Ulusal yaddaşın gözətçisi
Dr. Yunus Oğuz - 65
Zaman öz
hökmünü yürüdür:
unudulacaq olanı silir, qalacaq olanı yazır. Tarix isə o zamandır ki, unudulacaq olanı unutmaz, qalacaq olanı isə bəzən görməz.
Bu paradoksun içində insan
çıxır ortaya
- həm zamana, həm tarixə səslənir. Həm dünəni qoruyur, həm bugünü yazır, həm də sabaha söz ismarlayır. Türk dünyasının,
Qafqazların, can
Azərbaycanın belə miqyas, səciyyə və səviyyə nümayiş
etdirən aydınları
olub, bugün də var, gələcəkdə
də olacağına
inamımız sabitdir.
Bu gün həmin kateqoridən olan çağdaş aydınlarımızdan biri
haqqında söz açmaq istəyirəm.
Jurnalistikamızın, tarixi
romançılığımızın,
ümumən ictimai fikrimizin (necə deyərlər) çağdaş
yaddaş mühəndislərindən
biri, (belə demək mümkünsə)
kulturoloji keçidlərdə
keşik çəkən
ruhi güc ustalarından olan Dr. Yunus Oğuzu nəzərdə tuturam. Yunus bəy ömrünün 65-ci addamacından
keçmək ərəfəsindədir.
Yunus bəy builki yubileyini respublikamızın ərazi
bütövlüyü və
suverenliyinin təmini yolunda tarixi Zəfərimizin 5-ci ildönümünün
qeyd olunacağı,
"Konstitusiya və Suverenlik İli"ndə
keçirmək bəxtəvərliyini
yaşayır. Onun 65 illik yubileyi milli mətbuatımızın
150 illik əlamətdar
yubileyi ilə üst-üstə düşür.
Nə gözəl təvafüqlüklərdir! Qutlu
olsun!
Yunus Oğuz
- publisist kimi indiki zamanın üzərinə işıq
salır, roman müəllifi kimi oxucunu keçmişin labirintlərində uhulət-suhulətlə
gəzdirir. Bu iki görəvin yükümlüsü olmaq
- sanki iki qütbdə ulusal varlığın sözlə
qorunması aktı, faktıdır.
Sözün arxasında fikir, fikrin arxasında sorumluluq duranda bir başqa cür olur.
Yunus Oğuz
adının yanıbaşında
bir brend də var: "Olaylar"!
"Olaylar" təkcə bir agentlik, yaxud qəzet deyil; o, vaxtın ürək döyüntülərini duyan,
duyduran və onu toplumla bölüşən
bir ulusal platforumdur. "Olaylar"ın
qurucu-Baş redaktoru
Dr. Yunus Oğuz - mətbuatı yalnız informasiya ötürücüsü
kimi deyil, ulusun düşüncə
ehtiyacını qarşılayan
bir institut kimi görür. Mənə elə gəlir, o, mətbuatı
öz varlığı
qədər ciddiyə
alıb. Bu, təsadüfi deyil. Çünki onun mətbuatdakı varlığı,
bir növ ümumtürk yaddaşının
informasiya ilə təmas xəttinə çevrilib.
Ustadlar ustadı
Əhməd bəy Ağaoğlu ulusu maarifləndirməyin əsas
yolunu qəzet və jurnallarda görür və milli mətbuatı milli varlığın əksi sayırdısa, XX
yüzil sonu-XXl yüzil başlarında Yunus Oğuz kimi aydınlarımız
o fikri irsi davam və inkişaf
etdirmə yolunu izləyirdi. - "Olaylar"
həmin izlənimin, duyğu, düşüncə
və fikrin təcallalarından biriydi.
"Olaylar", ümumən
Yunus bəyin yazıb-yaratdıqlarının toplusu müstəqillik illərimizin vicdanı kimi yorumu haqq
edir deyənləri haqqlı sayıram.
Yaddaşla təkbətək
Yunus Oğuzun
romanları - özəlliklə
"Çingiz Xan",
"Sultan
Alparslan", "Atabəy
Eldəniz", "Əmir
Teymur. Zirvəyə doğru", "Əmir
Teymur. Dünyanın hakimi",
"Təhmasib Şah",
"Səfəvi Şeyxi",
"Nadir Şah" və
digərləri - sadəcə
tarixi hadisələri
bədii dillə yorumlamır. - Onlar itirilmiş yaddaşı geri qaytarmaq üçün ideoloji xəritə dəyərindədir.
Hər bir obraz, hər bir süjet xətti bir ismarıc daşıyır:
"Unutma! Xatırla!
Özün ol"!
Əlbəttə, "Ovçu", "Cığır" kimi əsərlərlə - günümüzün hadisələrini
tarixi roman fəzasına
qaldıran da Yunus Oğuz oldu. Necə ki "Qədim
Anadolu və Azərbaycan
türkləri" (2002), "Türkün tarixinə
yeni bir baxış"
(2006), "Türkün gizli
tarixi" (2010), "Qədim
Türklər və passionarlıq nəzəriyyəsi
Qumilyovun tədqiqatlarında"
(2011) və b. elmi-publisistik
əsərlərdə də
Yunus Oğuz imzası vardır. Turançı ruh - onda ülkü ilə yanaşı, möhkəm mövqe məsələsidir.
"Keçmişdən gələcəyə
nə daşıyırıq?
- Tarix ibrətdir"
fəlsəfi-tarixi-publisist düşüncələr, "Deyirəm oyan, gözünü aç, ayağa dur! İstəmir"
felyetonlar, "Mən
Şuşada yazıram"
esselər toplanmış
kitablar da haqq etdikləri masada, rəfdə və internet resurslarında...
Onun tarixi romanları, əslində, bir ulusun psixoloji zədələrinə və
kimlik parçalanmalarına
qarşı dirəniş
manifestidir. Bu romanlarda
qəhrəmanlarla yanaşı,
yaddaşın özü
qəhrəmana çevrilir.
Belə bir fikir var ki, Yunus Oğuz tarixə ideoloji bərpaçı
kimi deyil, mənəvi xilaskar kimi yanaşır - keçmişə qayıdaraq
gələcəyi qoruyur...
- Bu qənaətə şərikəm.
Bəli,
Yunus Oğuz üçün Turan ideyası romantik duyğu deyil. O, Turanı tarixi gerçəkliklərlə,
mədəni yaddaşa
və siyasi sorumluluğa dayanan bir çağırış
kimi ortaya qoyur. Əgər Turan onun romanlarında
daha çox irs kimi görünürsə,
publisistikasında bu, geosiyasi mövqe kimi formalaşır.
Biz bəzən "aydın"
sözünü çox
asan işlədirik.
Dr. Yunus Oğuzun timsalında bu söz yeni anlam qazanır. O, aydınlığı
kabinetdən küçəyə,
tribunadan roman səhifələrinə,
qəzet başlıqlarından
ulusal ruha daşımağı bacaran
insandır. Onun çalışmaları - fikrin
etirazla, sorumluluğun
isə göstərişsiz
qürurla müşayiət
edildiyi bir ömürdür.
Bəs yubiley necə? - Yubiley - aydınlar üçün yaşın
yuvarlaq tamamlanması ilə birgə, bir yolun bəşəriləşməsi,
ruhi gücün topluma nüfuzetməsidir
(ictimai şüura hopmasıdır). Yunus Oğuz - bu ruhi gücün daşıyıcısı, ulu sözün gözətçisidir.
Biz də bu yazı
üzrə, sözümüzün
sonuna yetişmişkən,
65 yaşı, sadəcə bir təqvim göstəricisi kimi görmədiyimizi deməliyəm.
Bu yaş - ulusun düşüncə və
yaddaş tarixinin çağdaş dönəmində
bir iz, bir
cığır, bir yol, bir imza
dəyərində səciyyəlidir.
Bu gün bu yazıda bu Yunus Oğuz imzasıdır. Həm ulusal, həm mədəni, həm ictimai xadim imzası!
Qutlu olsun!
Əkbər
QOŞALI
Olaylar $g 2025.- 18-24 iyul (¹24).- S.12.