Şuşaya dəvəti çox
gözlədim
Şuşadakı festivalda yada düşmədimsə, deməli, heç nə dəyişməyib
Murad Rzayev – bu ad musiqisevərlərə çox yaxşı tanışdır. Təxminən, 50 il bundan öncə yaratdığı “Qarabağ bülbülləri” ansamblı Azərbaycan mədəniyyətinə neçə-neçə istedadlı incəsənət xadimləri bəxş edib. İndiyədək dövlət səviyyəsində heç bir fəxri ada layiq görülməsə də, onun yaratdığı əsərlər bu gün də sevə-sevə dinlənilir. Qeyd edək ki, bu yaxınlarda Şuşada keçirilən “Xarıbülbül” festivalının açılışı zamanı səsləndirilən ilk ifa da məhz Murad müəllimin improvizəsidir. O, Azərbaycanın musiqi tarixində ilk dəfə "Bayatı-Şiraz" muğamını improvizə edərək tarixə düşüb. “Həftə içi” qəzetinin əməkdaşı əfsanəvi “Qarabağ bülbülləri” ansamblının bədii rəhbəri Murad Rzayevlə söhbətləşib.
- Murad müəllim, təxminən, 30 ildən sonra “Bayatı-Şiraz” azad Qarabağda səsləndirildi. “Xarıbülbül” festivalının məhz sizin əsərinizlə açılışını izləyəndə hansı hissləri keçirdiniz?
- Sizə deyim ki, duyğularım
qarma-qarışıq oldu. Çox şükür ki, torpaqlarımız azadlığına qovuşdu və Allah bizə
möhlət verdi ki,
ölmədən Qarabağın azadlığını
görək. Allah bu yolda canından keçən
oğullarımıza rəhmət eləsin, qazilərimizə
şəfa versin, Prezidentimizin
canını sağ eləsin. Şükür bu
günümüzə. Çox istəyərdim
ki, mən də həmin festivalda
iştirak edim.
Mahnım ilə açılış olur,
amma məni yada
salmırlar. Həmişə dövlət tədbirlərində
iştirak edirdik. Son illər bizi yada salmırlar. Nə dəyişib
ki? Həmin adamam da.
Buna görə çox
incimişəm. Düzdür,
biz az səhhətimdə
problemlər var. Dəvət
etsəydilər, yenə
də gedərdim. Gedib canlı izləyərdim.
Bəlkə o zaman bütün
ağrılarımı da
unudardım. Mən 50 ilə
yaxındır ki, bu dövlətə xidmət edirəm. Özü də heç bir təmənna güdmədən. Çəkdiyim
əziyyəti heç
kim çəkməyib.
Nə zülmlə kollektiv toplamışam. O vaxt
uşaqları yığmaq
üçün kəndbəkənd,
qapı-qapı gəzirdim.
Bilirsiniz,
necə çətinliklərlə
üz-üzə qalırdım?
Ömrümün 50 ilini sənətə
qurban vermişəm.
Uşaq yaşlarımdan teatrda aktyorluq eləmişəm.
Bu vaxta qədər üç iş yeri dəyişmişəm
– mədəniyyət evində
fəhlə, bədii
rəhbər və müdir. 21 yaşımdan
müdir işləyirəm.
15 respublikanın əməkdar müəllimiyəm.
Bundan böyük ad var? Əməkdar, xalq artisti adları mənə aid deyil, onu tələbələrim
alır. Həm də
elə adamlara xalq artisti adı
veriblər ki, onların cərgəsinə
qoşulmaq istəmərəm.
Fəxri
adım "əməkdar
incəsənət xadimi”
olmalıdır. Mən müəlliməm,
bəstəkaram. Mədəniyyətimizə,
musiqi xəzinəmizə
neçə-neçə bülbülsəsli
sənətçilər bəxş
etmişəm. Tələbələrim “əməkdar”, “xalq artist”ləridir, sağlıqlarına
qismət, yaxşı
ev-eşikləri var, amma mənə dövlət tərəfindən
heç bir fəxri ad verilməyib.
Hazırda da öz vəsaitim hesabına kirayə qalıram. Heç kimə də ağız açmaq fikrim yoxdur. Əfülfəz Qarayev nazir olanda bir neçə
dəfə vəziyyətimlə
bağlı müraciət
etdim. Onlar da hər dəfə mənə məktub göndərirdilər
ki, sizi diqqətimizdə saxlayacağıq.
Qeyd edirdilər ki, gördüyünüz işlər
təqdirəlayiqdir. Bir dəfə
də nazir müavinlərindən biri
bura zəng etdi. Dedi “İstəyirəm ora gəlim, “Qarabağ bülbülləri” və
sizinlə tanış
olum, görüm kimsiniz”. Dedim, əgər nazir müavini Murad Rzayevi və “Qarabağ bülbülləri”ni tanımırsa, heç mən onunla danışmaq istəmirəm. Bununla da hər şey bitdi. Əbülfəz Qarayev beləcə
məni aldatdı.
- Təzə nazirlə necə, görüşmək
fikriniz varmı?
- Heç kimə müraciət etmək fikrim yoxdur. Qoy onlar maraqlansınlar mənimlə. Təzə gələn
cavandır, ümid edirdim ki, yaxşı
işləyəcək. Şuşadakı festivalda yada
düşmədimsə, deməli,
heç nə dəyişməyib.
Tacirə
heç bir zəhmətimi halal etmirəm
- Murad müəllim, bir qədər geriyə qayıdaq – “Bayatı-Şiraz" muğamını
improvizə etdiyiniz dövrə. Bu əsərin
yaranma tarixçəsi
necə olub?
- Bu əsər, təxminən,
1976-1977-ci illərdə yaranıb.
O vaxt Bakıya Respublika Sarayına tədbirə gəlirdik, orada “Bayatı-Şiraz” oxumalı idik. Mən yolboyu düşünürdüm,
neyləyim ki, tamaşaçıları öz
ifamızla daha da təəccübləndirək?
Hind musiqisini də
mən çox sevirəm. O, “Bayatı-Şiraz”la
bir az
uyğun gəlir. İmprovizəmə həmin hind musiqisinin
elemetlərini də qatdım. Avtobusda dodağımın altında bu bəstəni zümzümə
etdim. Tacir eşidib dedi ki, olar mən
oxuyum? Heç ona vermək
fikrim yox idi. Onu başqa adama
vermişdim, amma bacarmadı. Tacirə öyrətdim,
oxudu, gördüm onda yaxşı alınır. Bir neçə il
bundan əvvəl möhkəm xəstələnmişdim,
Tacir elə bildi ki, mən
öləcəyəm. Çıxıb hər yerdə danışırdı ki,
mahnı ona məxsusdur. Jurnalistlər
sual verəndə dedim ki, heç
o yaşda uşaq dədəsini-nənəsini tanımır.
Axı,
7 yaşında uşaq
"Bayatı-Şiraz”ı haradan bilirdi ki, ona da
aid olsun? Ondan soruşmaq
lazımdır ki, 10 yaşında Bethoveni tanıyırdın? Yalan
deyirsə, and ona qənim
olsun. Ona heç bir
zəhmətimi halal etmirəm. İndi də danışdırmıram,
zəhmətimi itirən
adamla mənim işim olmaz.
Mən qalmışam arxada, başqaları keçib önə
- Çoxları bu düşüncədədir ki,
“Bayatı-Şiraz” illərlə
Qarabağ nisgilini, Vətənə olan müqəddəs hisslərimizi
ifadə etdi. 30 ilə yaxın
müddətdə bizi
Qarabağdan, Qarabağı
da bizdən ayırmayan, ayrılmağa
qoymayan məhz sizin improvizə etdiyiniz “Bayatı-Şiraz”
oldu. Bu barədə
siz nə düşünürsünüz?
- Aqil Abbasın yaxşı bir sözü var. O deyir ki, “Bayatı-Şiraz” Azərbaycan musiqisinin, incəsənətinin himnidir. Öz əsərim barədə
danışsam, bir az pis çıxar. Danmaq olmaz ki, doğrudan da bu əsər bizə Qarabağı unutmağa qoymadı.
Rəhmətlik Musa Yaqub deyərdi
ki, mən Murad Rzayevin “Bayatı-Şiraz”ını dinlədikdən
sonra hər yerdə xarıbülbül
görürdüm. Sanki
xarıbülbül onun
ayağı ilə İsmayıllıya gəlmişdi.
Bu sözdə çox dərin məna var. Bu improvizə həqiqətən də Qarabağ nisgilini unutmağa imkan vermədi. Qarabağa həsr olunan
bütün film və
verilişlərdə də
istifadə olundu. Mədəniyyət Nazirliyi məni
yada salmır. Maraqlanmır ki, bu əsəri yaradan adam
haradadır. Vaxtilə mərhum Heydər
Əliyev bizə çox böyük qiymət verirdi, diqqət göstərirdi.
Hər konsertdən sonra səhnə arxasına keçərək əlini
çiynimə qoyurdu.
“Qarabağlı, hər şey yaxşıdırmı?”- deyə soruşurdu.
İndi nə dəyişib?
Həmin
adamam da.
Azərbaycanın xalq artisti olmasam
da, SSRİ-nin maarif əlaçısıyam,
əməkdar maarif xadimiyəm. Az
adamın bu titulu var. Müəllimlik hara, artistlik hara? Mənim "Bayatı-Şiraz” muğamı üzərində
etdiyim improvizə ilə beynəlxalq muğam müsabiqəsi açılır. Muğam tarixində
ikinci improvizə yoxdur. Bir dənədir, onu
da mən eləmişəm. Vaxtilə başqa
ölkələrdə milli
musiqimizi təbliğ
edəndə indiki məşhur sənətkarlar
heç yox idi. Moskvanın Böyük Teatrında, Kremldəki Qurultaylar Sarayında konsertlərimizə
bütün ölkə
baxırdı. Mən qalmışam
arxada, başqaları
keçib önə.
Eləcə də tələbələrim,
hətta tələbələrimin
tələbələri də
öndədir.
“Qarabağ bülbülləri”nin 50 illik yubileyinə hazırlaşırıq
- Hazırda nə işlə məşğulsunuz?
İşləriniz necə gedir?
- Bu koronavirusla bağlı bir az fəaliyyətimizdə fasilələr oldu, amma yenə də yazıb-yaradırıq. Hazırda “Qarabağ bülbülləri”nin 50 illik yubileyinə hazırlaşırıq. Bütün proqram hazırlanıb. Biz mayın axırında yubiley tədbiri keçirmək istəyirdik, amma xəstəliklə bağlı qaldı. Əgər iyunda konsert zalları açılarsa, Heydər Əliyev sarayında yubiley konserti keçirməyi planlaşdırırıq.
- Bəlkə elə yubiley ərəfəsində dövlət tərəfindən mükafatlandırıldınız...
- Daldan atılan daş topuğa dəyər. Addan vacib mənə ev şəraiti
yaratsınlar, Prezident
təqaüdü versinlər
ki, Azərbaycan musiqisini dünya səviyyəsində təbliğ
etmişəm. Həm də
elə adamlara xalq artisti adı
veriblər ki, onların cərgəsinə
qoşulmaq istəmərəm.
Lazım
deyil. Hərənin öz adı
özünə bəsdi.
Öz adım və xalqın hörməti mənim fəxri adımdır. Ən böyük
adı mənə Xəlil Rza Ulutürk verib – “Murad Rzayevin yaratdığı “Qarabağ
bülbülləri” ansamblı
Azərbaycan xalqının
mənəvi sərvətidir”.
Bundan böyük qiymət?!
- Murad müəllim, artıq doğulduğunuz
Ağdam azadlığına
qovuşub. İşgaldan azad olunandan
sonra Ağdama getmisinizmi?
- Hələ ki, getməmişəm,
amma ən böyük
arzumdur ki, gedib baş çəkəm.
Arif Babayev gedəndə
mən də gedəcəkdim, lakin xəstələndim,
gedə bilmədim. İndi iki konsert proqramı
hazırlayırıq. Qismət olsa
bir proqram Ağdamda xidmət edən əsgərlərimiz,
digər proqram isə Şuşada
xidmətdə olan əsgərlərimizin
üçün nəzərdə tutulub. İnsAllah, belə
bir səfər proqramı
planlaşdırmışıq. Çox
istəyirik ki, Vətənə xidmət
edən balalarımıza bizim də musiqi payımız olsun.
Sevinc
Həftə içi.- 2021.- 20-21
may.- S.5.