Bayrağım

Tarixlər yararaq yollar keçmisən,

Zamanla bərabər qocal, bayrağım.

Şəhidlər qanından sən su içmisən,

Şəhidlər ruhundan güc al, bayrağım.

Dalğalan, dalğalan, ucal, bayrağım,

Zəfər günlərində öc al, bayrağım!

Şanlı dövlətimin sirdaşı, bayraq,

Qəhrəman himnimin qardaşı, bayraq,

Vüqarlı gerbimin yoldaşı, bayraq,

Dalğalan, dalğalan, ucal, bayrağım,

Zəfər günlərində öc al, bayrağım!

Sən mənim sevincim, gözəl çağımsan,

Zaman sınagında üzü agımsan,

Arxa söykədiyim güvənc dağımsan,

Dalğalan, dalğalan, ucal, bayrağım,

Zəfər günlərində öc al, bayrağım!

Hüsnünə deyiən bu sözlər azdı,

Şəninə Cəfərlər, Cavadlar yazdı,

Hilalla söhbətin xoş bir avazdı,

Dalğalan, dalğalan, ucal, bayrağım,

Zəfər günlərində öc al, bayrağım!

Kölgəndə yaş gəlsin yaşımız üstə,

Rəngindən gül bitsin daşımız üstə,

Əbədi dalğalan başımız üstə.

Dalğalan, dalğalan, ucal, bayrağım,

Zəfər günlərində öc al, bayrağım!

Ana

Şəfqəti əridər şaxta,sazağı,

Nigaran baxışı həsrət ocağı,

Qəlbində bir vətən, bir övlad dağı,

Qüssə, kədərimin çarası anam.

Keçər səhvimizdən bağışlar bizi,

Gözləri tükənməz qayğı dənizi,

Alnında qırışlar sərt həyat izi,

Bütün gözəllərin sonası anam.

Ümidim, gümanım, dayağım, andım,

Düşəndə çətinə halıma yandın.

Ana vətənimi laylanda sandım,

Ana torpağımın anası anam.

Yolda düşündüklərim

İlk baharda tumurcuq tutmayan,

Yayın qızmarından qorunmağa,

daldalanmağa yer tapmayan,

Payız tumurcuqları

çiçəkləməyə çatmayan

çəmən çiçəyinin üstünə düşmüş

qırovdu-sənsiz keçən günlərim.

Sevda dənizlərinə ehtiyatsız atılan,

Ovu özundən qabaq kafirlərə,

dinsizlərə,yersizlərə satılan

Qənimətsiz dönəndə

dayağı ocaqlarda çatılan

nazik budaqdan asılmış

tilovdu-sənsiz keçən günlərim.

Keçmişini gümanlarla bitirən,

İndisini bəlkələrlə keçirən,

Ulduzsuz gecələrdə,

qaranlıq gündüzlərdə

Gələcəyə ümidini itirən

Fidyəsi oğurlanmış

girovdu-sənsiz keçən günlərim.

Araz qoydu

Almaz İldırım oğlunun adını “Araz”qoydu,

Arazla tez-tez “dərdləşsin - deyə.

Məmməd Araz təxəllüsünü “Araz” götürdü,

Arazla “yuxuda görüşsün”-deyə.

Nüsrət Kəsəmənli də oğluna”Araz”adı verdi,

hər gün evində Arazı “çağırsın”-deyə.

O tayda ustad Şəhriyar,

Bu tayda müdrik Bəxtiyar,

hey yazdılar,yazdılar,

tikanlı məftillər qırılsın,

qardaş qardaşa qovuşsun deyə.

Bəziləri sağlığında gördü getdi,

sərhədlərin açıldığını,

o taya,bu taya gediş-gəlişin artdığını.

Ruhlar qaldı narahat.

Bəziləri nigaran getdi, heyhat.

Açıldı sərhədlər,açılmadı düyünlər.

Görüşdülər qardaşlar, görüşmədi torpaqlar.

Birləşdi dillər,birləşmədi ellər.

Yəqin gözləməliyik:

yetişsin şairlər,yazarlar.

Qələmin ucu ilə,

sözlərin gücü ilə

bir-birinə qardaş deyən

dili birləşdirsinlər,

torpağı, eli birləşdirsinlər.

Təmənnasız sevgilər

Dünyada elə bir şair yoxdur ki,

vətən haqqında şeir yazmasın.

Doğma yurdun gözəlliyinə misralar qoşmasın, çünki vətən elə vətəndi.

Sevginlə suvasran torpağını,

səhrasında güi bitəndi.

Elə şair tapmazsan bu dünyada,

Ana haqqında şeir yazmasın.

Ən şirin sözləri ilə onun

kövrək qəlbini ovutmasın,çünki

ana elə anadı,

vətən elə vətəndi,

o sevgi ilə bu sevgi

ürəyimizdə təndir.

Çox şairlər dil haqqında şeir yazıblar.

Dil azadlığı uğrunda

qələmlə savaşıblar,çünki

Vətən elə Vətəndi,

Öz yurdumdu,elimdi,

Onu mənə sevdirən

doğma ana dilimdi.

Anamın laylasında

Vətənimi sevdim,elimi sevdim.

Vətəmimin qoynunda

şəlalətək çaglayan

Ana dilimi sevdim.

Vətən

Sevdim sənin hər daşını,

Baharını, həm qışını.

Qədəm-qədəm ayaqladım

Hər küncünü, qarışını.

Bərabərin yoxdu,Vətən.

Bol nemətin qismətimdi,

Göygöl, Xəzər ismətimdi.

Sinən üstə sərhəd olan

Araz dərdim, həsrətimdi.

Ürəyimə axdı,Vətən.

Koroğlunun “Cəngi”sində,

İgidlərin nərəsində,

Yurd uğrunda savaşlarda,

Davulların gur səsində

İldırımlar çaxdı,Vətən.

“Qarabağda talan var...

...Gözü yolda qalan var”

Qəzəbimiz dönmüş selə.

Cilovlanmaz innən belə.

Yığ başına igidləri,

Yığ bir yerə yumruq elə.

Ayağa dur, vaxtdı, Vətən!

Tənha mən, sakit otaq,

bir də yazı masam.

Əllərimi çənəmə edib dayaq,

öz-özümlə baş-başa qalmışam:

məhv olmuş gəncliyim,

qırılmış ümidim,

əzəldən qara yazılan baxtım,

baxtım kimi bir də heç vaxt

qızıldan olmayacaq taxtım.

Gorən nə vaxt bəxtim güləcək,

nə vaxt əlahəzrət səadət

qapımı döyəcək,

ömrümə,günümə qonaq gələcək?...

Otağın qapısı yavaşca açıldı,

başımı qaldırdım sakitcə

qəlbimə işıq açıldı.

Dayandı oğlanlarımın

biri sağımda,biri solumda.

Təbəssüm titrədi dodağımda,

səadət işığı yandı

ömür, gün yolumda.

Gileyli deyiləm, Allahım səndən

Nəyim varsa,öz əlinlə vermisən,

Gileyli deyiləm, Allahım,səndən.

Qismətimi kərəminlə vermisən,

Gileyli deyiləm,Allahım,səndən.

Demirəm ki,bir ocağım yox mənim,

Gül bitirən bir bucağım yox mənim,

Səndən qeyri umacağım yox mənim,

Gileyli deyiləm,Allahım səndən.

Bəxtimə gülmədin,özün bilərsən,

Könlümü görmədin özün bilərsən,

Bir ağ gün vermədin,özün bilərsən,

Gileyli deyiləm,Allahım,səndən.

Yaşım o yaş deyil gileyli olum,

Arzudan,ümiddən cığırım,yolum,

Şirin nemətindi-bircə cüt oğlum,

Gileyli deyiləm,Allahım səndən.

Sükuta dalmış otağım...

Bayırda qış zilə qalxıb

şaxtalı nəğmələr oxuyur.

Sükuta dalmış otağım

yuxulu, nərgiz qoxuyur.

Nərgiz ətri yaman alıb

24 kvadratmetrlik otağı başına.

Uzunboylu nərgizləri

uzunboğaz güldanda qoymuşam

şirin su əvəzinə

acı göz yaşıma.

Nənəmin nağıllarında

nərgiz bir oğlan gözüdü-

boynubükük bənövşəyə həsrət

Yuxularında qovuşur ona.

Ayılanda olur sərməst.

Görən nərgiz hansı oğlanın gözüdü?

Atasız böyüyən bir cüt oğlumun

dibində “niyələr”gizlətdiyi gözdümü?

Dünyadan nakam gedən

bir cüt qardaşımın

bir babanın bənövşə gözlü qızlarını

əbədilik gözlətdiyi gözdümü?

Bəlkə, nərgiz talan olmuş Qarabağda

hər əzası bir budaqda

asılı qalan,

torpaq üstə, ağac altda

ana əlləri ilə qapanmayan

şəhid gözüdü?

Qara gözlər, ala gözlər,

ata, həm bala gözlər.

Vəhşiliyə, qansızlığa,

Təklənmiş, adamsızlığa

şahid o gözlər özüdü.

Ya da nərgiz bir oğlanın

sevdiyi qızın əksinə dikili qalan,

sarışın saçlarında tökülü qalan,

nazik dodaqlarında,

təbəssümü sezilən yanaqlarında

dolaşıb duran qara, qəmli gözüdü.

Bir görüşün həsrətiylə

alışıb yanan

qayğılı, nəmli gözüdü.

Yuxuma gəl,nərgiz gözlüm,

Dərdlərimi sənə deyim,

ürəyimi sənə açım,

qəhət olan sevincimi sənlə bölüm.

Ayılanda xəyalınla

sənsizliyə dözüm, dözüm.

Şəmsiyə Qaramanlı,

Hacı Rəhim əfəndi adına Qaraman kənd orta məktəbin

Azərbaycan dili və ədəbiyyat müəllimi

Həftə içi.- 2019.- 15 mart.- S.8.