İohann Volfqanq HÖTE

(1749-1832)

Görkəmli alman şairi, dramaturqu, nasiri və filosofudur. Eyni zamanda ensiklopedik bilgilərə malik alim, dövlət xadimi, teatr rejissoru, ədəbi tənqidçi və kolleksioner kimi də tanınıb. Maarifçilik və sentimentalizm üslubunda yazdığı əsərlərindən "Qərb-Şərq divanı" (1814-1819) şeirlər toplusu, "Gənc Verterin iztirabları" (1774) povesti və üzərində bütün ömrü boyu çalışdığı "Faust" faciəsi bu böyük ədibə dünya şöhrəti qazandırıbdır.

Dörd nemət

"Qərb-Şərq divanı"ndan

Öz ərəb bəndələrinə

Allah dörd nemət verib.

Bu yolla o kəslərə

Dinclik və cürət verib.

Qızmar çöldə əsgərə

Türban gərək - tac nədir?!

Daşınan çadır ona

Həm yataq, həm hücrədir.

Qılınc tökdüyü polad

Sərtdir qayadan, daşdan.

Şux nəğməsiylə ərəb

Ağlı aparar başdan.

Şeirimlə qız şalından

Daima gül dərmişəm.

Pak xanımlarım mənə

Sadiq qalıb həmişə.

Haydı, gülü, meyvəni

Düzün artıq süfrəyə.

Öyüd umanlar gəlsin

Təzə söz eşitməyə.

Tapıntı

Gəzinti zamanı mən

Qəfil meşəyə vardım.

Bekardım - oralarda

Heç bir şey axtarmırdım.

Gördüm bir çiçək bitib

Dalda yerdə, kölgədə.

Nur saçır ətrafına

Parlaq bir ulduz qədər.

Dərməyə əyiləndə

Bir səs eşitdim qəfil:

"Dostum, solub-getməyim

Axı insafdan deyil".

Odur ki, kökləriylə

Birgə onu qopardım.

Bağımda əkim deyə,

Alıb evə apardım.

Gətirib, onu sakit,

Rahat guşədə əkdim.

İndi gördüyü tək iş -

Təkrar çiçəkləməkdi.

Bir gələn olar

Düşüb arxasınca qaçdığım zaman

Nazlı yar meşəyə, talaya endi.

Nə desə yaxşıdır, belin qucanda:

"Bax ha! Haray-həşir salacam indi!"

Çımxırdım: "Kim mane olsa bu eşqə,

Bil, onun gec, ya tez dili quruyar!"

Yar yumdu ağzımı: "Sus! Gəl, çığırma!

Yoxsa, bu səs-küyə bir gələn olar!"

Dilimizə çevirdi: Azad Yaşar

Ədəbiyyat qəzeti.- 2024.- 20 dekabr, №50.- S.30.