Ömür dedikləri bir yuxu...

 

“Axırıncı dayanacaqdan sonra bitən həyat yolu

 

Azərbaycan kinosu daha bir sənətkarını itirdi. Tanınmış rejissor, Əməkdar incəsənət xadimi Fikrət Əliyev martın 8-də dünyasını dəyişdi.

 

“Mən filmi hisslərimi, duyğularımı nəzərə alıb çəkirəm, elə buna görə də ürəyimdə çəkmək istədiyim, amma çəkə bilmədiyim filmlərin sayı qat-qat çoxdur” deyən rejissorun uğuru “Baladadaşın ilk məhəbbəti” ilə başlamışdı. Buna qədər isə...

Fikrət Əliyev 12 dekabr 1939-cu ildə Bakıda anadan olub. 1966-cı ildə zərbaycan Dövlət İncəsənət İnstitutunun aktyorluq fakültəsini, 1972-ci ildə Moskvada Ümumittifaq Dövlət Kinematoqrafiya İnstitutunun ikiillik ali ssenarirejissorluq kurslarını bitirib. 1966-cı ildən “Azərbaycanfilm” kinostudiyasında işləyib.

1974-cü ildə ekranlara çıxan “Baladadaşın ill məhəbbəti” qısametrajlı filmi (“Ömrün səhifələri” kinoalmanaxı) Fikrət Əliyevi rejissor kimi tamaşaçıya sevdirdi. 1980-ci ildə “Qızıl uçurum”, 1984-cü ildə “Qoca palıdın nağılı”, 1994-də “Yuxu,” 2009-da “Ölüm növbəsi”, 2014-cü ildə "Axırıncı dayanacaq” bədii filmlərinə quruluş verən Fikrət Əliyev bir sıra sənədli filmlərin və “Mozalansatirik kinojurnalında 20-dək süjetinrejissoru idi.

Torpaq, Dəniz, Od, Səma” filmində oynadığı Murad , “Dəli Kür” filmində yaratdığı Şamxal obrazları ilə aktyor kimi də tamaşaçı qəlbində özünə yer tapmışdı.

Fikrət müəllim bəzən sərt xarakterli rejissor kimi tanınsa da, əslində qəlbən çox kövrək, təvazökar insan idi. Bütün yaradıcılığı boyu ilkson böyük müsahibəsini “Mədəniyyət” qəzetinə vermişdi. Həmkarım Təranə Vahid rejissordan müsahibə istəyənə, “Axı məndən nə yazacaqsınız ki, kinodur, özüməm birsevdiyim kitablarım” demişdi. “Axırıncı dayanacaq” filminə hazırlıq prosesində kinostudiyaya gedib “Sadəcə hal-əhval tutmağa gəlmişik” dedik, sonra isə söhbətimizdən Təranə yaxşı bir yazı hazırladı. Müsahibə dərc olunandan sonra hər dəfə görüşəndə, hal-əhval tutanda deyirdi ki, həmin gün siz məni yaman aldatdınız.

Həmin yazıda da qeyd olunduğu kimi, Fikrət müəllimin xoşbəxtliyi onda idi ki, o əlçatmaz arzuların dalınca qaçmadı, olanları olduğu kimi, duyduğu kimi, hiss etdiyi kimi çəkib tamaşaçıya təqdim etdi... Deyirdi ki, hər şey yoldan başlayır, gedirsən, ancaq qarşıda səni nə gözləyəcəyini bilmirsən. Ya gedib uğur qazanırsan, ya da...

Getdiyi yol ona uğur qazandırdı. İlk dəfə Arif Babayevinİnsan məskən salırfilmində assistent kimi işlədi. Arif BabayevinUşaqlığın son gecəsiGün keçdifilmlərində isə rejissor kimi özünü sınadı. Amma əfsus ki, qarşısında yeni bir dünya açan yolun sonu heç uğurla bitmədi. Tale ömrünün son günlərində ona övlad itkisini yaşatdı. Rejissor kimi yolunu davam etdirən oğlu 2016-cı ilin yanvarında faciəli şəkildə dünyadan getdi...

Fikrət Əliyev Azərbaycan kinosunda Abşeron mənzərəsinin rəssamı idi. O, bu mühitin istər fəlsəfəsi, istər reallığı, istərsə ironiyasını elə ustalıqla çatdıra bilirdi ki. Məncə, Azərbaycan kinosu Fikrət Əliyevlə həm milli kinematoqrafın keçmişi ilə bu günü arasında olan körpülərdən birini itirdi. Fikrət Əliyev Adil İsgəndərov məktəbinin yetirməsi davamçısı idi.Qızıl uçurum”dan üzüağ keçib, “Yuxu”nu gerçəkləşdirən, “Ölüm növbəsi”ni adlayan rejissorAxırıncı dayanacaq”dan sonra ömür yolunu başa vurdu. Ruhu şad olsun.

 

Lalə Azəri

 

Mədəniyyət.- 2016.- 11 mart.- S. 15.