Dilqəm Əhmədin
«Bozqırdan uçuruma»
Yanvarın
28-də «Əli və Nino» kitab mağazasında Dilqəm Əhmədin
«Bozqırdan uçuruma» adlı ilk kitabının təqdimatı
olub. Tədbiri giriş sözüylə müəllif
özü açıb, gələnlərə
sayğısını bildirib. O, kitabında toplanan əsərləri
haqqında danışıb: «Kitabda cəmiyyətin müxtəlif
fərdlərinin uğursuzluğu əks olunub. Bu uğursuzluq
əsla yenilgi deyil. Bu gün əsas olan uçurumun kənarında
olsaq belə, mətinliyi qorumaqdır. Uçurumdan bozqıra
doğru geri dönüləcək yol isə çox da uzaqda
deyil». İşıqlı Atalı, Taleh Şahsuvarlı, Səbuhi
Rəhimli, Vüqar Zifəroğlu, Cəlil Cavanşir, Lalə
Mehralı
Gənc
yazar yenicə çapdan çıxmış kitabından
şeirlər oxuyub, kitabını oxucular üçün
imzalayıb.
Dilqəm
Əhmədin şeirlərində, ümumən
yazılarında həyatla, adamlıqla döyüş var,
ancaq bu döyüş hərdən kövrəkləşir,
az qala yarıda qırılır. Bəli, qaranlıq
qatıdır, yol uzundur. Dünyanın dəyişməsi
üçün isə ilk növbədə insanın
içəridən dəyişməsi gərəkdir. Dilqəmin
şeirlərində bu ümid görünür, inadla
artır. Həyatın uzun, dolanbac yolları var: insanı
yormağa, sarsıtmağa, mümkün qədər yox etməyə
çalışır.
Dilqəm yaradıcı şəxsində gedişata qarşı durmağa içində güc tapa bilir. Ancaq onu hələ qarşıda həyatla, daxili aləmi ilə döyüşdə çox çətinliklər gözləyir. Qaranlıqda işıq görmək, zamanın ölçüyə çevirdiyini, insana diktə etdiyini yenmək, gedişata başdan-başa insanilik havası gətirmək hünərdir. Bunu bacaran var olur. Dilqəm Əhmədin şeirlərini «İçsəslər» adı altında təqdim edir. İçsəs janrını Safruh yaradıb, bu yöndə çoxsaylı əsərləri var. Belə bir yöndə, ruhda əsərlər yaratmaq istəyi Dilqəmin dünyasının gözəlliyindən, həyata dov gəlmək eşqindən xəbər verir. Fikrimcə, Dilqəm yazılarına fəlsəfəni həyatdan gətirməməli, həyati təsvirlərə, gerçəkliyə daha dərin, fəlsəfi yanaşmalıdır. Çünki çağdaş ədəbiyyatda «həyat fəlsəfəsi»nin təsviri və təbliği başlıca yön sayılır. Halbuki yazıçının, ümumən sənətkarın işi hər hansı bir həyat faktını fəlsəfə kimi təqdim etmək yox, həmin həyat faktına fəlsəfi yanaşmaq olmalıdır. Bunun üçün yazıçı gerçəklikdən artıq olmalı, gerçəkliyin görünməyən tərəflərini oxucuya çatdırmağı bacarmalıdır. Dilqəmin şeirlərində bu imkan görünür. Dilqəmə həyatı, insanı, təbiəti daha dərindən öyrənməyi, daha dərindən sevməyi, müşahidələrində daha da dərinləşməsini, əslində ucalmasını diləyirəm. Onda bu fitri imkan var. Həyat insana heç zaman yaxşı nəsə vəd etməyib. İnsan nə yaradıbsa, hünəriylə yaradıb, araya-ərsəyə gətirib. Gerçəklikdən üstün olan insan gerçəklikdən üstün olan sənət yaradır. Kitabının girişində Dilqəm «uçurumdan bozqıra doğru geri dönüləcək yolun çox da uzaqda olmadığını» bildirir. Məncə, bu gözəl istək yalnız yuxarıda dediyimiz əsasda gerçəkləşə bilər. O zaman ömürlərin insaniliyin məntiqi üstə yaşandığı çağdır, elə bir azadlıq ifadəsi ki, məsuliyyətimiz ömrümüzün təməli olacaq. Yaşamaq – var olmaqdır. Bir an da olsun, inamımızda qırılmayaq. Hər birimiz var olanda dünya, həyat, təbiət, insanlar da var olacaq, bənzərsiz ənənə yaranacaq, təsdiq olunacaq, sənətin də üzü ağaracaq. Ədəbiyyat bu gözəl, ülvi, müqəddəs istəyə xidmət etməlidir.
Uğur
Xalq Cəbhəsi.- 2012.- 31 yanvar.-
S.14.