HEYDƏR ƏLİYEV VƏ TÜRK DÜNYASI

(əvvəli 5, 6 və 9 may tarixli saylarımızda)

Zirvə görüşünü açan və onun iştirakçılarını səmimi salamlayan ümummilli lider Heydər Əliyev belə tarixi əhəmiyyətli toplantının ölkəmizdə keçirilməsini respublikamızın ictimai, siyasi və mədəni həyatında çox böyük hadisə adlandırdı, türkdilli dövlətlərin başçılarının VI zirvə görüşünün türk xalqlarının mədəni irsinin qədim və ayrılmaz hissəsi sayılan Azərbaycan xalqının tarixi eposu “Kitabi-Dədə Qorqud” dastanının 1300 illik yubileyinin geniş qeyd olunması ilə bir vaxta düşdüyünü sevindirici hal kimi qiymətləndirdi və sözü V Zirvə görüşünün sədri Qazaxıstan Respublikasının Prezidentinə verdi. N.Nazarbayev isə toplantı iştirakçılarını təbrik edərək VI Zirvə görüşünün sədrliyinin bütün iştirakçılar adından Azərbaycan Respublikasının prezidenti Heydər Əliyevə verildiyini elan edərək bildirdi ki, qardaşcasına qonaqpərvərliyinə görə Azərbaycan xalqına və belə mehriban münasibətə, bu görüşün gözəl təşkilinə görə Azərbaycan Prezidenti Heydər Əliyevə minnətdardır. Zirvə görüşündə çıxış edən Qırğızıstan prezidenti Ə.Akayev, Türkiyə prezidenti S.Dəmirəl, Türkmənistan Məclisinin sədri S.Muradov və Özbəkistan Respublikası Ali Məclisinin sədri E.Xəlilov XXI əsrdə türk dünyası qarşısında duran məsələlər ətrafında maraqlı fikirlər söylədilər və görüşün yüksək səviyyədə təşkil edildiyini xüsusi olaraq vurğuladılar.

Aprelin 8-də “Gülüstan” sarayında türkdilli ölkələrin dövlət başçılarının VI Zirvə görüşünün sonunda Bakı bəyannaməsinin imzalanması mərasimi oldu.

17 maddədən ibarət Bakı bəyannaməsinin demək olar ki, bütün maddələrində belə bir yekdil fikir öz əksini tapdı ki, türkdilli dövlət başçılarının Bakı görüşü yüksək səviyyədə, qarşılıqlı anlaşma və etimad ruhunda keçmiş, faydalı olmuşdur. Bəyannaməyə diqqətlə nəzər saldıqda açıq-aşkar görmək olar ki, onun bütün maddələrində Heydər Əliyev ruhu və qayəsi hökm sürür, 4-cü maddədə isə Böyük İpək Yolunun əhəmiyyətindən danışarkən bu yolun bərpasının daha çox Heydər Əliyevin xidmətinin bəhrəsi olduğu xüsusi olaraq qeyd edilir. Burada oxuyuruq: “Dövlət başçıları tarixi İpək Yolunun bərpasına dair 1998-ci ilin sentyabrında Bakı şəhərində beynəlxalq konfransın keçirilməsində, “Avropa-Qafqaz-Asiya dəhlizinin inkişafına dair beynəlxalq nəqliyyat haqqında əsas çoxtərəfli saziş” imzalanmasında Azərbaycan Respublikası Prezidentinin rolunu yüksək qiymətləndirmiş və konfransda qəbul olunmuş sənədləri habelə bundan əvvəl əldə edilmiş və ixrac-idxal yüklərinin maneəsiz keçməsini təmin etmək üçün əlverişli şərait yaradılmasına yönəldilmiş razılaşmaları yerinə yetirmək əzmində olduqlarını bildirmişlər”.

***

XX əsrin son ili — 2000-ci il 250 milyonluq Türk dünyasının çoxəsrlik tarixində iki böyük hadisənin təntənə ilə qeyd edildiyi əlamətdar il oldu. Bu gün bir daha qəti inamla demək olar ki, keçən əsrin sonunda artıq türk dünyasının lideri olduğu heç kəsdə şübhə doğurmayan Heydər Əliyevin bilavasitə rəhbərliyi və yüksək təşkilatçılığı ilə həyata keçirilmiş hər iki tədbir həqiqətən də dünya türklərinin həyatında əsl bayrama çevrildi.

Tədbirlərdən birincisi türkdilli dövlətlərin VI zirvə görüşünün, ikincisi isə “Kitabi-Dədə Qorqud” dastanının 1300 illiyinə həsr olunmuş təntənəli yubiley gecəsinin aprelin 8 və 9-da Bakı şəhərində keçirilməsindən ibarət olmuşdu. Onu da qeyd edək ki, hər iki tədbirin keçirilməsinə respublikanın ali rəhbərliyi səviyyəsində ən ciddi hazırlıq işləri görülmüşdü. Bu işə 1999-cu ilin əvvəlindən başlanmış və Azərbaycan Respublikası Prezidentinin 21 fevral 1999-cu il tarixli 98 saylı sərəncamı ilə “Kitabi-Dədə Qorqud” dastanının 1300 illik yubileyi üzrə Dövlət Komissiyası yaradılmış və onun geniş tədbirlər planı təsdiq olunmuşdu. Bundan bir qədər sonra isə “Türkdilli dövlət başçılarının VI zirvə görüşünün Azərbaycanda keçirilməsi haqqında” Azərbaycan Respublikası Prezidentinin 12 aprel 1999-cu il tarixli 121 saylı sərəncamı mətbuatda dərc edilmişdi.

Belə bir cəhəti də qeyd etmək yerinə düşər ki, hələ türkdilli dövlətlərin VI zirvə görüşünün öz işinə başlaması ərəfəsində belə türk dövlətləri arasında ikitərəfli münasibətləri daha da inkişaf etdirmək məqsədilə görülən işlər ara verməmişdi. Məsələn, Qazaxıstanın prezidenti N.Nazarbayev aprelin 7-də Bakıya rəsmi görüşə gəlmiş və Azərbaycan Prezidenti Heydər Əliyevlə danışıqlar aparmışdı. Prezidentlərin təkbətək görüşündə Azərbaycan ilə Qazaxıstan arasında dostluq, əməkdaşlıq münasibətlərinin gündən-günə genişlənməsi və möhkəmlənməsinin hər iki tərəf üçün çox faydalı olduğu məmnuniyyətlə nəzərə çarpdırılmış, beynəlxalq əməkdaşlığın parlaq nümunəsi olan Bakı-Tbilisi-Ceyhan əsas ixrac neft kəmərinin çəkilməsi ilə bağlı 1998-ci ilin oktyabrında qəbul edilmiş Ankara bəyannaməsinin, 1999-cu ilin noyabrında ATƏT-in İstanbul zirvə görüşü zamanı imzalanmış sazişin tarixi əhəmiyyət daşıdığı qeyd olunmuş, tarixi İpək yolunun bərpasına dair Avropa Birliyinin himayəsi altında 1998-ci ilin sentyabrında 32 ölkənin və 15 beynəlxalq təşkilatın iştirakı ilə Bakıda keçirilmiş beynəlxalq konfransdan sonra TRASEKA (Avropa-Qafqaz-Asiya-Transqafqaz nəqliyyat dəhlizi. — redaksiya) proqramının həyata keçirilməsi sahəsində görülmüş işlər yüksək qiymətləndirilmiş, Qazaxıstan neftinin Azərbaycan ərazisi vasitəsilə dünya bazarına nəqlinin böyük səmərə verəcəyi göstərilmişdi.

Elə həmin gün Prezident Sarayında geniş tərkibdə Azərbaycan-Qazaxıstan danışıqları olmuşdur. Hər iki ölkə prezidentinin başçılıq etdiyi nümayəndə heyətlərinin apardığı bu danışıqlarda iki qardaş ölkə arasında münasibətlərin yalnız yüksələn xətt üzrə inkişafı razılıqla vurğulanmış və göstərilmişdi ki, 2000-ci ilədək tərəflərin imzalamış olduğu 50-dən çox dövlətlərarası, hökumətlərarası, idarələrarası sənədlər müvəffəqiyyətlə yerinə yetirilməkdədir. Danışıqlar zamanı ekspertlər tərəfindən hazırlanmış və əməkdaşlıq üçün yeni yollar açacaq, dost dövlətlər arasında müqavilə-hüquqi bazanı tamamlayacaq daha 10 sənədin tezliklə imzalanacağı barədə razılıq əldə edildi. Bundan sonra isə ikitərəfli Azərbaycan-Qazaxıstan sənədlərinin imzalanması mərasimi oldu. Azərbaycan Prezidenti Heydər Əliyev və Qazaxıstan prezidenti Nursultan Nazarbayev birgə bəyanat imzaladılar.

Türkdilli dövlətlərin başçılarının VI Bakı görüşündə qəbul olunmuş “Bakı bəyannaməsi”ndə nəzərdə tutulduğu kimi, 2001-ci il aprelin 26-da İstanbulun məşhur Çırağan sarayında türkdilli ölkələrin dövlət başçılarının VII zirvə görüşü öz işinə başladı. Görüşdə Türkiyə prezidenti Əhməd Necdət Sezər, Azərbaycan Prezidenti Heydər Əliyev, Qazaxıstan prezidenti Nursultan Nazarbayev, Qırğızıstan prezidenti Əsgər Akayev, Türkmənistan prezidenti Saparmurad Niyazov, Özbəkistan Ali Məclisinin sədri Erkin Xəlilov iştirak edirdilər. Görüşün İstanbulda keçirilməsi bir daha göstərdi ki, böyük Türkiyə dövləti özünün banisinin vəsiyyətlərinə sadiq qalaraq türk dövlətləri başçılarının ənənə şəklini almış görüşlərində ani fasilə belə yaranmaması üçün nə lazımdırsa etmiş, görüşün dolğun, məzmunlu olması və səmərəli nəticələrlə yekunlaşdırılmasına cavab verən sənədlər hazırlanmasına nail olmaqdan ötrü ciddi səy göstərmişdi.

Ev sahibi kimi Zirvə görüşünü Türkiyə Cümhuriyyətinin prezidenti Əhməd Necdət Sezər giriş sözü ilə açaraq türk dünyasının liderlərini və onları müşayiət edən nümayəndə heyətlərini səmimiyyətlə salamladı, Zirvə görüşlərinin keçirilməyə başlandığı 9 il müddətində qardaş ölkələr arasında ikitərəfli əlaqələrin, çoxtərəfli işbirliyinin genişləndirilməsi sahəsində böyük irəliləyişlər olduğunu vurğuladı.

Dünyanın ən gözəl şəhərlərindən biri olan İstanbulda, qonaqpərvər Türkiyə torpağında türkdilli ölkələrin başçılarının VII Zirvə görüşünün işə başlaması münasibətilə sammit iştirakçılarını ürəkdən salamlayan Azərbaycan Respublikasının Prezidenti Heydər Əliyev belə görüşlərin ənənəvi xarakter almasını yüksək dəyərləndirərək ona müvəffəqiyyətli iş arzuladı və əmin olduğunu bildirdi ki, “XXI” əsr dövlətlərimiz üçün sabitlik, dinamik inkişaf, konstruktiv siyasi dialoq, qarşılıqlı surətdə faydalı əməkdaşlıq, xalqlarımız üçün isə ictimai tərəqqi və rifah əsri olacaqdır. Bütün bunlara biz, əldə etdiyimiz tarixi nailiyyətlərin — milli azadlığımız, dövlət müstəqilliyimiz və müştərək işbirliyimizin daha da möhkəmləndirilməsi nəticəsində nail olacağıq” (Dirçəliş-XXI əsr, 2001, N-939, səh. 4).

Heydər Əliyev öz çıxışında XX əsrdə türk xalqları və dövlətləri tərəfindən görülmüş işlərdən və yeni əsrdə onların qarşısında duran konkret vəzifələrdən ətraflı danışdıqdan sonra sözlərini müdrikcəsinə deyilmiş aşağıdakı kəlamlarla bitirir:

“Əminəm ki, Türkdilli Dövlətlərin Birliyinin VII İstanbul zirvə görüşü bizim dostluq və qardaşlığımızın möhkəmlənməsinə, türkdilli dövlətlər və xalqlar arasında çoxtərəfli əlaqələrin inkişaf etməsinə qiymətli töhfə verəcəkdir” (yenə orada, səh. 8).

Şübhə edilməməlidir ki, “Türkdilli Dövlətlər Birliyi” ifadəsi də təsadüfi deyilməmişdir. Çünki belə bir regional beynəlxalq təşkilatın daimi işləyən yekdil nüfuzlu beynəlxalq qurum kimi formalaşması və fəaliyyət göstərməsi Heydər Əliyevin çoxdankı arzusu idi.

1982-ci ildə Y.Andropovun dəvəti və təklifi ilə Moskvaya aparılan Heydər Əliyev Siyasi Büro üzvü oldu və SSRİ Nazirlər Soveti sədrinin birinci müavini vəzifəsinə təyin edildi. Beləliklə o, nəhəng Sovet imperiyasının yüksək rəhbər eşalonunda yeganə türk oğlu idi. Burada o, SSRİ-də yaşayan bütün türkdilli xalqların ümidgahına çevrilmişdi. Heydər Əliyev irticaçı rus şovinizminin qabağında özünü sipər etmişdi. Mixail Qorbaçovun rəhbərliyi dövründə elə bir milli məsələ olmamışdır ki, onun müzakirəsində Heydər Əliyev öz açıq, prinsipial sözünü deməmiş olsun.

Xarakterik bir misalı yadınıza salırıq.

“Heydər Əliyev DTK-dakı dostlarından öyrənmişdi ki, Qorbaçov Stalinin türklərə qarşı yeritdiyi qanlı siyasətini — türk xalqlarını öz vətənlərindən sürgün etmək siyasətini davam etdirmək istəyir. Əliyev ona qarşı çıxmışdı. Lakin o susmuşdu. Onların ilk toqquşması sonralar — Qazaxıstanın rəhbəri Kunayevin vəzifədən götürülməsi məsələsində baş vermişdir. Bu məsələ Siyasi Büroda həll edilərkən Heydər Əliyev sərt şəkildə Qorbaçova demişdi: “Nə üçün Kunayevi vəzifədən götürmək istəyirsən?”

“Yerinə Gennadi Kolbini qoymaq istəyirəm”, — deyə Qorbaçov cavab vermişdir; “Nəyə görə Qazaxıstanda — bir türk respublikasında vəzifəyə rus gəlməlidir? Qazaxların rəhbəri qazax olmalıdır. Rusların türk rəbbəri varmı? Kunayev 22 ildir Qazaxıstana rəhbərlik edir. Mən sənin namizədin Kolbini yaxşı tanıyıram, işə yaramayan, bacarıqsız bir adamdır”, — deyə Heydər Əliyev fikrini axıra kimi demişdir.

Qorbaçov bu sözlərin müqabilində bərk əsəbləşir, lakin yenə də Kolbini irəli çəkir. Həmin Büroda Heydər Əliyevi müdafiə edən olmur.

Qorbaçov Qazaxıstandan sonra Azərbaycana əl atır. Heydər Əliyev onun Azərbaycana qərəzli, şovinist münasibətlərinə dözə bilmir və Qorbaçova deyir: “Azərbaycanı qarışdırmağa yol verməyəcəyəm”. O isə səsini qaldıraraq Əliyevə deyir: “Sən Azərbaycanın işlərinə qarışma”.

Heydər Əliyev bu həyasız notadan hiddətlənir: “Nə demək istəyirsən? Mən azərbaycanlıyam”, — deyərək hirslə yerindən qalxıb Qorbaçovun üstünə yeriyir. Onun qoluna girib Siyasi Büronun toplaşdığı salondan çıxarırlar.” (“Heydər Əliyevin bioqrafiyası” kitabı, 1988, səh. 52).

Əlavə edək ki, həmin biabırçı Büroda Heydər Əliyev Qazaxıstanın birinci katibi vəzifəsinə o zaman respublikanın Nazirlər Sovetinin sədri işləyən N.Nazarbayevi təklif etmişdi.

Əliyevin uzaqgörənliyi, Qorbaçova xəbərdarlığı həyatda öz təsdiqini tezliklə tapdı. Qazaxıstan əhalisi, xüsusilə gənclər Siyasi Büronun bu şovinist addımını sərt qarşıladılar. Kolbin uzaq gedə bilmədi. Nəticədə Nazarbayev ölkənin birinci şəxsi postuna gəlməli oldu.

Doğrudur, son məqamda Heydər Əliyev özü də rus şovinizminin qurbanı oldu. Lakin o, büdrəsə də, yıxılmadı. İmperiyanın o zamankı partiya bossları tarixin arenasından silinib getdilər. Öz xalqının sevimli lideri Heydər Əliyev isə yenidən Azərbaycanda hakimiyyətə gəlib onun müstəqilliyini qorudu və milli dövlətçiliyimizin inkişafı üçün son dərəcə əhəmiyyətli olan yeni tarixi mərhələnin əsasını qoydu.

Bu gün qeyri-rəsmi məlumatlara görə Yer kürəsinin müxtəlif guşələrinə səpələnmiş 250 mln. türk yaşayır. Ancaq bununla belə, ötən əsrin sonlarına kimi onların ancaq bircə dövlətləri var idi - Türkiyə Respublikası.

1991-ci ildə mənfur Sovet imperiyasının çürüyüb çökməsindən sonra daha 6 türk respublikası müstəqillik qazandı və BMT-nin tam səlahiyyətli üzvü oldu. Heydər Əliyev Türkiyədəki çıxışlarından birində (1994) Atatürkün məşhur fikirlərini xatırlayaraq deyir:

“Burada mən Mustafa Kamal Atatürkün çox dəyərli bir fikrini yadınıza salmaq istəyirəm, çünki onun bu fikri Türkiyənin üzərinə düşən vəzifələrin çox böyük olduğuna və Mustafa Kamal Atatürkün çox uzaqgörən bir şəxsiyyət olduğuna dəlalət edir. O, Türkiyə Cümhuriyyətinin 10-cu ildönümü münasibəti ilə çıxışında demişdir: “...Bu gün Sovet İttifaqı bizim dostumuz, qonşumuz və müttəfiqimizdir. Lakin sabah nə olacağını bu gün heç kim müəyyən edə bilməz... Dünya yeni bir müvazinətə keçə bilər. O zaman Türkiyə nə edəcəyini bilməlidir. Bizim bu dostumuzun idarəçiliyi altında dili bir, dini bir, mahiyyəti bir qardaşlarımız vardır. Onlara sahib çıxmağa hazır olmalıyıq. ...Onların bizə yaxınlaşmasını gözləyə bilmərik. Bizim onlara yaxınlaşmamız lazımdır”.

İndi həmin dövran gəlib çatıbdır...”

Türkiyə Respublikası bu yeni dünya düzənində öz tarixi missiyasını bütün sivil vasitələrlə uğurla yerinə yetirməkdədir. Ötən əsrin 90-cı illərindən (1993) başlayaraq hər il Türkiyədə çox yüksək səviyyədə keçirilən Türk Dövlət və Topluluqları Dostluq, Qardaşlıq və İşbirliyi qurultayları artıq böyük bir ənənəyə çevrilmişdir.

Heydər Əliyev hər dəfə bu böyük tədbiri diqqətlə izləmiş, onun fəaliyyətini yüksək qiymətləndirmişdir. Onun bu qurultayların işinə verdiyi qiymət təbrik məktubunda öz gözəl əksini tapmışdır: “1993-cü ildən bu yana hər il qardaş Türkiyə Cümhuriyyətinin himayəsi ilə keçirilən forumlar eyni etnik soya, kökə, müştərək tarixə, dil, din və mədəniyyətə malik xalqlarımızın bir-birinə daha da yaxınlaşmasına, hər cür işbirliyinin genişlənməsinə və Türk Dünyasının milli-mənəvi bütövlüyünə xidmət göstərməkdir.

Antitürk siyasəti yeridən müxtəlif qüvvələr uzun illər qardaş xalqlarımızı bir-birindən ayrı yaşamağa, öz möhtəşəm keçmişindən və böyük mədəni mirasından təcrid etməyə çalışmışlar. Fəqət tarix boyu bəşəriyyət sivilizasiyasında misilsiz rol oynamış yenilməz türk əzmini qırmaq, türk ruhunu sarsıtmaq kimsəyə qismət olmamışdır.

...Qlobal siyasi olaylarla zəngin çağdaş dünyamızda üzərimizə düşən tarixi vəzifələri hər birimiz anlayaraq, işdə, əməldə, fikirdə birlik ideyasının gerçəkləşməsi üçün əlimizdən gələnləri yerinə yetirməliyik.

Əmin olun ki, müstəqil Azərbaycan Respublikası özünün daxili və xarici siyasətində hər zaman bu mövqeyə sadiq qalacaq, Türk Dünyasının siyasi, iqtisadi və mədəni yüksəlişinə xidmət edəcəkdir.”

Respublikamızın bütün Türk Dünyası ilə, xüsusən də Türkiyə Cümhuriyyəti ilə günü-gündən zənginləşən parlaq, səmərəli əlaqələri göz önündədir.

Heydər Əliyevin türk dövlətləri birliyi məsələlərinə daha fəal mövqedən yanaşmasını çox gözləmək lazım gəlmədi. O, Məhəmməd Füzulinin anadan olmasının 500 illiyi ilə əlaqədar keçirilmiş müxtəlif tədbirlərdə nəinki fəal təşkilatçı, iştirakçı kimi, həm də türk dövlət və xalqlarını birliyə çağıran fəal və mübariz təbliğatçı kimi çıxış edirdi. Hələ 1994-cü il noyabrın 1-də Ankara yaxınlığındakı Bilkənd Universiteti şəhərciyində keçirilmiş yubiley şənliklərində çıxış edərkən Heydər Əliyev Türkiyə Cümhuriyyətinin və türk xalqının şanlı tarixinə müraciət edərək bütün türk dünyasını bu tarixdən ibrət dərsi götürməyə çağırır və deyirdi: “Türkiyə xalqının böyük tarixi var. Türkiyə Cümhuriyyətinin yaranmasından 71 il keçmişdir. Ötən əsrlərdə də, cümhuriyyət dövründə də Türkiyə, Türkiyə xalqı daim türk dünyası ücün örnək olmuşdur. Dahi insan, böyük öndər Mustafa Kamal Atatürkün yaratdığı Türkiyə Cümhuriyyəti 71 il ərzində türkün, türk dünyasının, türk xalqının nəyə qadir olduğunu bütün dünyaya əyani şəkildə nümayiş etdirmişdir”.

Ertəsi gün Türkiyə prezidenti Süleyman Dəmirəlin anadan olması günü münasibətilə “Çankaya” köşkündə keçirilən görüşdə isə Heydər Əliyev S.Dəmirəlin 40 illik ictimai-siyasi fəaliyyətini təkcə Türkiyəyə, türk xalqına deyil, həm də türk dünyasına xidməti baxımından qiymətləndirərək deyirdi: “Siz böyük hörmət, ehtiram və məhəbbət qazanmısınız. Təkcə Türkiyədə yox, bütün türk dünyasında Siz böyük dövlət xadimi, ictimai-siyasi xadim və türk dünyasının inkişafı üçün yorulmaz bir insan kimi tanınırsınız... Əmin olduğumu bildirmək istəyirəm ki, hələ bundan sonra da bir çox illər Siz Türkiyə Cümhuriyyətinə etibarlı rəhbərlik edəcəksiniz, onun gələcək yollarının sükançısı olacaqsınız, təkcə Türkiyənin yox, türk dünyasının, türk dövlətlərinin bir-birinə yaxın olması üçün böyük xidmətlər göstərəcəksiniz”. Deməli, Heydər Əliyev türk dövlətləri başçılarının fəaliyyətini öz ölkələrini tərəqqi, sülh, demokratiya, rifah yoluna çıxarmaqla yanaşı, həm də türk dünyasının, türk dövlətlərini bir-birinə yaxınlaşdırmaq baxımından qiymətləndirir, bu yaxınlaşmanı və birliyi əsas meyarlardan biri hesab edirdi.

Türkdilli dövlətlər arasında əlaqələrin gücləndirilməsində, o cümlədən türk xalqlarının bir-birinə getdikcə daha çox yaxınlaşmasında, heç şübhəsiz, XX əsrin sonları mühüm bir dövr təşkil edir. Təkcə 1996-cı ildə bu sahədə o qədər çoxşaxəli, rəngarəng işlər görülmüşdür ki, onlar sadəcə sadalansa böyük bir siyahı alınar. Həmin siyahının başında YUNESKO-nun qərarı ilə dahi Azərbaycan şairi Məhəmməd Füzulinin 500 illik yubileyi ilə əlaqədar müxtəlif ölkələrdə və müxtəlif səviyyələrdə keçirilən və nəhayət ilin sonunda şairin vətənində Bakıda və Azərbaycanın digər şəhərlərində yekun vurulan təntənəli yubiley şənlikləri dayanır. Görün, bu tədbirlərin çoxşaxəliliyi və beynəlxalq səviyyədə qeyd olunması Heydər Əliyevin iftixarla söylədiyi aşağıdakı sözlərlə necə də hamahəng səslənir: “Məhəmməd Füzulinin 500 illik yubileyi üç ildir ki, Azərbaycanın hər bir guşəsini fəth edibdir və dünyanı dolaşır... Məhəmməd Füzulinin yubileyi təkcə Azərbaycanda yox, dünyanın bir çox ölkələrində təntənəli surətdə keçirilmişdir. Türkiyədə-Ankarada, Rusiyada-Moskvada, İraqda-Bağdadda, Kərbəlada, Kərkükdə, İranda-Tehranda, Gürcüstanda, Qazaxıstanda, Özbəkistanda, Dağıstanda, Dərbənddə, Mahaçqalada, Parisdə, YUNESKO-nun baş qərargahında Məhəmməd Füzulinin 500 illik yubileyi ilə əlaqədar təntənələr, mərasimlər keçirilib, Məhəmməd Füzulinin yaradıcılığı, onun irsi geniş təbliğ olunub və bütün dünyaya çatdırılıbdır”.

(davamı növbəti saylarımızda)

İsmayıl VƏLİYEV

Respublika.- 2017.- 4 iyun.- S.3