XALQ ARTİSTİ: "AKTRİSA KİMİ XOŞBƏXTƏM, AMMA QADIN KİMİ YOX..."

Fatma Mahmudova: "Mən təkcə bu gün yox, ömrüm boyu Elməddin Cəfərova minnətdaram. Məni depressiyadan çıxardı"

"Həyatda bir dəfə aktrisalıq etmişəm. Daha doğrusu, buna məcbur qalmışam. Köməyimə də gəlib"

«İncəsənət və sənətçidən məhrum bir cəmiyyətin canlılığı olmaz». Bu müdrik kəlam Mustafa Kamal Atatürkə məxsusdu. Həqiqətən bir millət məhz incəsənəti, musiqisi, mədəniyyəti ilə canlı görünə bilir. Teatr isə mədəniyyətin gözü sayılır.

Teatr sahəsində çalışmaq insandan böyük cəsarət, geniş təfəkkür, fitri istedad, daxili güc tələb edir. «Şərq»in budəfəki qonağı bu keyfiyyətləri daşımağı bacarır. Müsahibimiz Xalq artisti Fatma Mahmudovadı. Xalq artisti ilə söhbətimiz bir az həyatdan, elə bir az da onun teatr dünyasından oldu.

- Xoş gördük, Fatma xanım! Necəsiz?

- Hər vaxtınız xeyir. Şükür bu günümüzə. Əla deyim ki, yaxşı olsun.

- Azərbaycan teatrı bu gün Fatma xanım üçün nə deməkdi?

- Teatr mənim üçün həyatın özüdü. Mənim üçün teatr həyatımdı, varlığımdı, hər şeyimdi. Bəlkə şablon səslənə bilər, mən teatrsız özümü təsəvvür edə bilmirəm. Teatr mənim nəfəsimdi. Mənim bu gün Fatma Mahmudova kimi olmağımın səbəbkarıdı.

- Teatra tələbat varmı? Teatra münasibət sosial media, internet yaranandan dəyişibmi?

- Teatr həmişəyaşardı. Neçə əsr də keçsə, teatr olacaq. Teatr hər zaman fəaliyyətdədi. Nə qədər dediyiniz kimi sosial media inkişaf etsə də, internet həyatımıza zəli kimi dadansa da, teatra olan tələbat azala bilməz. Mən Musiqili Komediya Teatrında çalışıram. Teatrın özünün tamaşaçıları var və onlar mütəmadi teatra gəlirlər. Deməzdim ki, tələbat azalıb. «Bankir adaxlı» tamaşasına tamaşaçı var ki, 20 dəfə baxıb. Mən tamaşaçı tanıyıram ki, bir tamaşaya dəfələrlə gəlib. Teatr məktəbdi. İnternet, sosial media teatra böyük mənada təsirini göstərə bilməz.

- Seriallarda, tamaşalarda varsız. Sizcə, aktyor üçün efirdə, səhnədə olmaq nə dərəcədə təsir gücünə malikdi?

- Aktyor, aktrisa səhnədə, efirdə olmayanda özünü rahat hiss edə bilmir. Mən səhnədən kənarda özümü lazımsız hesab edərəm.

- Müsahibələrinizin birində Elməddin Cəfərova təşəkkür edərək «O mənə yenidən həyat verdi» demisiz…

- Bəli, Elməddin mənim yaradıcılığıma təsir edən şəxsdi. Hamının çətin günü ola bilər. Mənim də həyatımın çətin dönəmi olub. Mən təkcə bu gün yox, ömrüm boyu Elməddin Cəfərova minnətdaram. Həyatımın ən çətin dönəmində o məni seriala dəvət etdi. Tamaşaçılarla ünsiyyətimi sıxlaşdırdı. Məni depressiyadan çıxardı. Mən onu balam kimi çox istəyirəm. Bu gün hamının onun qədər böyük ürəyi yoxdu. Sanki mənə ikinci həyatı bəxş etdi. Biz artıq ailə kimi doğma olmuşuq. Seriala dəvətə qədər biz bir filmdə çəkilmişik, tərəf-müqabili olmuşuq. İstedadlı gəncdi, çox xeyirxah insandı. Həmişə də deyirəm ki, bir çox aktyorlar paxıl olmamağı gəlib Elməddindən öyrənsinlər. Ətrafına bizim kimi sənətkarları yığıb çalışır. Mənim də bir balaca istedadım var ki, məni dəvət edib.

- Aktrisa üçün tərəf-müqabilinin rolu nə qədər böyükdü?

- Mən tərəf-müqabili olan aktrisayam. Yəni tərəf-müqabilinin peşəkar olmasının böyük rolu var. Rəhmətlik Tofiq Qarayev deyirdi ki, tərəf-müqabilim yerində deyil, oynaya bilmirəm. Tofiq müəllim deyirdi ki, elə bil tərəf müqabilim ölüdü, ya da canlı meyiddi, onu qaldıra bilmirəm. Əvvəllər bu sözün dərinliyini anlaya bilmirdim. İndi artıq başa düşürəm ki, bu sözün hikməti var.

- Yəni tərəf-müqabilinin kimliyi sizin ifa tərzinizə təsir göstərə bilir?

- Bəli. Tərəf-müqabilim güclü olmayanda mən də oynaya bilmirəm. Nə qədər böyük istedada malik olsan belə əgər tərəf-müqabilin zəifdisə, sənin oyunun görünə bilməz. Tərəf-müqabilin səhnədə sənə can vermirsə, sən oynaya bilməzsən. Səhnədə sənin suyundu tərəf-müqabili. Başqalarını deyə bilmərəm, mən tərəf-müqabilim zəif olanda oynaya bilmirəm.

- Tofiq Qarayev həyat yoldaşınız olub. Niyə həyatınız alınmayıb? Axı ikiniz də sənət adamı idiniz…

- Bəli, Tofiq müəllim həyat yoldaşım olub. Gözəl sənətkar olub. Mən ona həmişə hörmətlə yanaşmışam. Bu barədə danışmaq istəmirəm. Həyatdı da, belə alındı. Bu da bizim bir qismətimiz idi.

- Deyirlər əsl aktyor üçün rolun böyük-kiçiyi yoxdu. Doğrudanmı böyük mənada aktyor üçün əsas rolunun olub-olmaması önəmli deyil? Fatma xanım necə düşünür?

- Əlbəttə, əsl aktyor üçün rolun böyük-kiçiyi yoxdu. Sən aktrisasansa, sənin üçün nə fərqi? Yaxşı aktyor kiçik rolu elə güclü oynayar ki, baş rolu kölgədə qoya bilər. «Bankir adaxlı» tamaşasında mən kiçik bir rol oynayıram. Amma deyilənə görə oynayıram.

- Aktyor oynamağı bacarmalıdı, ya bu təkcə istedadla bağlı məsələ deyil, texniki oyun imkanlarından xəbərin varsa, bu bəs edir?

- Aktyorun istedadı olmalıdı. Nə qədər təhsilin olsa da, əgər istedad yoxdusa, səhnədə heç nə əldə edə bilməzsən.

- Həyatda da aktrisa olmağı bacarırsız?

- Həyatda mən tamam başqa bir insanam. Amma həyatda bir dəfə aktrisalıq etmişəm. Daha doğrusu, buna məcbur qalmışam. Köməyimə də gəlib. Mənə pul borclu idilər. Mənə saxta dollar vermişdilər, həm də xaricdə olanda. Gördüm vəziyyətim çətindi, mən bu pulumu heç cür ala bilmərəm, vurdum özümü artistliyə, ürəyim getdi. Borclu olan da mənim o halıma acıyıb borcumu qaytardı. Əgər o məqamda artistlik etməsəydim, pulumu ala bilməzdim. Həyatda bir dəfə artistlik etmişəm.

- Tərəf-müqabillərinizlə münasibətləriniz necədir?

- Mən heç kimə qarşı pis deyiləm. Hamıyla yaxşıyam. Əgər kimsə mənə qarşı pis niyyətlidisə, onu deyə bilmərəm. Mən işimlə, yaradıcılığımla məşğul oluram. Allah mənə paxıllıq edənlərə də kömək etsin. Teatrda da rollarım var. Rəhbərliyin mənə münasibətindən razıyam. Serialdayam, işləyirəm. Aktyora nə lazımdı başqa? Mən Elməddinin canına həmişə dua oxuyacam. O məni seriala dəvət etməklə stimul verdi. Mən paxıl deyiləm. Qaldı mənə paxıllıq edənlərə, mən kiməm ki, mənə paxıllıq etsinlər?

- Siz Azərbaycanın Xalq artisti…

- Bəli, mən Xalq artistiyəm. Amma günün bu günü də özümə sənətkar deməyə cəsarətim çatmaz. Mən Alla Puqaçova da deyiləm, Nəsibə Zeynalova da. Mən çalışıram ki, işimlə məşğul olum. Sadə insanam. Mən həyatda dost sahibi olduğum üçün xoşbəxtəm. Bu gün yerindən duran özünə böyük sənətkar deyir. Bu sözü ucuzlaşdırıblar.

- Siz də həyatınızı sənətə qurban verənlərdənsiz?

- Bəli, mən hər şeyi səhnəyə qurban vermişəm. Bundan peşman da deyiləm. Mən sənətə canımı, gəncliyimi qurban vermişəm. Şükür bu günümə. Qurban verdik getdi. Niyə peşmanam ki? Həyatda biri-birini sevir, kasıb olur, amma sevir. Mən də kasıb oğlanı sevmişəm. Kasıb da olsa möhtəşəm aktyor olub. İnsan birinə aşiq olanda kasıblığı gözünə görünmədiyi kimi, sənət də sevgili kimidi. Mən sənətimə aşiq olan insanam. Onun kasıblığını da qəbul etmişəm. Mən həyatımı səhnəyə qurban vermişəm. Bu gün xoşbəxtəm.

- Bəs bir qadın kimi sizi xoşbəxt adlandırmaq olar?

- Qadın olaraq xoşbəxt deyiləm, nə yalan deyim? Qadın kimi xoşbəxt ola bilmədim. Aktrisa kimi xoşbəxtəm. Xalqın sevgisini qazanmışam.

- Fatma xanımın yaşanmamış qadınlığı qaldımı?

- Bu suala cavab vermək istəmirəm. Mən qadınlığımı unutmaq məcburiyyətində qalmışam. Mən sənətimə vurğun biriyəm.

- Çətin sual oldu deyə cavab vermədiniz?

- Sadəcə, qadınlığımdan nə danışım ki? Mən həyatda övladlarım üçün yaşamışam. Mənim qadınlığım onları zəhmətimlə böyütmək olub. Mən uşaqlarımı səhnəyə, məşqlərə daşımışam. Mən bazarlığımı da özüm etmişəm, uşaqlarımın qulluğunda da özüm durmuşam. Səhnəyə də çatmışam.

- Bütün bunları bir arada daşımaq qadın üçün çətin deyildi?

- Təbii ki, çətin idi. Sürünə-sürünə yaşamışam. Amma yaşamışam.

Tahirə Məmmədqızı

Şərq.- 2017.- 13 iyun.- S.13.