Gözü
mavi, teli bəyaz...
Sabir Yusifoğlu.
Üzü qara
xallı dəniz
Gözü mavi, teli bəyaz,
Üzü qara xallı dəniz.
Adamları yarıçılpaq,
Balıqları pullu dəniz.
Gəmilərin sinəsinə,
Qadın kimi sıxılırsan.
Gözəlin də çirkinin də
Ayağına yıxılırsan.
Bir az
da dərdimizdən
al,
Göz yaşını udan dəniz.
Bilsən ki, biz nə çəkirik
Çıxarsanmı
Yelkəni külək
gözləyən,
Qayıqlardan biri mənəm.
Gətir mənim
küləyimi
Sonrasın özüm bilərəm.
Gözü mavi,
teli bəyaz,
Üzü qara xallı
dəniz.
Adamları yarıçılpaq,
Balıqları pullu dəniz.
Ömrün
quraqlıq keçən
günlərinə
Susuz səhra kimi uzanır ömrüm,
İlğıma çevrilir çatdıqlarım
da.
Ürəyim bir
yana, çat
verir indi,
İlk öpüşün yeri dodaqlarımda.
On yeddi yaşımın
yaşıllığından,
Çıxıb bu
tərəfə düşəcəyimi,
Bilmədim, küləklər
ağzında gedən,
Qanadı qırılmış yarpaqlar kimi.
Dünyanın ikicə
rəngi var imiş,
Bir
də ikisinin qarışığı - boz.
Hardansa səs gəlir: taleyin ilə
Sən öz arandakı
barışığı poz.
Saçından asılmış
qızdı bu tale -
Nağıl quyusunun qaranlığında.
Ümid basdırıram
hər ötən günə,
Göyərmir buranın quraqlığında.
Susuz səhra kimi uzanır ömür,
Susuz səhra kimi…
Görünmürəm
Çıxa bilmirəm
ömrün
Gün düşən tərəfinə.
Yollar gedir torpağın
Dən düşən tərəfinə.
Görünmürəm, görünmür,
Ürəyimin harayı.
Hər il
mənim adıma
Çatlamış bir nar ayır.
Yaralı yalquzağın,
Halına yanmağım
da,
Qəmli, nəmli
gözlərdən,
Yıxılıb sınmağım da.
Ürəyimi bu
küncdən,
O küncə daşımaq
da…
Mənlik deyilmiş,
anam,
Heç belə yaşamaq
da.
Hər il
mənim adıma
Çatlamış bir nar ayır.
Görünmürəm, görünmür,
Ürəyimin harayı.
Dərdin
üst-başını örtmək
də olmur
Hansı yaza qaldı boy atmağımız,
Ürəyim heç nəyə
uçunmur daha.
Yıxılıb ömrümdə
qalan günlərin,
Üzünü ağardan saçımdı
daha.
Məni sürüyürmüş
sürdüyüm ömür,
Ürək də soyulub
sürünmək ilə.
Dərdin üst-başını
örtmək də olmur,
Köynəyə, pencəyə bürünmək
ilə.
Nə bu can mənimdi, nə mən dünyanın,
Ömrün tələsində çırpınan ovam.
Qəlbində varamsa
çıxar, at məni,
Mələklər yanında boş
qalıb yuvam.
Yaramda
gizlənən qəlpə
kimisən
Şehli çəmən
bilib keçdin ömrümdən,
Hər gün təzələnir
səndən qalan iz.
Ürəyim sazaqda
tinə qısılan,
Dilənçi uşaqtək sızlayır
sənsiz.
Yaramda gizlənən
qəlpə kimisən,
Ağrın çəkilmir heç
yuxumdan belə.
Elə dərindəsən
çıxarmaq olmur
-
Divar qonşususan ürəyim
ilə.
Səsin də yoxdu ki, maqnitofonda,
Hər gündən
ömrümə bir an yazıla.
Eh, bu da taledi, tək sən deyilsən,
Nikah kağızına
yalan yazılan.
Mədəniyyət.- 2009.- 1 aprel.-
S. 13.