“Sənsiz
qəlbim bir çağlayan sel oldu...”
Novruz Gəncəlinin səmimiyyətlə yoğurulan
poeziyası bu gün də oxucu qəlbinə yol tapır
Şair-dramaturq Novruz Gəncəlidən söz açılanda ilk
növbədə onun
səmimi duyğularla
qələmə aldığı
şeirlər, bir də bu şeirlərə
bəstələnən şirin
nəğmələr yada
düşür. Yaradıcılığının alovlu çağları
Böyük Vətən
müharibəsi illərinə
təsadüf edən
müəllif qəhrəman
oğul və qızlarımızın şücaətini
poetik bir dillə tərənnüm
edib.
Novruz İsmayıl
oğlu Sadıqov 12 sentyabr 1921-ci ildə Bakıda anadan olub. Səkkiz yaşında atası
vəfat edir. Novruzun böyük qardaşı Qulamhüseyn
H.Z.Tağıyev adına Toxuculuq Fabrikində işə düzəlir, Novruz isə fabrikin nəzdindəki orta məktəbdə oxumağa
başlayır. Az sonra Qulamhüseyn Gəncədəki
fabrikdə işləməyə
göndərilir. Beləliklə, 1929-cu ildə ailəliklə Gəncəyə köçürlər.
O, şəhərdəki 3 saylı orta məktəbdə təhsilini
davam etdirir. Ancaq 1938-ci ildə ailənin himayədarı olan qardaşı dünyasını
dəyişir. Bu dəfə ailənin bütün qayğıları
Novruzun üzərinə
düşür. Çətinliklər onu ruhdan salmır.
1939-cu ildə ADU-nun filologiya fakültəsinə
qəbul olunur.
Ona “Gəncəli”
təxəllüsünü şair Əhməd Cəmil verir. Şeirləri
ilə tanış
olduqda ilk sözü bu olur: “Mütləq
bu imza ilə
çıxış et”. O, Əhməd Cəmil yadigarı kimi ömrünün sonuna qədər “Novruz Gəncəli” imzası ilə yazıb-yaradır.
Novruzun şair
təbi, üslubu o vaxt respublikada tanınan və sevilən Səməd Vurğunun da diqqətini cəlb edib. Araşdırmalarda qeyd
olunur ki, 1947-ci ildə Yazıçılar
Birliyində keçirilən
toplantıda S.Vurğun
onun bir şeirini ucadan oxuyur və sonda deyir: “Ədəbiyyatımıza
əsl şair gəlir”. Böyük şairin verdiyi
bu xeyir-dua Novruz Gəncəlinin gələcək yaradıcılıq
yollarına işıq
tutur.
N.Gəncəlinin “Odlu ürəklər” adlı ilk kitabı 22 yaşı olanda çapdan çıxır. Sonrakı
illərdə “Unudulmaz
günlər”, “Şeirlər”,
“Dalğalar”, “Mənim
mahnılarım”, “Üç
dost”, “Könüllər açılanda”,
“Unuda bilmirəm”, “Ədəbi dost” və s. şeir kitabları nəşr olunur. Müəllifin qələmə aldığı rəngarəng
mövzular həmişə
ədəbi tənqidin
diqqətində olur, haqqında mətbuatda yazılar yayımlanır.
Maraqlı yaradıcılıq
yolu keçən şair “Azərbaycan gəncləri” qəzeti redaksiyasında, Azərbaycan
Baş Mətbuat İdarəsində, Azərbaycan
Yazıçılar Birliyində,
“Ədəbiyyat qəzeti”ndə,
“Azərbaycan” jurnalı
redaksiyasında müxtəlif
vəzifələrdə çalışır.
Şair yaradıcılığının coşqun çağlarında
dramaturgiyaya da müraciət edir. Komediyalarından ibarət kitabı Moskvada “Sovetski pisatel” nəşriyyatında
çap edilib. Əsərləri dəfələrlə
Gənc Tamaşaçılar,
Gəncə Dövlət
Dram, Naxçıvan Musiqili
Dram, Ağdam Dövlət
Dram, Azərbaycan Musiqili
teatrlarında səhnələşdirilib.
Şairin “Ev bizim, sirr bizim”, “Məhəbbət
körpüsü”, “Səadət
yağış deyil”
pyesləri tamaşaçılar
tərəfindən maraqla
qarşılanıb. “Şəlalə” əsəri
isə Azərbaycan dramaturgiyasında ilk elmi-fantastik
pyes sayılır.
Müəllifin bir çox
pyesləri rus dilinə tərcümə
edilib.
N.Gəncəli qələmini tərcümə
sahəsində də
sınayıb. C.Bayron, A.S.Puşkin və
dünya ədəbiyyatının
digər görkəmli
nümayəndələrindən etdiyi tərcümələr
milli ədəbi düşüncəmizin zənginləşməsinə
töhfədir.
Poetik nümunələri
qəlblər oxşayan
şairin bir çox şeirlərinə
görkəmli bəstəkarlarımız
tərəfindən musiqilər
bəstələnib. SSRİ Xalq
artisti Zeynəb Xanlarovanın böyük
şövqlə oxuduğu
“Ananın səsi” dillər əzbəridir:
Mən anayam, bu səsimdə
Yerin-göyün dərdi var.
Sülhə gəlin, ey insanlar,
Yoxsa dünya
məhv olar.
Silahları yandırın,
Ərşə qalxsın tüstüsü.
Hər obada, hər eldə
Qanad açsın "sülh"
sözü!
N.Gəncəli tükənməz, coşub-daşan
ilhamı ilə yurdumuzu, onun gözəlliklərini daim
tərənnüm edib. Şeirlərində Gəncənin gözəllikləri,
Göygölün füsunkarlığı,
Arazın şəfəqləri,
Təbrizin, Mərəndin
sonsuz üfüqləri
dil açır.
Şair
“Azərbaycan” şeirində
milli-mənəvi sərvətimiz
sayılan muğamlardan
maraqla bəhs edir. Müəllifin poetik düşüncələrində
nə qədər səmimi olduğu açıq-aydın görünür.
Aşağıdakı fikirləri,
onun böyük cəsarət və vətənpərvərliyindən xəbər verir:
Oyanar Babəklər, Qoç Koroğlular,
Çəkər qılıncını Murovla Qoşqar,
Şahdağı hayqırar, Kəpəz
hayqırar...
Gözündə qalmasın xoş
arzuların,
Açılsın Cənuba gedən
yolların!
Vətəninə vurğun şair 19 oktyabr 1995-ci ildə vəfat edib. Ölümündən
illər ötsə də, nəsillər bir-birini əvəzləsə
də, onun şeirləri sevilir, sözlərinə bəstələnən
mahnılar bu gün də təravətini itirmir:
Ayrı
düşdük, aylar
ötdü il
oldu.
Sənsiz qəlbim bir çağlayan sel oldu.
Bağça saldım, qönçə
açdı gül oldu,
Neyçün səni bəs unuda bilmirəm.
Bənzərsiz yaradıcılığı ilə
ədəbiyyatımızı zənginləşdirən sevimli
şair heç vaxt unudulmayacaq.
Savalan Fərəcov
Mədəniyyət.- 2016.- 9
sentyabr.- S.15.