Erməni quldurlarının qənimi

O, bütün varlığı ilə yurduna bağlı bir insan idi. Gündən-günə bərkiyən, püxtələşən və kamil bir zabitə çevrilən qeyrətli Vətən oğlu içdiyi hərbi anda ömrü boyu sadiq qaldı. Ən çətin məqamlarda ruhdan düşmədi, əqidəsinə arxa çevirmədi. Bu, öz adını hərb salnaməmizə qızıl hərflərlə yazmış polkovnik-leytenant Şirin Mirzəyevdir. Gənc yaşlarından həyatını hərb sahəsinə bağlamış Ş.Mirzəyevi ən çox narahat edən Dağlıq Qarabağda baş verən hadisələr idi. Təpədən dırnağacan silahlanan saqqallılar hər gün azərbaycanlıların məskunlaşdığı məhəllələrə hücum edir, qırğınlar törədirdi. Belə bir məqamda hakimiyyət dairələrinin susmağı onsuz da gərgin olan vəziyyəti daha da gərginləşdirirdi. Qeyrətli Azərbaycan oğullarının qəzəbi isə çaxan şimşəyə, dalğalanan dənizə bənzəyirdi. Hər an qisas almaq arzusu ilə yaşayan igid oğullarımız sanki öz komandirini gözləyirdi.

Polkovnik-leytenant Şirin Mirzəyev doğulduğu, boya-başa çatdığı Qarabağ torpağının gələcək taleyinə biganə qala bilməzdi. O, raport yazaraq döyüş bölgəsinə göndərilməsini xahiş etdi. Onun arzusu, ilk növbədə, müstəqil fəaliyyət göstərən silahlı dəstələri vahid komandanlıq altında birləşdirmək idi. Elə bu istək də Ş.Mirzəyevi Ağdama gətirmişdi. Təcrübəli hərbçinin könüllülərdən ibarət hərbi birləşmə, ordu yaratmaq xəbəri tezliklə Dağlıq Qarabağın bütün bölgələrinə yayıldı. Hər gün onlarca qeyrətli Vətən oğlu qərargaha gəlir, könüllü dəstənin sıralarına yazılırdı. Polkovnik-leytenant Ş.Mirzəyev 9 oktyabr 1991-ci ildə Ağdam rayon ərazi özünümüdafiə taboruna komandir təyin edildi. Cəsur komandir qısa müddət ərzində ətrafına güclü, vətənpərvər döyüşçüləri topladı. O, torpaqlarımızın hər bir qarışının müdafiəsi üçün əsl qəhrəmanlıq nümunəsi göstərir, şərəfli hərbçi adını ləyaqətlə qoruyurdu. 1991-ci ilin dekabrında 836 saylı alayın tərkibində o, daha bir tabor yaratmağa müvəffəq oldu. Ağdam və ona yaxın əraziləri məhz bu taborun döyüşçüləri müdafiə edirdi.

1991-ci ilin dekabr ayı… Şaxtalı bir gün idi. Düşmən böyük qüvvə ilə Dağlıq Qarabağın azərbaycanlılar yaşayan məntəqələrinə hücuma keçmişdi. Cəmilli, Quşçular, Malıbəyli kəndləri yandırılaraq işğal edilmişdi. Umudlu, Sırxavənd, Muğanlı, Əmralılar kəndlərində də vəziyyət getdikcə pisləşirdi. Vəziyyətin nəzarətdən çıxdığını görən komandir alayın bir neçə bölüyünü təhlükədə qalan kəndlərin müdafiəsinə göndərdi. Azğın düşmənin isə hücumlarının ardı-arası kəsilmək bilmirdi. Nəhayət, 1992-ci il fevral ayının 7-də komandanlıq tərəfindən «Fərrux» əməliyyatı planı hazırlandı. Bu planı Ş.Mirzəyev dəqiqliklə və peşakarcasına hazırlamışdı. Quldur yuvası olan Fərrux kəndi və Fərrux yüksəkliyi elə ilk həmləylə düşməndən azad edildi. Bu qələbədən sonra igid komandir daha da ruhlandı. Mayın 10-da döyüşçülərimiz Naxçıvanik, Aranzəmin, Pircamal kəndlərini erməni quldurlarından təmizlədilər.

1991-ci ilin iyun ayında polkovnik-leytenant Ş.Mirzəyev daha böyük hərbi əməliyyat planı hazırladı. Döyüşçülər eyni vaxtda 3 istiqamətdən hücuma keçib, düşməni geri oturtmalı idilər. Hücum əməliyyatını uğurla həyata keçirmək üçün güclü hərbi texnika, silah-sursat lazım idi.

Taborun ixtiyarında olan döyüş vasitələri isə tələbatı ödəmirdi. Bütün bu çətinliklərə baxmayaraq, cəsur komandir öz dəstəsilə Xaçın çayı boyunca irəliləyib, ilk həmləylə Qazançı kəndini ələ keçirməyi düşünürdü. Ancaq bu olduqca çətin bir əməliyyat idi. O, bu döyüşə əsasən, alayın birinci taborunun şəxsi heyətini cəlb etmişdi. Əməliyyatın uğurla başa çatması üçün döyüş meydanına əlavə artilleriya qurğularının göndəriləcəyi gözlənilirdi. Alayın döyüşçüləri döyüşə atıldılar. Lakin nədənsə artilleriyanın səsi eşidilmirdi. İgid komandir hər şeyi nəzərə almışdı.

Alayın özünün qrad qurğusu işə salındı. 5 saata yaxın davam edən döyüş uğurla nəticələndi. Qazançı kəndi düşməndən azad edildi.

Növbədə Sırxavənd kəndi idi. İyunun 12-də polkovnik-leytenant Şirin Mirzəyev yeni plan hazırladı. Alayın döyüşçüləri əvvəlki qələbələrdən sanki mənəvi qida almışdı, qol-qanad açmışdılar. Düşmənin üzərinə qartal kimi şığıyırdılar. Çox keçmədi ki, kənd nəzarətə alındı. Döyüşçülərimiz cəmi 1 nəfər itki verməklə düşmənin 2 ədəd PDM-ni, 1 ədəd UAZ-469 markalı avtomobilini, ZİL-131 maşınını və xeyli silah-sursatını qənimət olaraq ələ keçirmiş, düşmənin 6 əsgərini əsir götürmüşdü. Amma bu uğur çox çəkmədi. Digər istiqamətlərdən planlaşdırılan hücum əməliyyatı həyata keçmədi. Bununla da döyüşçülərimiz sanki bilərəkdən mühasirəyə salındı. Düşmən xeyli canlı qüvvə və texnika toplayaraq əks hücuma keçmişdi.

Təcrübəli, uzaqgörən sərkərdə təmkinini pozmadan baş verən hadisələri diqqətlə izləyir, alayın mühasirədən itkisiz çıxarılmasına səy göstərirdi. Yeganə yol Bəşirlərdən keçib, Qazançı-Əlağalı kəndlərinə çıxmaq idi.

Ş.Mirzəyev qərarında yanılmamışdı. Tezliklə bu istiqamətdə düşmənin mühasirə həlqəsi yarılsa da, döyüşçülərimiz çoxlu sayda itki verdi.

Polkovnik-leytenant Ş.Mirzəyev orduda baş verən haqsızlığa dözə bilmirdi. Faciəli sonluqla başa çatan «Sırxavənd» əməliyyatından sonra döyüşçülərimiz arasında bir ruh düşkünlüyü yaranmışdı. İstedadlı sərkərdənin də bu xəyanətlərdən səbri tükənmiş, hövsələsi daralmışdı. Ona görə də, ölkə rəhbərləri ilə görüşmək, baş verən hadisələri onlarla bölüşmək üçün paytaxta gəlməyi qərara aldı. Ancaq alayın döyüşçülərinin mənən sarsılmış, sınmış ruhunu bərpa etmək üçün bir qədər ləngidi.

1992-ci il iyunun 18-i… 3 yaxın qohumu ilə xidməti maşınına oturub Əliağalı kəndinə yollandı. Günortadan xeyli keçmişdi. Vaxt ötürdü. Komandir sürücüsünü tələsdirir - ləngiyirik, bir az maşını tez sür.

Qaranlığa düşməyək. Hələ görüləsi işlərimiz çoxdur. - Sanki ölümə tələsirdi. Sürətlə irəliləyən maşın düşmənin basdırdığı minaya düşdü. O, öz canından əziz bildiyi Ağdam torpağında gözlərini əbədi yumdu.

Görkəmli sərkərdəni böyük sevgiylə Bakıdakı Şəhidlər Xiyabanında dəfn etdilər.

Azərbaycan Respublikası Prezidentinin 16 sentyabr 1994-cü il tarixli 203 saylı Fərmanı ilə polkovnik-leytenant Mirzəyev Şirin Vəli oğluna ölümündən sonra «Azərbaycanın Milli Qəhrəmanı» adı verildi.

Bakı şəhərindəki küçələrindən biri indi onun adını daşıyır. Polkovnik-leytenant Şirin Vəli oğlu Mirzəyevin tərcümeyi-halından sətirlər:

O, 1947-ci il yanvarın 5-də Xankəndi şəhərində dünyaya göz açmışdı. Burada Nizami Gəncəvi adına 4 saylı orta məktəbi bitirdikdən sonra ordu sıralarına çağırılmışdı. Bakıda yerləşən Daxili Qoşunlar alayında xidmətini başa vurduqdan sonra, 1967-ci ildə Sankt-Peterburq şəhərində Ali Hərbi Siyasi Məktəbə daxil olmuşdu. 1971-ci ildə təhsilini müvəffəqiyyətlə başa çatdıraraq, təyinatla İrəvana göndərilmişdi. 5 il burada xidmət etdikdən sonra işini Bakıya dəyişmişdilər. Polkovnik-leytenant Şirin Mirzəyev Daxili Qoşunlar alayında 15 illik xidmət yolu keçib. O, Moskva Ali Hərbi-Siyasi Akademiyasına qəbul olmuş, 1988-ci ildə oranı müvəffəqiyyətlə bitirmişdi. Ş.Mirzəyev əla xidmətlərinə görə dəfələrlə medallar və döş nişanları ilə təltif edilmişdi. Rota komandirinin müavini vəzifəsindən diviziya komandirinin müavini vəzifəsinə yüksələn cəsur komandir hərb sahəsində şərəfli bir ömür yolu keçib. O, Vətənə sadiq bir insan idi. Elə 1991-ci ildə onu Ağdama gətirən də məhz vətəninə, xalqına olan hədsiz sevgisi idi. Onu amansız ölüm xalqımızın əlindən tez alıb apardı. Bəlkə də yaşasaydı, nə Ağdamımız, nə də Füzulimiz yad əllərdə qalmazdı. Belə şəxsiyyətlər dünyaya yüz ildə bir dəfə gəlir. Sən ölməmisən, sən ürəklərdə həmişə yaşayacaqsan, ey böyük sərkərdə!!!

Vətən üçün ölən kəslər,

Ürəklərdə heykəlləşir.

Nəsil-nəsil, əsr-əsr,

İgidləşir, böyükləşir.

Müəllif: Vüqar ƏSGƏROV,

Respublika Xatirə Kitabı

Redaksiyasının redaktoru

Mərkəz.- 2011.- 27 yanvar.-S.15