Bizim yığma komanda
Və yaxud geridə qoyduğumuz 10 illik yol
Mən bu qəzetdə az müddətdir çalışıram. Bilmirəm niyə baş redaktor bu səhifəni hazırlamağı mənə tapşırdı. Bir onu bilirəm ki, bu yazı ilə mənə ünvanlanan suallara cavab tapmışam. "Nə var mətbuatda?" sualını rişxəndlə ünvanlayanlar yəqin ki, bundan sonra bu səfeh sualı verməzlər. "Kaspi" demokratiyanın, azadlığın nə olduğunu yurnalistə anladan bəlkə də yeganə qəzetdir. Söhbət siyasi baxışlardan getmir. Məhz iş fəaliyyətindəki sərbəstlik, mehribançılıq, zarafatlar nəyə desən dəyər. Elə bir gün olmur ki, kimisə hoydu-hoyduya götürməsinlər, elə bir gün olmur ki, təzə termin eşitməyəsən, elə bir gün olmur ki, gözün yaşaranədək gülməyəsən. Bu, iş üçün stimul verir. İndiyə qədər sizlərlə yazıları ilə görüşə gələnləri bu dəfə başqa ampluada təqdim etmək istədik. Bir az yaxından tanıyın onları. Qəzet İlham Quliyev, Həqiqət, Təranə və Azərin çiyinləri üzərindədir. Süleyman, İlham İsmayılov, Vəfadar, Mərcan və Dilbər olmasa, qəzet işıq üzü görməz. Dayandurla, Zeynəb qəzetimizə oxucu gətirən müəlliflərdilər. Bir "uçeniki"miz, bir mühasibimiz var. Bir də bütün bu ansamblı idarə edən baş redaktor.
Mətbuatın "qara
oğlanı"
Nurəddinlə
on ilin dostuyuq. Bu yaxınlarda kəşf elədim onun
adını. Həyat tarixçəsini,
siyasi fəaliyyətini maraqla izlədiyim çox az insan var.
Heç vaxt Çe Gevara ilə maraqlanmamışam, Napoleon
da mənim üçün əhəmiyyətli deyil. Amma
Taleyran diqqətimi cəlb edib. Otomar Bismarkı həmişə
oxumuşam. I Pyotru təhlükəli işğalçı
kimi izləməyə məcbur olmuşam. Yəni maraq dairəm
bu qədər bəsitdir. Amma Türkiyə tarixinə öz
adını qızıl hərflərlə yazdıran Bülənt
Ecevitə həmişə simpatiyam olub. Türkiyənin
"Qara oğlanı" deyirlər. Balaca, ilk baxışdan
sakit, lakin gördüyü işlər... Nurəddin də
bizim mətbuatın "qara oğlanı"dır. Fiziki
baxımdan da Bülənt Ecevitə oxşayır.
Gördüyü işlərdə də. Sakitdir,
mehribandır, deyib-güləndir. Amma işə gələndə.
Hə, bax oğul istəyirəm işdə onunla
"zarafat" etsin. Bir səhvə görə adamın
yediyini burnundan gətirər. Qismətdən dizaynerlərlə
bir otaqda otururuq. Bir dəfə "İsmayılov"
qışqıranda "şəkili"nin
düşdüyü halları görmək kifayətdir. Ya
plyonka göz qabağında cırılır, ya bir-iki kəlmə
söz deyilir. Həyata baxışları qəribədir.
Bizim "qara oğlan" bilirsiniz nə deyir? "Mən
oxuculara bəzən lazımsız səhifə verdiyimə
görə utanıram. Onların qızıl vaxtını cəfəng
şeylərlə alıram". Sufizmə meyillidir.
Sözü üzə deyəndir. İşinin peşəkarıdır
və yaxşı idarəçidir. Nurəddinlə 4 qəzetdə
bir yerdə işləmişik. Hamısında redaktorlar
diktator olublar. Hərəsi bir cür. Heç
anlamadığım bir şey var. Onun işçilərə
yaratdığı demokratik şərait hardandır? Nə
vaxt istəsən işə gəl, nə vaxt istəsən
get. Amma işini gör sonra. İşçilərin ona
münasibətini özünüz oxuyun. Tam səmimi deyirəm,
onların dedikləri həqiqətdir. Fikir verdinizsə, mən
Nurəddin müəllim ifadəsindən yararlanmadım. Bax
budur səmimiyyət.
Beynəlxalq Azər
Qəzetə sırf təsadüf üzündən gəlib. "Azadinform" İA-da maliyyə böhranı yarananda məsləhət görülüb ki, qəzetdə beynəlxalq mövzudan yazsın. 2001-ci ildən "Kaspi"dədir. Redaksiyanın qocamanlarındadır. Azəri redaksiyaya sevdirən çox cəhəti var. Onu tanımayan olsa deyər ki, çox qaraqabaq və acıdildir. İnsanın xasiyyəti ilə fiziki görkəmi arasında tərs mütənasiblik olan Azər kimi tək-tük insan tapılar. Hədsiz zarafatcıl, hazırcavab və mehribandır. Bu yazını hazırlayanda, yəni onunla söhbət edəndə özümü gülməkdən güclə saxlayırdım. Çox ciddi və filosof görkəmi alıb danışır. Elə bil həmin Azər deyil. "Redaksiyanın müsbət cəhətləri hədsiz çoxdur. Qəzet kollektivləri çox görmüşəm, eşitmişəm. Bir sözlə, mətbuatın içindəyik. İntriqalar, xəbər üstündə mübarizə, inciklik... Bizdə belə şey olmayıb. Sivil rəqabət və dostun uğurlarına sevinmək". Azər hesab edir ki, redaksiyada darıxdığı konkret insan yoxdur. Amma hamı redaksiyada olsa, daha yaxşı olar. Hərənin öz yeri var. "Kaspi"dən vaxtilə gedənlərin də öz yeri görünür.
Başına
gələn maraqlı hadisələrə gəldikdə... O qədər maraqlı hadisə
olub. "Bir dəfə AMİP-ə zəng etdim. Məhərrəm
Zülfüqarlı mənə lazım idi. Xanım qız
dedi ki, Məhərrəm bəy bibisinin tədbirinə gedib.
Mən elə bildim ki, bibisi rəhmətə gedib.
Başsağlığı verdim. Telefon xəttində olan
qızın gülməyi məni çaşdırdı. Məlum
oldu ki, heç kim rəhmətə getməyib və bunun Məhərrəm
bəyin bibisinə heç bir aidiyyəti yoxdur. Sadəcə,
o, BBC radiosunda bir dəvətdədir və ora tədbirə
gedib".
Azərlə çox
söhbət etdik. Dərdi açılmışdı.
Yaxşı bir işə keçmək istəyindən, iki
nazirin məhkəmələrindən
hazırladığı reportaylardan, onların qohum-əqrabasının
təzyiqlərindən, zarafatlardan danışdıq. Məlum
oldu ki, nərddə özünə rəqib axtarır. Sonda əsgərlikdən
danışdı. Zarafat deyil, Avropada-Polşada qulluq edib.
"Yəqin kef eləmisən" sualını səsləndirmişdim
ki, otağa bir əməkdaş daxil oldu (adını çəkməyəcəm).
Otağa daxil olan adamı göstərib "belələrinin
sayəsində kef eləmişəm"- dedi. İndi gəl
gülməkdən özünü saxla. Bax, əsl Azər
budur.
Bura ansambldır
Mətbuata gəlişi təsadüfi
olmayıb. Bu onun uşaqlıq həvəsidir. BDU-nun jurnalistika
fakültəsinə daxil olmamışdan əvvəl Lənkəran
Radio redaksiyasında çalışıb. Diktor olub. Bu, jurnalistikaya
həvəs yaradıb. "Arzularımın
başlanğıcı oldu. Jurnalistika fantastik aləm təsiri
bağışlayırdı. Özümü bu aləmdə
görmək istəyirdim". Necə deyərlər, istəyin
hara, mənzilin ora. 1998-ci ildən mətbuatdadır. "Hər
gün", "Dövran", "Spektr"...
"Kaspi"də 2000-ci ildən çalışır.
Veterandır. Təranə xanım da hesab edir ki, bu
redaksiyanı digərlərindən fərqləndirən cəhət
kollektiv arasındakı istilikdir. "Burada işləyənlərin
çoxunun getməyə yeri var. Amma biz bura
alışmışıq. Səmimiyyət, isti münasibətə
çoxları həsəd apara bilər. Təkrarçılıq
çıxmasın bir fikri deyəcəm. O insan xoşbəxtdir
ki, işdən evə, evdən işə tələsir. Bax,
biz o insanlardanıq". Təranə bu qənaətdədir
ki, bura bir ansambldır. Bir nəfər işə gəlməyəndə
yeri görünür.
Müsahiblərinin
sayını itirən jurnalsitlərdəndəndir. Zarafat
deyil, on ildir bu qəzetdədir. Belələri yəqin ki, mətbuatda
çox az qalıb. Amma bizim Təranəni onlardan fərqləndirən
bir cəhət də var. Ola bilsin ki, bu onun təbiətindən
gələn bir xüsusiyyətdir. Axı, o romantikdir. Unudulan
insanları arayıb-axtaran, onların yubileylərini, doğum
günlərini xatırladan Təranə bu
bacarığına görə də sevilir. Onun kimi
duyğuları sətirlərə məharətlə
köçürən jurnalist çətin tapıla.
İnanmırsınızsa, Təranənin İçərişəhərlə
bağlı yazısını oxuyun. Bu yazıya görə
ona "Media açarı" mükafatı da verilib. Hərçənd
bu mükafat qəzetin baş redaktoruna bir qonaqlığa
başa gəlib, amma yenə də xatırlamağa dəyər.
Uğurları ilə bərabər
problemləri də az olmayıb. "Bir dəfə yazımda
şəkil səhv getmişdi. Həmin gün redaksiyaya zənglər
oldu. Qəzetimizin həssas oxucuları var. Çox narahat
olduq". Söhbətimiz əsnasında çox məqamlara
toxunduq. Kitab nəşr etmək, korridada iştirak, sağlam
olmaq...
Təranənin xətrini
bilirsiniz niyə çox istəyirik? O, qəzetimizin yaraşığıdır.
Bir Həqiqətimiz var
İxtisasca jurnalistdir.
Redaksiyada ən sərt, ən uğurlu yazıların müəllifidir.
Dediyinə görə, "Kaspi"yə gəlişinin iki
səbəbi olub. Birinci səbəb tələbə
yoldaşı Təranənin burada çalışması,
ikincisi isə daxilən, ruhən özünə yaxın
kollektivin olmasıdır. Burada səmimiyyət, sakitlik və
peşəkarlıq var. Tərifi xoşlamır, tənqidi
fikirləri eşitmək və ondan nəticə
çıxarmağın tərəfdarıdır. Çox sərt
xarakterlidir, münasibətlərin qurulmasında
qarşılıqlı hörmətin olmasını vacib
sayır.
İşlədiyi müddətdə
maraqlı hadisələrlə rastlaşıb. "Bir dəfə
Əmək və Əhalinin Sosial Müdafiəsi Nazirliyində
müsahibə alırdım. Ünvanlı sosial
yardımın meyarlarının müəyyən olunması
haqda idi. Sualları verdim, cavabları aldım. Yaxşı da
müsahibə alındı. Redaksiyaya gələndə
gördüm ki, diktofon işləməyib. Daha doğrusu,
"batareya"lar qoyulmayıb. Çox ağır duruma
düşdüm. Yenidən həmin müsahibimə zəng
etdim, vəziyyəti anlatdım. O, anlayan adam oldu. Yenidən
dediklərini təkrar etməyə ərinmədi." Amma
belələri də olur:
"AZAL-ın mətbuat xidmətinin
rəhbəri sərt adamdır. Həmkarlarımız deyirdilər
ki, onunla dil tapmaq çətindir. Bir dəfə çox vacib
məsələ ilə bağlı onunla əlaqə
saxladım. O, nədənsə suallarımı
cavablandırdı. Amma açıq-aşkar hiss olunurdu ki,
kağızdan oxuyaraq cavab verir. Müsahibənin
yarısında məlum oldu ki, diktofonda yenə texniki qüsur
yaranıb. Ondan dediklərini bir daha təkrar oxumağı
xahiş etdim. Çox sərt reaksiya verdi". Başqa bir
hal: "Dövlət Miqrasiya Xidmətinə müsahibə
almağa getdim. Sualları verdim. Müsahibim mənə
kağız uzatdı və dedi ki, həmin sualın cavabı
bu kağızlarda var. Növbəti sualı verdim. Eyni
cavabı aldım. Beləcə, davam elədi."
"Ümumiyyətlə
müsahibin hazırlıqlı, məlumatlı
olmağını yəqin ki, bütün jurnalistlər istər.
Bəzən elə olur ki, müsahibim əvəzinə mən
danışmışam və onun işi mənim suallarımı
təsdiqləmək olub. Faktsız, elmi əsassız
inandırmağa çalışan müsahiblərdən
uzaq qaçıram" - bu bizim Həqiqətin iş
prinsipidir.
Necə varsa, elədir. Həqiqət
olduğu kimi görünəndir. Sərtdir, tələbkardır.
Amma elə bir o qədər də səmimi və
mehribandır.
Yaxşı müəllim olardım...
Yəqin ki, indi evdən verilən
pulu qəzet almağa sərf edən tələbə
tapılmaz. O belə tələbələrdən olub.
İntellekti və bacarığı özündə cəmləşdirən
İlham Quliyev baş redaktorun müavinidir. "Tələbə
idim. Dostlarım təklif etdi ki, gəl "Avrasiya" qəzetində
işlə. Mən hara, qəzet hara. Amma mətbuata
marağım var idi. Evdən yolpulu verirdilər ki, dərsə
gedim, çörək pulum olsun. Mən o pulu qəzet
almağa sərf edirdim. "Avrasiya"da işimiz uğurlu
alınsa da, üç aydan sonra qəzet maliyyə
böhranı ilə üzləşdi. Bizi ixtisara saldılar.
Mənə pis təsir etdi. "Günaydın" qəzetində
bir il çalışdım. Amma orada karyeram uğurlu oldu.
Redaktor vəzifəsinə qədər yüksəldim. 1999-cu
ilin sonlarından "Kaspi"də külüng
çalıram".
İlham redaksiyanın
qocamanlarından, ağsaqqallarındandır. Zarafatından,
deyib-gülməyindən qalan deyil. O hesab edir ki, Azər
Nuriyev olmasa, redaksiyada gülüş azalar. Nədənsə
İlhamın həmişə zarafat obyekti Azər olur.
"Karyeram ərzində ən
maraqlı yazı bir qrup insanın sosial problemlərinin həlli
ilə bağlı hazırladığım məqalə
olub. Araşdırma nəticəsində məlum oldu ki,
Bakının müxtəlif rayonlarından Abşeron rayonuna
verilmiş, heç bir yerə tabeçiliyi olmayan 30 kənd
var. Belə çıxırdı ki, təxminən 50 min adamın
qeydiyyatı yoxdur. Çox böyük əks-səda
doğurdu yazı. Ona görə "Media açarı"
aldım. İndi bəzən həmin insanlardan təşəkkürlər
alıram".
Qeyd edək ki, İlham
Quliyev uzun müddətdir qəzetin Milli Məclisdə
akkreditasiya olunmuş təmsilçisidir. "Milli Məclis
maraqlı yerdir. Qəzetlərdə görünənlər və
TV-də baxdıqlarımız tam deyil. Misal üçün
bu yaxınlarda Mədəniyyət məsələləri
daimi Komissiyasının TV-lərlə bağlı maraqlı
müzakirəsində iştirak etdik. Orada üç jurnalist
iştirak edirdi. Biz oradan çıxanda dedik ki, bu iclas mədəni
tədbir, tamaşa formasında olsaydı, biletin qiyməti 50
manata satılardı. O qədər
düşündürücü və gülməli idi ki. Mən
iclasın gedişini dost-tanışa üç gün
danışdım".
İlham etiraf edir ki,
xüsusi istedadı yoxdur. Uşaq vaxtı şeir, hekayə
yazırmış. Mətbuata gələndən sonra bəzi
şairləri, yazarları görüb həmin məsələni
birdəfəlik bağlayıb. "İndi stolüstü
oyunlarda maraqlı rəqib ola bilərəm. Tələbə
yoldaşlarımızla səhərə qədər nərd
oynadığım yadıma gəlir. İlk şahmat müəllimim
olan dayımla səhərə kimi şahmat
oynamışıq. O, şagirdin qalib gəlməsini qəbul
edə bilmirdi".
İlham ixtisasca müəllimdir.
Buna görə hesab edir ki, jurnalist olmasaydı, ondan
yaxşı müəllim çıxardı. "Təvəkkül
müəllimə münasibətin necədir?" - "O,
ziyalıdır". Bu da hazırcavab İlhamın zarafatı.
Anlamadınızsa, yazının davamını oxuyun.
Müəllim
Fikirləşməyin ki, bu
redaksiyada hamı müəllim olmaq istəyir. Sadəcə,
baş redaktorun müavini Salman Vilayətoğluna Müəllim
deyə müraciət edirik. Sözün əsl mənasında
bir çoxumuza jurnalistliyi, qələm tutmağı o öyrədib.
Düzdür, bəzən ürəyimizdə onu
qınayırıq: axı niyə öyrətdin? Öyrətməsəydin,
indi daha gəlirli işdə çalışardıq. Salman
müəllim isə elə məktəbdəki müəllimlərimiz
kimi bizi ümidləndirir: "Darıxmayın, yurnalistika
romantikadır, işinizin əvəzi yoxdur".
Lap yadımdan
çıxmışdı, bizim gündəlik işlərimizdən
biri də Müəllimlə demək olar ki, hər gün
mübahisə etməkdir. Bu mübahisələrimiz həqiqət
axtarışlarıdır.
Macəraçı
Rüstəm
Qaraxanlını da bir xeyli müddətdir tanıyıram.
Müxtəlif qəzetlərdə bir yerdə işləmişik.
"Kaspi"də baş redaktorun müavini olaraq qəzetin
yükünü çəkənlərdəndir. Macəraçı
təqdimatını ona özüm verdim. Hər zaman yeniliklər
onun həyatında ayrıca xətlə keçməlidir. Əgər
uzun müddət durğunluqdursa, onda Rüstəmdən bu kəlmələri
eşidəcəksiniz: "Biz yaşamırıq".
Dediyində reallıq var: biz yaşamırıq, biz qəzet
çıxardırıq.
"Şəkili"
Bu redaksiyada hamının ləqəbi
var. Dizayner İlhamın ləqəbi "Şəkili"dir.
Yəqin ki, səbəbi aydındır. Əgər Şəkidəndirsə,
demək hazırcavabdır, şirindildir, kompleksi olmayan
birisidir. Bizim İlham da bütün bu xüsusiyyətləri
özündə cəmləşdirib.. "İnstitutun
axırıncı kursu idi. "Azərbaycan" qəzetində
işləyən bir dostum dedi ki, bekara bir iş var.
Kağızları şöbədən-şöbəyə
aparmalıyam. Razılaşdım. Tələbə adam idim.
Daş daşımağa da razı olardım. Kompyuterin
heç klaviaturasından xəbərim yox idi.
Yavaş-yavaş öyrənməyə başladım. Qəzetdəki
dizaynerlər məni öz yerlərinə işlədirdilər.
O vaxt onlara nifrət edirdim, indi duaçıyam. Ştatda dəyişiklik
oldu, məni o vəzifəyə təyin etdilər". Yəqin
ki, bu sözləri kompleksli adam danışmaz. Amma
İlhamın heç vecinə də deyil. İşdən
çıxmağının səbəbini bilirsiniz necə
izah edir? "Qəzetdə buraxdığım səhvlərə
görə mitilimi atdılar bayıra. "Kaspi"yə gəldim".
"Qəzetdə hansı xoş günlərini
xatırlayırsan?" sualımıza İlham "mənim
yaddaşım yoxdur. Yadda qalan günləri
xartırlamıram"- cavabını verdi. İnanın ki, səmimidir.
İlham qəzetin
sütunudur. İlhamın iş yoldaşlarını
xarakterizə etməsi də maraqlıdır. İlham iş
yoldaşlarının xətrini çox istəyir. Onun əsas
hədəfi politoloq Təvəkküldür. İlhamın qənaətinə
görə, "Kaspi" qəzeti olmasaydı, Dayandur Dayandur
olmazdı. "Təvəkkül yaxşı oğlandır,
amma bir eybi var, deyə bilmərəm. Vəfadar ürəyitəmiz
oğlandır. Həqiqət xanım sözü üzə
deyən, savadlı və istedadlı yurnalistdir. Mərcan
xanım xətrini ən çox istədiyim iş
yoldaşımdır. Azər simicdir. Baş redaktor gözəl
insandır. O, işini qurmağı bacarır". Mən isə
öz növbəmdə anlaya bilmirəm ki, öz oğlunun
adını yadından çıxardan İlham belə
dizaynı necə yaradır.
Vəfadar
1992-ci ildən mətbuatdadır.
İlk dəfə kompyuter vasitəsilə qəzet dizayn edən
bax bu oğlandır. Vəfadar "525-ci qəzet"in ilk
dizayneri olub. Sonradan "Avrasiya", "Panorama",
"Hürriyyət", "Bu gün",
"Günaydın", "Üç nöqtə",
"Dövran" qəzetlərində
çalışıb. İşinə can yandıran, məsuliyyətli
birisidir. "Kaspi"nin kollektivi haqda müsbət fikirdədir.
"Kollektiv yaxşıdır. Bəziləri olmasa, daha
yaxşı olar". Vəfadarın qənaətinə
görə, dizayner İlham olmasa, onun yeri görünər. Həmkarlarını
xarakterizə edən Vəfadar hesab edir ki, Nurəddin
yaxşı idarəçi, İlham Quliyev öz işinin
peşəkarı, Təranə biristiqamətli, amma gözəl
yazılar yazan yurnalistdir. Təvəkkül peşəkar
politoloqdur.
50-dən yuxarı
Dayandur Sevgin. Qəzetimizə
ən çox oxucu gətirən böyük şair. Bu
yaxınlarda yubileyini qeyd etmişik. 50 yaşlı həmkarımız
poeziya səhifəsinin ustadıdır. Ədəbiyyatda o
yenilik yoxdur ki, qəzetimizdə işıqlanmasın.
Şeirlərini bəh-bəhlə oxuyuruq. Bəzən
bir-birimizə Dayandur müəllimin şeirlərindən
sitat gətiririk. Bir sözlə, redaksiyanın sevimlisidir. Məhz
onun sayəsində redaksiyanın qapısını Azərbaycanın
ünlü şairləri, yazıçıları
döyürlər. Ümid edirik ki, qəzetimizin növbəti
yubileylərində şairimizin şeirləri dünya ədəbiyyatı
antologiyasına daxil ediləcək.
Səviyyə başqa şeydir
Azərbaycan mətbuatında
nadir hadisələrdən biridir. Siyasi elmlər namizədi qəzetə
politoloji şərhlər yazır və özünü qəzetin
əməkdaşı sayır. Çox mehriban, sadə və
şən oğlandır. "Mətbuata gəlişim ətrafımdakı
insanların təsiri ilə olub. Onların peşəsinə
qibtə edirdim". "Kaspi" onun ilk kollektivi olub. "Məni
bu kollektiv cəlb edib. İnstitutda aldığım nəzəri
biliklərin, praktikada tətbiqini burada görmüşəm.
Qəzetin 8 səhifədən 16-ya, daha sonra 24 səhifəyə
keçməsini hadisə adlandırır. Onun fikrincə, qəzetin
ayağı sayalıdır. Çox rəsmiyyətcil,
geyimində səliqəli, mehriban bir insandır. Ləqəbi
var. Amma deməyə utanır.
Redaksiyanın Mərcanı Bəli, bütün redaksiyanın
xətrini çox istədiyi işçimiz varsa, o da Mərcan
xanımdır. Sakit, mehriban, gülərüz. İndiyə qədər
bir nəfərin ondan narazı qaldığının
şahidi olmamışıq. Böyüklə
böyükdür, kiçiklə kiçik. Redaksiyada ən
çox eşidilən bir cümlə var: "Mərcan
xanım, siz olmasanız biz nə edərik?". Doğrudan da
belədir. Mərcan xanım, bizə çox
lazımsınız.
Dilbər
Mərcan xanım qədər
xətrini istədiyimiz əməkdaşımızdır.
Redaksiyanın veteranıdır. İşinin peşəkarı,
həmkarlarının sevimlisidir. İşinə məsuliyyətlə
yanaşır, narazılıqlardan uzaqdır.
Zeynəb
Bizim Zeynəb qəzetimizin
maraq səhifəsini hazırlayır. Etiraf edirik ki,
oxucuların ən çox zəngi də bu səhifə ilə
bağlı olur. Savadlı, bacarıqlı yazardır. Hekayələri
"Kaspi"nin səhifələrini bəzəyir.
Kollektivimizin səmimi olduğunu Zeynəb xanım da təsdiqləyir.
O da hesab edir ki, uşaqlar peşəkar və
bacarıqlıdırlar. Özü qapalı insan təsiri
bağışlasa da, əslində belə deyil. Çox
mehriban, gülərüz, çalışqandır.
"Uçenik"
Vüqar Vəliyev İlham
İsmayılovun tələbəsidir. Altı aydır
yetişdirir. O, müəllimindən, müəllimi də
"uçenik"indən razıdır. Uzun müddət
Türkiyədə əmək fəaliyyəti ilə məşğul
olan Vüqarın "Kaspi"də yaradılan mühitdən
daha çox xoşu gəlir. O, qəzetin əməkdaşlarının
işlərinin öhdəsindən peşəkarlıqla gəldiyini
deyir. Bu isə onu deməyə əsas verir ki, biz azərilər
osmanlı türklərindən bacarığımıza,
işə can yandırmağımıza görə irəlidəyik.
Vüqar bu qənaətdədir. "Uçenik"in qənaətinə
görə, müəllimi işə gəlməyəndə
onun yeri görünür. Kaş bütün tələbələr
sənin kimi olub, sənin kimi düşünərdi...
Süleyman
Qəzetimizin yayımına
görə ona borcluyuq. Peşəkardır. Ayağa
qaldırmadığı qəzet qalmayıb. Zarafatcıl, səmimi,
əliaçıq. O qədər əliaçıqdır
ki... Qubaya gedəndə Azəri pivəyə qonaq etməsi
heç kimin yadından çıxmayıb. Bundan sonra Azərin
zarafatları başlayıb, nə başlayıb. Kollektivlə
birlikdə İsmayıllı, Şəki səfərlərini
xatırlayır. Şəkinin Kiş kəndindəki alban
abidəsini ziyarət yəqin ki, Süleymanın heç vaxt
yadından çıxamayacaq. O da kollektivi səmimiliyə
görə sevir. Uşaqlara məsləhət görür ki,
daha maraqlı yazsınlar. Çünki belə olanda onun
işi daha uğurlu alınır. Olar, Süleyman müəllim,
tək sən qəzetimizi daha çox oxucuya çatdır.
Beləcə, 10 illiyimizi qeyd
edirik. Redaksiyanın bu günə gətirib çıxaran,
lakin bizimlə bir sırada olmayan həmkarlarımız var.
Ülfətin, Arazın, Ayazın, Elmanın, Şəlalənin,
Eldənizin, Əslinin, Rəşadın, hərbi xidmətdə
olan Aminin haqqını unuda bilmərik. Eləcə də qəzetin
internet sayıtının yaradılmasında İsgəndərin
rolu danılmazdır. Əziz həmkarlarımız, bu bayramda
sizin də haqqınız var. Bayramınız mübarək!
Sənan NƏCƏFOV
Kaspi.- 2009.- 7-10 mart.- S. 12-13.