Füzulidə yanlış axtarmağın yanlışları...
Bu yaxınlarda gənc yazar və youtebeer
Təvəkkül Boysunarın
mətbuatda çıxmış
bir məqaləsinin facebook səhifəsində
paylaşdığı elektron
variantı ilə tanış oldum. Bəlkə də mən bu adamın
gəncliyini, hər şeyi sorğulayan yaşda olduğunu və bəlkə belə "gedişlərlə"
daha çox diqqəti cəlb etmək istəyini nəzərə alıb susar, sadəcə, oxuyub keçərdim. Amma
müəllifin israrla
məqaləni diqqətlə
və sonacan oxuyub fikir bildirməyi
xahiş etdiyini gördükdə, özümü
saxlaya bilmədim, Quranda və Füzulinin bir beytində yanlış
"tapan" gənc
dostumuza, qısa və obyektiv cavab verməyin lazım olduğunu düşündüm.
Əzizim,
Təvəkkül bəy!
Öncə, onu deyim ki, bir neçə
gün əvvəl sənin şəxsi youtube səhifəndə Füzulinin məşhur bir qitəsinin təhlili zamanı yol verdiyin nöqsanlar
barədə səmimi
şəkildə irad
bildirmiş və Füzuliyə münasibətdə
ehtiyatlı olmağı
məsləhət görmüşdüm.
Sən isə şeirdə yaxın mənalı və sinonim sözlərin yerdəyişməsinin o qədər
də əhəmiyyətli
olmadığını deyərək,
daha böyük səhv buraxmışdın.
Mən yenə, xətrinə dəyməmək
şərtilə, "Dostum, Füzuli o şairlərdən
deyil ki, hər hansı bir beytində hansısa sözü yaxın mənalı başqa bir sözlə asanlıqla əvəz edə biləsən və dahi şairin
ifadə etmək istədiyi məzmun dolğunluğu və
forma mükəmməlliyinə xələl gəlməyə.
Cəmisi 6 misradan ibarət olan bir şeir parçasında
2-3 sözün yerini səhv salmaq ciddi nöqsandır". İnsafən, sən sonda mənimlə razılaşmış və
diqqət üçün
təşəkkür etmişdin.
Yuxarıda haqqında danışdığım
məqaləni oxuyandan
sonra isə bu qənaətə gəldim ki, sən bu kimi ciddi
məsələlərdə nəinki "ehtiyatlı olmaq", hətta daha böyük nöqsanlara yol vermək təşəbbüsündən
də çəkinmirsən.
Birincisi, onu deyim ki, məqalədə
tez-tez işlətdiyin
"dəvə və
iynə bənzətməsi"
ifadəsi yanlışdır,
çünki burada heç bir bənzətmədən söhbət
getmir, bəlkə də mübaliğə, yaxud şişirtmə demək istəyirsən. Yox, mütləq bənzətmə demək
istəyirsənsə, burada
yalnız dəvə və sap bənzətməsindən
söhbət gedə bilər.
Onu da deyim ki, mübahisələndirdiyin
Quran ayəsi ilə bağlı baş vurduğun qaynaqlarla işləmək və analitik təhlil bacarığın da məni
sənə cavab verməyə vadar edən səbəblər
sırasındadır. Çünki
bu sənin qətiyyən diletant olmadığını göstərir.
Belə ardıcıl
və səriştəli
tədqiqat aparmaq qabiliyyətini bir daha təqdir etməklə yanaşı,
nöqsanlarını göstərməyi
də özümə
borc hesab edirəm. Mənə görə, əsas nöqsanlarından biri odur ki, 1000 ildən bəri müsəlman dünyasında milyonlarla nəşri olan müqəddəs kitabın
orijinal mətnini qoyub, bir yəhudi
tərəfindən onun
ingilis, yaxud başqa bir Avropa dilində tərcümələrinə istinad
edir və öz fikrini "əsaslandırmağa" çalışırsan.
Dinşünas olmadığımı,
elə bu məqsədlə də İncil və Quran kitabları arasında ayrıca tutuşdurma aparmağa həvəsim və vaxtımın yoxluğunu da nəzərinə
çatdıraraq, bildirmək
istəyirəm ki, İncildə
ip, yaxud kəndir anlayışı
işlənə bilər,
ancaq bu, o demək deyil ki, Quranda da mütləq gəmi kəndiri işlənməliydi. Mənim
fikrimcə isə, Qurani-kərimdə məhz
dəvə olmalıdır.
Doğrudanmı, ərəblər
arasında hələ
kitab halına salınmamışdan
əvvəl, peyğəmbər
əleyhissəlamın öz
dilindən eşitdikləri
və bir müddət hafizələrdə
yaşayan Quran ayələrində
dəvə ilə kəndir sözlərini bir-birindən fərqləndirməmək
dərəcəsində cahil
din xadimləri və təfsirçilər olublar?
Doğrudanmı, sənə
qədər, sənin
də adlarını çəkdiyin Zəməxşəri,
Razi və b. bir çox təfsirçilər
dəvənin iynə
gözündən keçə
bilməyəcəyini başa
düşməyiblər? Guya
Qurani-kərimdə işlənən
minlərlə bu cür "uyğunsuz"
bənzətmə və
mübaliğələr azdır?
Yeri gəlmişkən,
sənin facebook səhifəndəki yorumlar
bölümündə tanınmış
şair Aqşin Yeniseyin qısa və dolğun rəyini olduğu kimi buraya köçürmək
məcburiyyətindəyəm. "Ərəb dili ağlagəlməz mübaliğələrin
dilidir, bunu filoloji orientalizm deyir. İynə və kəndir qarşılaşdırması peyğəmbəri aya atla göndərən bir dil üçün
mübaliğə deyil.
Ərəb dilində,
ədəbiyyatında, Quranda
yüzlərlə belə
ağlagəlməz şişirtmələr
var. İynə gözündən
keçən dəvə,
hətta 40 dəvə
olmalı bəzi mənbələrdə". Fikir
verirsənsə, Aqşin
bəy, səndən fərqli olaraq, burada yalnız "mübaliğə", "qaşılaşdırma"
və "şişirtmə"
sözlərindən yararlanır,
heç yerdə
"bənzətmə" sözünü işlətmir.
Hələ 40 dəvə
ifadəsini demirəm.
A.Yeniseyin fikrində
bir dəyişiklik edərək, deyim ki, ağlagəlməz mübaliğə,
şişirtmə və
bənzətmələr yalnız
ərəb dilinə və ədəbiyyatına
xas bədii vasitələr deyil, bütün klassik müsəlman-Şərq ədəbiyyatına
məxsus hadisədir və bəlkə də bütün dünya ədəbiyyatının,
ümumən poeziya və romantikanın canı və qanıdır. Fikrimin isbatı üçün
antik dövrdə Homerin "İliada" və "Odisseya"sı,
orta yüzillər Avropasında Rablenın
"Qarqantua və Pantaqruel"i, eləcə
də, Servantesin
"Don Kixot"unu yada salmaq
yetərlidir.
Həm yunan, həm arami, həm də ərəb dillərindəki dəvə
və kəndir sözlərinin eyni cür, yaxud oxşar şəkildə
yazıldığını deməyinə gəldikdə,
mən bu barədə susmağa üstünlük verərdim,
çünki bu dillərin heç birini bilmirəm. Sənsə, bu dilləri bilmədən özünəməxsus nəticə
çıxarır və
qəti qərara gəlirsən ki, "Füzuli
də bir çox tərcüməçilər
kimi, səhvə yol vermiş, dəvə və iynə bənzətməsindəki
uyğunsuzluğu hiss edə
bilməmişdir".
Nəzərinə çatdırım ki, Füzuli, dünya ədəbiyyatında bir ilkə imza atmış örnəyi olmayan dahi, türk
və fars dilləriylə yanaşı,
ərəb dilində
də divan bağlamış
və hər üç xalqın ədəbiyyatına böyük
töhfə vermiş
bir şairdir. Bu, tək mənim yox, dünyaca məşhur bir çox şərqşünasların
fikridir. Səhv etmirəmsə, elə tanınmış bir ərəb aliminin sözüdür ki, "Füzuli,
çox şairlərdən
fərqli olaraq, hər üç xalqın ədəbiyyatına
girər". Yəqin
bilməmiş deyilsən
ki, Füzuli Qurani-kərimi
orijinalda, yəni ərəbcə oxuyub, az qala əzbər
bilib, "mövlana"
ləqəbi qazanıb.
Bundan başqa, o ərəb dilində
"Mətləül-etiqad" adlı dini-fəlsəfi traktat (elmi əsər)
yazmış, burada Platon, Aristotel, Evklid və b. antik filosofların fikir və nəzəriyyələrini
təhlil etmiş, onlarla qiyabi mübahisələrə girişmişdir.
Belə bir olağanüstü dahi şəxsiyyətin, "müstəsna
şairin" (Bertels)
ərəb dilindəki
dəvə və kəndir sözlərini fərqləndirə bilməməsini
iddia etmək nə dərəcədə
doğrudur? Sənsə,
fikrini davam etdirərək, bir az da özündə cəsarət tapır və "Füzuli ərəb dilini bilə-bilə bu səhvə yol verməməliydi", - deyə
daha böyük səhvə yol verirsən.
Sənin
məntiqinlə yanaşsaq,
peyğəmbərin adambaşlı
Büraqla bir neçə dəqiqə
ərzində meraca getməsi, bir barmağıyla ayı iki hissəyə parçalaması, Allahla söhbət etməsi ağlabatandır, eləmi?
Yaxud, Allahla şah damarımız arasında hansı uyğunluq tapa bilərsən?
Əgər "dəvənin
iynə dəliyindən
keçməsi, ümumiyyətlə,
mümkün deyilsə",
yuxarıdakı fikirlər
mümkündürmü?
Keçək Füzulinin başqa
müqayisə, mübaliğə
və şişirtmələrinə.
Elə ilk baxışda
ağlıma gələn
iki beytinə diqqəti çəkmək
istərdim:
Olsaydı məndəki ğəm
Fərhadi-mübtəladə,
Bir ah ilə verərdi min Bisütunu badə.
Nə qədər güclü və cəsarətli olsa da, Fərhadın bir ah çəkməklə
min Bisütun dağını
küləyə verməsi
məntiqə uyğundurmu?
Özü də bir yox haa,
min dənə Bisütun
dağını. Yəqin,
nə vaxtsa, dağla ah çəkmək
arasındakı uyğunsuzluq
barədə də bir məqalə yazarsan, inşallah.
Bəlkə şairimizin elə
"iynə" sözünün
işləndiyi başqa
bir beytinə nəzər salsaq, daha çox yerinə düşər:
Əgərçi ignətək keçdim
cahanın hər nə varından,
Hənuz
ardımcadır qeydi-təəllüq
zülfü tarından.
Göründüyü kimi, burada lirik aşiq
özünü iynə
ilə müqayisə
edir. Yaxşı, dəvə ilə iynə arasındakı uyğunsuzluq, insanla iynə arasındakı uyğunsuzluqdan çoxmu fərqlənir? Səncə,
bu uyğunsuzluqlar arasında hər hansı uyğunluq tapmaq, doğrudanmı, mümkün deyil? Eləcə də, fələyin binasını
aşiq ahının oxlarıyla uçurub dağıtmaq olarmı? Yaxud, günəş şüasıyla ovçunun
kəməndi arasında
bir uyğunluq görürsənmi? Bütün
bunlar Füzuli poeziyasında tez-tez rast gəldiyimiz adi bənzətmə və mübaliğələrdir.
Elə Füzulinin füzuliliyi də bundadır. Yeri gəlmişkən, sən
də bütün yaradıcılığın boyu
bircə şeirində
bu cür ağlasığmaz müqayisə,
metafora və mübaliğəli fikir deyə bilsən, bəlkə də ədəbiyyat tariximizə
düşmüş olarsan,
nəinki Qurani-kərimin
tərcümələri və
Füzulidə səhvlər
axtarmaqla.
Fikrimcə, "Füzuli ərəb
dilini bilə-bilə bu cür səhvə
yol verməməliydi",
- demək üçün,
öz sözlərinlə
desək, "ərəb
dili dərsindən səqara cahil", "bu cür təkəbbürlü
və qələmindən
yekə danışan"
birisi olmaq gərəkdi. Əgər
mən də bir az kəskin
danışdım və
"barıtı çox"
etdimsə, bağışla,
dostum, çünki sən elə nəsnələrə toxunmusan,
elə yerləri tərpətmisən ki, başqa
cür yazmaq mümkün deyildi.
Özün də bilirsən
ki, indi klassik sənətkarları, müqəddəs
və toxunulmaz milli dəyərləri "eleştirməklə"
gündəmə gələn,
özünə meydan
açan və bu yolla ucuz
şöhrət qazanmaq
istəyən gənclərimiz
olduqca çoxdur. Mən istedadına və mütaliə dairəsinə şübhə
etmədiyim T.Boysunarı
belələrinin sırasında
görmək istəməzdim.
Sonda rəhmətlik şairimiz
Hüseyn Arifin vaxtilə
çay süfrəsi
arxasında gənc bir filosofun Allah haqqında səsləndirdiyi
qatma-qarışıq fikirlərinə
cavab olaraq, şəhadət barmağıyla
yuxarı - göylərə
işarə edib dediyi sözləri təkrar etmək istəyirəm: "Bura bax,
sən nəsə, gözümə birtəhər
dəyirsən haa, cavan oğlan, nədən danışırsan,
danış, kimdən
yazırsan, yaz, bircə oralarla işin olmasın!"
05.08.2023
Zəkulla Bayramlı
Ədəbiyyat qəzeti.- 2023.- 19 avqust.- S.13.