir duman içində...

 

Kənd uşaqları

 

Sizə söhbət açım bildiklərimdən,

Görün, necə olur kənd uşaqları;

Bizim Gədəbəydə gördüklərimdən

Bir az pay göndərim şəhərə sarı...

Dağların qoynunda doğulur onlar.

Beləcə, ruhuna məğrurluq hopur.

Əvvəl çəpər olur,

Sonra onlardan

Böyük şəhərlərə yollar doğulur.

Əvvəl dağ çayına könül verirlər,

Sonra bulaqların nəğmələrinə;

At yəhərləyirlər babalarına,

Quzu otarırlar nənələrinə;

Hərdən qayalar döşünə çəkir,

Dərələr gizləyir quzularını;

Torpaqda cücərdir ümidlərini,

Göylərə açırlar arzulalarını;

Köksünə sığmayır uşaq sevgisi,

Anlasan görərsən qanadlarını;

Könlünə toxunma!

Qəlbinə dəymə!

Asta ol! Qırarsan qanadlarını.

...Səhərlər günəşdən əvvəl oyanar,

Belədən-beləyə ölçər yolları.

Gecə yuxuda da futbol oynayar,

Bax, belə böyüyər, kənd uşaqları.

 

Vahid ASLAN

 

Ədəbiyyat qəzeti.- 2022.- 23 iyul.- S.26.