Qar üstünə

Gün düşdü,

Gözüm qıyıldı... -

Səhranın uğultusu,

atların kişnərtisi

bir-birinə qarışdı,

Qar ağlığı,

Gün sarısı

birgə doğuldu...

Sonra küləklər coşdu.

Və sevdalı qıpçağın

hekayəsi başladı...

Gözüm qıyıldı -

Tarixin işığına...

Atlarımız Günçıxardan

Günbatara qoşdu da, qoşdu,

Başımızın üstündə

Yenə Göy vardı,

Ağ buluddu Göyüzündə,

Torpaq vardı ayağımız altında...

Yolumuz Ayyoluydu...

Uğur belə yazıldı alnımıza...

Al-qırmızı qanımız

Qapqara torpaqla tanışdı...

Hər qarı əridən qan

Ruhlara ismarıcdı...

Qar üstünə

Gün düşdü

Gözüm qıyıldı... -

Şükürlər olsun, Tanrım!

Gözü qıyıq oldum,

Gözüqıpıq olmadım,

Kölgəm atbelində

düşdü qar üstünə,

Gözüm kölgəli olmadı...

13.10.2025

Əkbər QOŞALI

Ədəbiyyat qəzeti.- 2025.- 31 oktyabr, №40.- S.25.