Hüseyn Münzəvi

(Zəncan)

Cənubi azərbaycanlı müəllifin şeiri Sayman Aruzun təqdimatında verilir

Aç gözün, qoy yuxudan güllər oyansın, qəzəlim

Aç gözün, qoy baxışından gün utansın, qəzəlim.

Görə bilməz gözəlim, Ay da üzündən gözəlin

Bax Aya, qoy həsədindən paralansın, qəzəlim.

Sən olan yerdə gülüm! Gül nədi? Dur gülşəni gəz

Qoy sənin başıva pərvanə dolansın, qəzəlim.

Çıx çəmən seyrinə, mədhuş elə sərvi, səməni

Qoy adın ətir kimi bağda calansın, qəzəlim.

Gün nədi? Ay nədi? Ulduz nədi? Göyçəklər adı

Sən olan yerdə gərəkdir qaralansın, qəzəlim.

Qalmışam qaşıvı, kirpiklərivi, gözlərivi

Qələmim hansını vəsf eyləyə? Hansın? Qəzəlim!

Səni ağuşə çəkəndə ürəyimdən deyirəm

Ola kaş devri-zaman burda dayansın, qəzəlim.

Ya dayansın, ya da hər ləhzəni hər saniyəni

Bir il olsun, ili bir ömr uzansın, qəzəlim.

Səni hər kim dilə çalsa, görüm ağzı qurusun,

Görüm ağzında ümürkən dili yansın, qəzəlim.

Elimin qəmləri bəsdir mənə, sən qəm yemə day

Qoyma qəm, qəmlərin üstündə qalansın, qəzəlim.

Ağlama, qəm yemə, qoy güllər açılsın, bala can

Elə gül ki, qoy atan qəmləri dansın, qəzəlim.

Ədəbiyyat qəzeti.- 2022.- 26 noyabr.- S.29.