Ağrılı-acılı günlərin əks-sədası

Əsgər andı

Vətən, sənin dar günündə,

Ağır sınaqlar günündə,

Ruhum deyib, canım deyib,

Adım deyib, sanım deyib,

Səcdə qılıb, diz çökərək,

Müqəddəs bilib öpərək,

Bayrağına and içirəm!

Babaların uyuduğu

Torpağına and içirəm!

Səslə bu gün hər oğlunu,

Azərbaycan, doğma yurdum!

Sənin cəsur əsgərinəm,

Salam, mətin Milli Ordum!

Qəbul eylə öz sırana,

Yer üzünün insanları,

Dinləsinlər qoy andımı!

Saxlasınlar yaddaşında

Soy adımı, soy andımı!

Mərd Babəki, Koroğlunu,

Cavanşiri, Səttarxanı

Bir də anıb and içirəm.

Torpağını qorumaqçün

Silahlanıb and içirəm!

And içirəm əcdadımın -

Xətainin qılıncına.

Qarı düşmən məhv olmamış

Girməyəcək qılınc qına.

And içirəm şəhidlərin

Məzarına - al qanına.

Qoy andımı qəbul etsin

Dədəm Qorqud, Tomris ana.

Sadiqəm mən ömrüm boyu

Öz andıma, öz vədimə.

Vətən, inan övladına,

Vətən, inan düz vədimə.

Dönük çıxsam haram olsun

Qoy verdiyin çörək mənə.

Sənsiz axı, nəyə gərək,

Bu can mənə, ürək mənə.

Torpağıma - öz anama,

Vicdanıma and içirəm!

Ən müqəddəs kitabıma -

Quranıma and içirəm!

Layla deyib Azərbaycan,

Keşik çəkib hər an mənə.

Öz andımı pozsam əgər,

Qənim olsun Quran mənə,

Qənim olsun Quran mənə!

Aprel 1992

Torpağın

Vətənə ana de - qeyrətlisənsə,

İnan öz gücünə - cürətlisənsə,

Qoru od-ocağı - qüdrətlisənsə,

Düşmən tapdağında qalıb torpağın.

Qubadlını, Kəlbəcəri düşün sən,

Doğma yurdu, doğma yeri düşün sən,

Qələbəni - o səhəri düşün sən,

Düşmən tapdağında qalıb torpağın.

Kədərlə yad edir o anı Vətən,

Xəbərdar eylədi cahanı Vətən,

Nə qədər çəkəcək cəfanı Vətən?

Düşmən tapdağında qalıb torpağın.

Laçın gedib, Ağdam gedib, ay Allah,

Yağı hər an fürsət güdüb, ay Allah,

Qaniçənlər nələr edib? Ay Allah,

Düşmən tapdağında qalıb torpağın.

Gəl, deyir oğluna, gəl, Qarabağın!

12 may 2002

Mübarək

Qudurğan dığalar ağ elədi, ağ,

Səslədi haraya səni bu torpaq,

Yaddan təmizlənsin cənnət Qarabağ,

Vətənim qədrini biləcək, Ordum!

Qələbən, Zəfərin mübarək, Ordum!

Düşmən lərzə gəlsin ayaq səsindən,

Yerlərin, göylərin titrəməsindən,

Axır deməliydin öz sözünü sən,

İgid Koroğlutək nərə çək, Ordum!

Qələbən, Zəfərin mübarək, Ordum!

Yağı tapdağında qaldı torpağım,

Ah çəkdi, xəyala daldı torpağım,

Yaddan qisasını aldı torpağım,

Daha xoş günlərin gələcək, Ordum!

Qələbən, Zəfərin mübarək, Ordum!

Ali Baş Komandan - dahi bir insan,

Qalır el-obanın qeydinə hər an,

Qisas almalısan yaddan, yağıdan,

Səpilsin yoluna gül, çiçək, Ordum!

Qələbən, Zəfərin mübarək, Ordum!

Arxanca su səpdi minlərlə ana,

Dedilər get son qoy, qırğına, qana,

Hər an sadiq qaldın sən öz andına,

Ellər şadlanacaq, güləcək, Ordum!

Qələbən, Zəfərin mübarək, Ordum!

Müqəddəs torpağı qoruyan sənsən,

Hər evi-ocağı qoruyan sənsən,

Üçrəngli bayrağı qoruyan sənsən,

Bu ağır günlərin ötəcək, Ordum!

Qələbən, Zəfərin mübarək, Ordum!

Düşmənin məzarı qazılsın gərək,

Adları tarixdən pozulsun gərək,

Sənin zəfər nəğmən yazılsın gərək,

Uğurlu sabaha bir gedək, Ordum!

Qələbən, Zəfərin mübarək, Ordum!

24 yanvar 1994

Göylər övladı

Hərbi təyyarəçi, baş leytenant, Qarabağ müharibəsində qəhrəmancasına şəhid olmuş Yusif Vəliyevin yeganə övladı Zibeydə hələ də atasını göylərdə axtarır.

Göz dikir göylərə Zibeydə bala,

Boylanıb izləyir hər təyyarəni.

Durub qaşqabaqlı, dalır xəyala,

Göy səma, gizlətmə, ver təyyarəni.

Şığıdı göylərdə Yusif şahintək,

Qırıcı təyyarə qorudu eli.

Qələbə anırdı köksündə ürək,

Kövrəlir Zibeydə, söz tutmur dili.

Anası Arzuya suallar verir:

Nə vaxt qayıdacaq bəs atam yerə?

Əngin səmalarda təyyarə görür,

Uşaq gözləriylə azı yüz kərə.

Odur, yüksəklərdə atamdır uçan,

Yəqin ki, oradan əl edir mənə?

Atamdır düşmənə atəşlər açan,

Yağılar dözəmməz zərbələrinə.

Anası bilməyir nə cavab versin,

Zibeydə zənn edir Yusif göydədir.

Ölüm xəbərini necə yetirsin?

Şəhid olmaq nədir, mavi göy nədir?

Nə bilsin Zibeydə qəhrəman ata

Qızını düşməndən qoruyub dünən?

Qorxub çəkinməyib bircə an ata,

Bu torpaq yolunda can qoyub dünən.

Nə bilsin Zibeydə yağılar, yadlar,

Doğma yurdumuza diş qıcamışdı.

Sönmək bilməyirdi alovlar, odlar,

Torpaq itirilsə, bahar da qışdı.

Nə bilsin qızcığaz cənnət Qarabağ

Bu gün düşmənlərin tapdağındadır.

Qorxaqlıq Yusifə yasaqdır, yasaq,

Düşmən Azərbaycan torpağındadır.

Nə bilsin Yusifin ciyərparası,

Atası döyüşdə şəhid olubdur?

Sağalmazdır qızın ürək yarası,

Gül yanağı onun üçün solubdur.

Qəhrəman atası şəhid olanda

Qızın bir yaşı da yox idi hələ.

Tanklar, təyyarələr haray salanda,

Evdə oyuncağı çox idi hələ.

Ananın yadında qalıb həmin gün,

Zibeydə ağladı axşama kimi.

Göz yaşı tökürdü axı nə üçün?

Səsi bürümüşdü bütün aləmi.

Atanın ölümü dilsiz körpəyə

Siz deyin, haradan əyan olmuşdu?

Körpə qız gözünü dikmişdi göyə,

Həsrətdən, kədərdən üzü solmuşdu.

Yusif həsrətindən nəğmələr yazır,

Arzunun yadından çıxmır gənc əri.

Hünərdən, qeyrətdən gör nələr yazır?

Qəm simi üstündə - qəm nəğmələri.

Cəsur təyyarəçi dönüb kəndinə,

Nehrəmdə heykəli, Nehrəmdə büstü.

Zibeydə göz dikir göylərə yenə,

Hər günəş doğanda, hər axşamüstü.

Yusif qovuşubdur əbədiyyətə,

Göylərin sakini, göylər övladı.

O qurban gedibdir ülvi niyyətə,

Qızına şərəfdir atanın adı.

Naxçıvan torpağı fəxr etsin bu gün,

Nehrəmdən bir şahin qalxdı havaya.

Qoy ellər, obalar eşitsin bu gün,

Babəklər övladı gedib davaya.

Gedibdir yadlara qan uddurmağa,

Vətən bel bağlayır cəngavərlərə.

Düşmənlər girməsin bağçaya, bağa,

Yaddan təmizlənsin hər dağ, hər dərə.

Zibeydə göylərə baxacaq hələ,

Deməyin, səmadan gözlərini çək!

Çətin ki, şadlana, çətin ki, gülə,

Yusifin qisası alınanadək!

5 mart 2000

Zəfər adlı bir ananın

əsgər xeyir-duası

Vətən göz dikibdir mərd oğullara,