MƏNİ

Əziz qohumum Familə

Şair ürəklilər kövrək olurlar,

Yoxdur bir həmdəmim kiridə məni.

Canımın ağrısı şiddət edəndə

İncidir Allahın yeli də məni.

Bu dünya həmişə xətrimə dəymiş,

Bəlalar göndərib, qəddimi əymiş,

Yəqin ilahinin hökmü beləymiş,

Fələk kəməndində sürüdə məni.

Viranə qalıbdır ömür bağım da,

Min cürə sirlər var sinə dağımda,

Bir kəsim yoxdur ki, qoca çağımda,

Qolumdan yapışıb, yeridə məni.

Bu dərdi göz yaşı tökənlər bilər,

Həsrətlə boynunu bükənlər bilər,

Bu, elə dərddir ki, çəkənlər bilər,

Anlamaz çəkməyən iri də məni.

Əli Səfəroğlu, edir yır-yığış,

Ömür yollarını yaman aldı qış,

Əzrayıl da nizəsini tuşlamış

İstəyir topaqda çürüdə məni.

GÜLÜM, SƏNSİZ YAMAN QƏRİBSƏMİŞƏM

Ömür yoldaşıma

Bilirsən, sevirəm candan, ürəkdən,

Səni soruşuram əsən küləkdən,

Yenə də ayrılıq gəldi fələkdən,

Yenə də qəribə işə düşmüşəm.

Gülüm, sənsiz yaman qəribsəmişəm.

Gör neçə gündür ki, sənsiz qalmışam,

Qanadları sınıq, aciz bir quşam,

Vallah, gülməyi də yadırğamışam,

Elə xəyallara dalmaqdır peşəm,

Gülüm, səninsiz yaman qəribsəmişəm.

Bilmədim qədrini ötən illərin,

Qaldım ağuşunda dumanın, çənin,

Gündüz həsrətinlə yaşayıb sənin,

Gecə yuxuda da səni görmüşəm,

Gülüm, sənsiz yaman qəribsəmişəm.

Görən, incidirmi uşaqlar səni?

Təşnə tək çağırır dodaqlar səni,

Ruhum da, cismim də soraqlar səni,

Elə bil təzədən eşqə düşmüşəm,

Gülüm, sənsiz yaman qəribsəmişəm.

Daha qayaların yeli deyiləm,

Dərin dəryaların ləli deyiləm,

Haman Səfəroğlu Əli deyiləm,

Bu iki həftədə çox dəyişmişəm,

Vallah, sənsiz yaman qəribsəmişəm.

İyun, 2005 

AY HƏKİM

Həkim, sənə qurban olum,

Bir bəridən gəl, ay həkim.

Əllərimi al əlinə,

Göz yaşımı sil, ay həkim.

Dost-tanışım aralanıb,

Ürək yaman yaralanıb,

Ömür bağım uralanıb,

Bükülübdür bel, ay həkim.

Neçə-neçə yollar keçdim,

Eşqin şərbətindən içdim,

Bir sağalmaz dərdə düşdüm,

Oldu başa kül, ay həkim.

Bu dərdə düşdüyüm günnən

Dolanırsan niyə gennən?

Görən deyir «hayıf sənnən»,

Qəbrə gedir yol, ay həkim.

Səfəroğlu bezib cannan,

Əl çəkib şöhrətdən, şannan,

Kömək yoxdursa dərmannan,

Barı, danış, gül, ay həkim.

Yanvar, 2007

MƏNİM

Ömür yarılanıb, yarıdan keçib,

Yamanca əyilib tərəzim mənim.

Əsir başım üstən qocalıq yeli,

Gündən-günə artır mərəzim mənim.

Uşaqlıq çağımdan gözlərim nəmdir,

Taleyim atəşdir, ürəyim şəmdir,

Yediyim qüssədir, içdiyim qəmdir,

Üstündən dərd olur çərəzim mənim.

Səfəroğlu haqqa salıbdır meyil,

Əsrə bərabərdir hər ötüşən il,

Mənim bəlalarım Allahlıq deyil,

Zalım fələklədir qərəzim mənim.

Aprel, 2007

BƏD XƏBƏR

Dünyanı yaradan belə yaradıb,

Baxmır yalvarışa, sözə bəd xəbər,

Harada gizlənsən, harada olsan,

Düşür dalımızca izə bəd xəbər.

Vədəsin gözləyir, uzaqdan baxır,

Gələndə adamı yandırıb-yaxır,

Qəfil şimşək kimi qəfildən çıxır,

Dumanlar gətirir gözə, bəd xəbər.

Baxmaz vəzifəyə, nökərə, bəyə,

Vay-şivən saldırar gəldiyi öy.

Əli Səfəroğlu əl açır göyə:

Yarəbb, yetişməsin bizə bəd xəbər!..

Oktyabr, 2004

Əli Səfəroğlu

Mədəniyyət.- 2009.- 13 fevral.- S. 14.