Oskar” mükafatını qazanmaq mənim arzum deyil, məqsədimdir”

Sevinc Səfərova: “Hər bir kəs Amerikada kitab çap etdirə bilməz”

Yazar olmaq çətin və bir o qədər də məşəqqətli peşədir, rejissor olmaq dünyanı öz gözünlə görmək və ona əlvanlıq qataraq tamaşaçıya çatdırmaq qədər çətindir, prodüserlik isə insandan məharət və səriştə tələb edir. Bugünkü müsahibimiz ilk növbədə bir Azərbaycan xanımı Sevinc Səfərova bütün bunları özündə ehtiva edir. Hazırla ABŞ-ın Kaliforniya ştatında yaşayan həmyerlimiz orada Beynəlxalq Mədəniyyət evinin rəhbəridir. Hansı ki, Los Angelosun göbəyində qərar tutan bu mədəniyyət evində Azərbaycan mədəniyyəti, mətbəxi, musiqisi təbliğ olunur. Qarşısına AZərbaycanı Amerika kimi nəhəng bir ölkədə təbliğ etməyi qoyan Azərbaycanlı yazar istəyinə addım-addım yaxınlaşır. Burada işıq üzü görən “Günah” adlı romanını tərcümə elətdirərək Los Angelosun tanınmış kitabxanalarına, nəşr evlərinə satılan Azərbaycanlı yazarı vətənində qarşıladıq. Onunla gördüyü layihələrdən və görəcəyi işlərdən danışdıq.

Qeyd edək ki, ölkəmizi okeanın o tayında təmsil edən Azərbaycan xanımı “Ruhun səsi”, “Kömək edin”, “Nə idi o günlər?” kimi filmlərin rejissorudur. Sözügedən filmlərin ssenari müəllifi də məhz özüdür. Sevinc Səfərova 2012-ci ildə ATV telekanalında yayımlanan “Şərq ulduzu” layihəsini həyata keçirib. Azad Azərbaycan Televiziyasında yayımlanmış olan “Azərbaycan mədəniyyəti”, “Mən fəxr edirəm ki, Azərbaycanlıyam”, “Portet” kimi verilişlərin ssenari müəllifidir. Eyni zamanda İctimai Televiziyasında bir çox verilişlərin ssenaristi vəzifəsində çalışıb. 2010-cu ildə ANS –də yayımlanan “Həyat naminə”, “Tibbi yardım”, “Vidadi qəzəl gecəsi” kimi verilişlərin layihə rəhbəri və ssenaristi olub. “İki iz”, “Kölgə”, “Sən olmasaydın” (trilogiya), “7 nömrəli mənzil”, “Ağla” kimi əsərlərin müəllifidir. Müsahibimiz “Günah” romanının müəllifidir. Onun bu romanı oxuculara 2016-cı ildə təqdim olunmuşdur. O, bu romana görə “Zəka isığında” milli dəyərlərin təbliğinə yardım ictimai birliyi tərəfindən “Milli Zəka” diplomu ilə təltif edilib.

- Sevinc xanım, ölkənizə xoş gəlmisiniz. Sizi vətənə gətirən səbəb nədir?

- Xoş gördük. Məni ölkəyə gətirən səbəb ilk olaraq vətən həsrəti, vətən sevgisi və torpaq qoxusu idi. Los Angelos hər nə qədər gözəl və cənnət diyarı olsa da ailə üzvlərimizlə vətən üçün çox darıxdıq. Dedik ki, gələk vətənimizin suyunu içək, küçələrini gəzib havasını alaq, enerji toplayaq, həm də bizi sevən dostlarımızla görüşək. Artıq bir neçə gündür ki, Bakıdayıq. Özümüzü burda çox xoşbəxt hiss edirik. Vətən həsrəti bitməz deyirlər, doğurdan da elədir. Amerikada olanda vətənimiz üçün burnumuzun ucu göynəyirdi, hətta şəhərimizin küçələri, buradakı evimiz belə gecələr yuxumuza belə girirdi.

- Nə vaxta kimi burdasınız?

- İnşallah hələ bir müddət burdayam. Bir az uzun müddətli gəldim ki, bir sıra işlər görüm. Bakıda həyata keçirmək istədiyim bəzi layihələr var. Ondan sonra uşaqların təhsili üçün və oradakı layihələrim üçün qayıdacağıq.

- Adətən Amerikaya gedən, oradakı mühiti görən bir daha geri qayıtmaq istəmir...

- Mən bu fikirlə razı deyiləm. Çünki vətənə bağlı olan bir insan onu tərk etməz. Amma məcburi səbəblərdən biz Bakımızı, torpağımızı, ev-eşiyimizi, isti ocağımızı tərk edib getdik. Buna öz səbəblərimiz var idi. Kim öz vətənində, millətinin içində, doğma insanlarının ətrafında, öz torpağında yaşamaq istəməz ki? Dünyanın hansı yerində yaşamağından, necə gözəl həyat sürməyindən asılı olmayaraq heç nə isti ocağın yerini vermir, onu əvəz edən bir şey olmur. Bunu ancaq qəriblikdə yaşayan insanlar anlaya bilər.

- Müsahibələrinizin birində “Oskar” mükafatını Azərbaycana gətirəcəyinizi demisiniz. O günə çoxmu qalıb?

- İnşallah mən bunu Azərbaycan və ölkəmizin həmin beynəlxalq film yarışmasında tanınması üçün edəcəyəm. Düşünürəm ki, bunu Azərbaycan üçün edən ilk qadın rejissor-ssenarist olacağam. Təbii ki, bu addımı vətənimizdə yaşaya-yaşaya etmək istərdim. Amma təassüf ki, bu istəyim mənə nəsib olmadı. “Oskar” mükafatını qazanmaq mənim arzum deyil, məqsədimdir. “Günah” əsərimə görə, bu mükafatı alacağımı düşünürəm. Çünki işlədiyim mövzu həqiqətən də çox mənalı və o qədər də gözəl bir mövzudur. Nəinki ssenari üzrə, eləcə də ən gözəl rejissor nominasiyasını qazanmağa iddialıyam.

- “Günah” əsərinin üzərində neçə müddət çalışmısınız?

- Ümumiyyətlə, bu əsəri yazmaq üçün bütün ölkələri gəzdim. “Günah” əsəri həm sosial, həm də tragediyadır. Bu dramı yazmaq üçün bütün dünyanı gəzəsi oldum. 2012-ci ildə Amerikaya səfərim elə buradan başladı. O əsəri qələmə almaq, ərsəyə gətirmək üçün 5 il vaxt sərf etdim. Çünki onu yazmaq üçün cəsarət toplamaq lazım idi.

- Bildiyimiz qədəri ilə, Amerikada Beynəlxalq Mədəniyyət mərkəzi açmısınız. Bu mərkəzi açmaqda məqsəd nə idi?

- İnsanların əksəriyyəti yalnız öz ölkəsi üçün nələrsə etmək istəyir. Mən isə həmin insanlardan fərqli olaraq düşündüm ki, həm öz ölkəm , həm də bütün dünya üçün bir layihə edim. Tək öz ölkəmi təmsil etməklə diqqətlərini çəkə bilməyəcəyimi, Amerikada yaşayan insanların marağına səbəb olan layihələr əsnasında onlara Azərbaycanı təbliğ etməyi düşündüm. Çünki hazırda dünyanın əksəriyyət hissəsi müharibə şəraitində yaşayır. Bunun üçün düşünürəm ki, insanları sülhə doğru aparmaq lazımdır. Beynəlxalq Mərkəzimdə bunu layihə şəklində işləmək istəyirəm. Bir bayraq altında bütün ölkələrin bayrağını yığıb insanlara sülhə doğru səsləməyə çalışıram. Bunun üçün də var gücümlə çalışıram.

- Amerikada “Günah” romanınız tərcümə edilib satışa çıxarıldı. Okeanın o tayında əldə etdiklərinizin uğurların səsi bura qədər gəlib çatdı. Maraqlıdır, Amerikada kitab çap etdirməyin çətinlikləri nələrdir?

- Bəli, Amerikada kitab çap etdirməyin üstünlükləri olduğu qədər, çətinlikləri də var. Təbii ki, hər bir kəs orada kitab çap etdirə bilməz. Ona görə ki, Amerikada bu işlərə çox ciddi yanaşırlar. Düzdür, kitab çap etdirən zaman müəyyən çətinliklərim oldu, amma Çingiz Abdullayev sağ olsun, mənə çox dəstək oldu. O insanlığını və dəstəyini burada da əsirgəmədi, referans verdi. Amma kitabımın təqdimatını belə Çingiz Abdullayev burada təşkil etdi. Ona dərin minnətdarlığımı bildirirəm.

- Amerikada film çəkmək istəyiniz varmı?

- Bəli, hazırda Amerikada festival üçün bir film çəkirəm. Bu film qısa metrajlı filmlərdən ibarətdir. Hətta çox istəyərəm ki, filmdə Azərbaycandan, Bakı şəhərindən də bir neçə kadrlar olsun. Bunun üçün müəyyən istiqamətlərdə işlər görəcəyəm və festivalda təqdim edəcəyəm.

- Layihə rəhbəri olduğunuz “Şərq ulduzları” proqramının davamı olacaqmı?

- Çox gözəl sualdır (Gülür). Məhz “Şərq ulduzları”nı Kaliforniyada bir şirkət olaraq açmışam. Düşünürəm ki, bütün şərq və qərb ölkələri Amerikada olduğu üçün bu layihə orda baş tutsun. Çünki həm multikulturalizm kimi, həm də bütün şərq dünyasından olan bir toplum kimi ola bilər. Bu da məhz Beynəlxalq Mədəniyyət Mərkəzi layihəmlə bir-birini tamamlayacaq bir iş olacaq. “Şərq ulduzları”nda məhz şərq mədəniyyətini təbliğ edəcəyik. Burada vokal və musiqi dərsləri və böyük layihə olaraq onu Kaliforniyada davam etdirə bilərik. Bu artıq fikrimdə var, bunu bütün dünya üzrə həyata keçirmək istəyirəm. Eləcə də Beynəlxalq Mərkəzdə münasibətlər artdıqca, bütün ölkələrin mədəniyyətini təbliğ etdikcə, “Şərq ulduzları” ilə Beynəlxalq Mədəniyyət Mərkəzinin bir araya gəlməsi çox maraqlı bir layihə olacaq.

- Bəs, o layihədən çıxan istedadlı uşaqlarla əlaqələriniz varmı?

- Bəli, istedadlı uşaqların bəziləri ilə əlaqələrim var. Sosial şəbəkələrdə mənə yazırlar, öz təşəkkürlərini bildirirlər. Onların bir çoxları artıq böyük uğurlar qazanıb. Buna da çox sevinirəm ki, məhz məni uşaqlarımdır. Bu layihədə iştirak edən uşaqlar layihə çərçivəsində özlərinə inam qazandılar və bu günə qədər də onlara bir cığır açan “Şərq ulduzları” müsabiqəsini unutmurlar.

Könül Əhmədova

Üç nöqtə.- 5 iyul.- S.10