Erməni terrorizmi…
Erməni
təbliğatçıları zaman-zaman tarixi
saxtalaşdırır, ərazi iddiaları irəli
sürürlər
III
yazı
... Millət
vəkili Aytən Mustafayeva əlavə edib ki, Zori Balayanın
1990-cı il yanvarın 18-də SSRİ
Müdafiə Nazirliyinin Baş Qərargahında
çıxışı da bunu bir daha sübut edir. Ermənistanın rəsmi dairələri 1988-ci ildə
törədilən cinayətlərin, azərbaycanlıların
zorla evlərindən çıxarılmasının,
öldürülməsinin, döyülməsinin və təhqir
olunmalarının “Daşnaksütyun” və başqa təcavüzkar
partiya və millətçi qrupların əməli
olduğunu ört-basdır etməyə
çalışırdılar: “Ermənistan KP MK katibləri
O.Lobov və B.Qaloyan kimiləri də
çıxışlarında millətçi-ekstremist hərəkətləri
pərdələməyə, milli-azadlıq hərəkatı
kimi qələmə verməyə
çalışırdılar.
Tarixin sonrakı dövrlərində də daşnaklar
müxtəlif qüvvələrə, dövlətlərə,
siyasətlərə qulluq göstərərək öz
xalqlarını yaxın qonşularla yeni düşmənçiliyə
sürükləmiş, nahaq qanların axıdılmasına
səbəb olublar. Vaxtilə S.Şaumyan siyasi bicliklə yazırdı:
“Erməni xalqı taleyin hökmü ilə qeyri-adi
zülmkarların - qanlı çar və sultanın hakimiyyəti
altında yaşayıb. O eyni zamanda Türkiyədə
özündən xeyli geridə qalmış kürdlərlə,
Rusiyada isə tatar və gürcülərlə əhatə
olunub. Siyasət gəmisini elə idarə etmək
lazımdır ki, bu aralıqda o əzilməsin”. “Arqumentı i faktı” qəzetində (1986-cı il)
jurnalist Q.Kotoyanın “Qonaqsevərlik qanunlarını pozaraq”
adlı məqaləsində 1957-ci ildən başlayaraq,
Yerevanda oxumağa gələn xarici vətəndaşlar
arasında daşnak təbliğatı aparanların
çoxalmasından söhbət gedirdi. Müəllif o
zaman Ermənistanda 20 ölkədən 700 tələbə
oxuduğunu qeyd edir və göstərirdi ki, daşnak təbliğatçıları
qara yaxır, siyasi səbat və yetkinliyi olmayanların milli
duyğuları ilə oynayır, xalqların dostluq və
qardaşlığına böhtan
atırlar. Bu təbliğatçılar ilk növbədə,
“özlərini erməni məsələsinin həllinə
imkan yaradan qüvvə” hesab edir, “tarixi
saxtalaşdırır”, “ərazi iddiaları irəli
sürürlər”.
Ümumiyyətlə, bir çox erməni müəllifləri
son dövrlərədək “Daşnaksütyun”
partiyasının xalqa zidd siyasətini düzgün mövqedən
açıqlayan məqalələrlə
çıxış ediblər”.
Onun
sözlərinə, XX əsrdə Azərbaycan ərazilərinin
ilhaqı məqsədi ilə terrorizmi və separatizmi
özünə başlıca vasitə seçən və
dövlət səviyyəsində dəstəkləyən
ermənilər 1988-ci ildən bəri Azərbaycanda izləri
Ermənistana və Qarabağ separatçılarına gedib
çıxan 373 terror aktı törədiblər: “Nəticədə,
1600-ə yaxın insan həlak olub, 1808 nəfər
yaralanıb. Terror aktları nəticəsində
həlak olanların böyük əksəriyyətini
qadın, uşaq və qocalar təşkil edir. 1988-ci ildən
etibarən bu mənfur siyasətin hansı faciələrlə
nəticələndiyi bir sıra dövlətlər və
beynəlxalq təşkilatlar tərəfindən etiraf olunsa
da, hərbi qarşıdurma zonasından yüz kilometrlərlə
aralıda yerləşən yaşayış məntəqələrində
erməni separatçıları tərəfindən törədilən
və minlərlə dinc insanın - müsəlmanın,
türkün məhvi ilə nəticələnən
çoxsaylı terror aktlarına yanaşmada “ikili
standartlar”ın mövcudluğu ciddi narahatlıq doğurur.
Ümumiyyətlə,
ötən əsrin 90-cı illərinin əvvəlində
Ermənistanın rəsmi dairələri “Daşnaksütyun”,
ASALA, MAQ, “Erməni birliyi”, “Erməni Azadlıq Cəbhəsi”
və digər “məşhur” terror təşkilatlarının
fəallarının reabilitasiyası məqsədi ilə
genişmiqyaslı kampaniyaya başlayıb, onlara
sığınacaq verib, yaşayış və fəaliyyətləri
üçün şərait yaradıb, lazımi maliyyə dəstəyi
göstərib. 1983-cü ilin iyun ayında Parisdə Orli
aeroportunda 8 nəfərin ölümü və 50-dək
insanın yaralanması ilə nəticələnmiş terror
aktına görə ömürlük həbs cəzasına
məhkum edilmiş terrorçu Varocyan Qarabedyanın azad
olunması üçün Ermənistanda dövlət səviyyəsində
imzatoplama kampaniyası keçirilib. 2001-ci ilin
aprelində Fransa məhkəməsi tərəfindən azad
olunan terrorçu Ermənistanda rəsmi sığınacaq
tapıb.
“Məşhur” terrorçu, Qərbi Avropada “ASALA-nın
inqilabi hərəkatı” adlı qruplaşmasının rəhbəri,
1981-ci ildə Türkiyənin Romadakı səfirinə sui-qəsd
etdiyinə görə həbs olunmuş Monte Melkonyan
1990-cı ildə Fransa həbsxanasından buraxılaraq Ermənistana
gəlmiş və terror fəaliyyətini davam etdirmək
üçün Dağlıq Qarabağa göndərilib.
Digər
“tanınmış” terrorçu, “Daşnaksütyun”
partiyasının “Dro” terror qrupunun üzvü Qrant Markaryan
Dağlıq Qarabağda terrorçu dəstələri
yaradanlardan və Ermənistandan gətirilən silahlar vasitəsilə
buradakı terrorçu qrupların silahlandırılmasında
fəal iştirak edənlərdən biri olub. 1981-ci
ildə Parisdə Türkiyə səfirliyinə
basqının təşkilatçısı Vazgen Sislyan
1992-ci ildə Yerevandan Xankəndinə göndərilib.
O, azərbaycanlılara qarşı terror aktlarının
keçirilməsində fəal iştirakına görə
Ermənistan prezidenti Robert Köçəryan tərəfindən
“Qarabağ müharibəsinin qəhrəmanı” adına
layiq görülüb”.
O, bildirib
ki, ermənistanın 1987-1988-ci illərdən başlayaraq
Dağlıq Qarabağ münaqişəsi ilə
bağlı tutduğu mövqe və atdığı hər
bir addım beynəlxalq hüquqla qadağan edilmiş zor tətbiq
etməyə, digər dövlətin ərazisini ilhaq etməyə
əsaslanır: “1988-ci ildən ortaya atılan qondarma
Dağlıq Qarabağ münaqişəsinin əsasında
da məhz bu ərazinin müəyyən bəhanələrlə
Azərbaycandan qoparılaraq Ermənistana birləşdirilməsi
məqsədi dayanır. Ermənistanın 1987-1988-ci illərdə
Azərbaycanın tarixi Dağlıq Qarabağ torpağına
başlanan əsassız ərazi iddiası - separatçı
hərəkətləri beynəlxalq hüquq və normalara, o
cümlədən BMT-nin, ATƏT-in, Avropa Şurasının
nizamnamələrinə, Helsinki Bəyannaməsinə tamamilə
ziddir. Beynəlxalq hüququn əsas
normalarından biri də təcavüzkarlığa yol verməmək,
zor işlətməmək və ya zor işlətməklə
hədələməmək prinsipidir. BMT-nin 1993-cü il tarixli London konfransında verilən izaha əsasən,
“Münaqişədə səbəbindən asılı
olmayaraq, digər dövlətə qarşı birinci olaraq
silahlı qüvvədən istifadə etmiş tərəf təcavüzkar
hesab edilir”. Müasir beynəlxalq hüquqda
dövlət sərhədlərinin toxunulmazlığı
prinsipi dünya dövlətlərinin təhlükəsizliyini
təmin etməyin ən mühüm əsaslarından biridir.
Sərhədlərin pozulmazlığı bir sıra beynəlxalq
və ikitərəfli sənədlərdə əksini
tapıb, onun əsas məzmunu üç mühüm elementdə
cəmlənib: mövcud sərhədlərin beynəlxalq
hüquqa uyğun qurulduğunu qəbul etmək; indi və gələcəkdə
hər hansı ərazi iddialarından imtina etmək; sərhədlərin
pozulması və ya zorla dəyişdirilməsi cəhdlərindən
imtina etmək.
ATƏT-in
1975-ci il avqustun 1-də imzalanmış
yekun sənədini Avropanın 33 dövləti, o cümlədən
ABŞ və Kanada da təsdiqləyib. Bu prinsip
eyni zamanda, hər hansı suveren dövlətin öz sərhədlərinə
nəzarət etməsini və onun pozulmasına qarşı tədbirlər
görməsini nəzərdə tutur. Sərhədlərin
pozulmazlığı və toxunulmazlığı prinsipi
bütün qitələrə və dövlətlərə
aid olmaqla, BMT Nizamnaməsinin qəbul edilməsi ilə təsbit
olunub və inkişaf etdirilib. Hansısa dövlətin ərazisi
zor tətbiq etməklə hərbi təcavüz obyekti ola bilməz. BMT Nizamnaməsinə
və ATƏT prinsiplərinə görə,
iştirakçı dövlətlər bir-birlərinin ərazi
bütövlüyünə hörmətlə
yanaşmalıdırlar. Azərbaycan
dövləti bütün dövlətlərin ərazi
bütövlüyünə hörmət edir ə
özünə qarşı da məhz bu cür sivil
münasibəti tələb edir”. Millət vəkili
deyir ki, Ermənistanın Azərbaycan torpaqlarını
işğal yolu ilə Dağlıq Qarabağda
separatçı rejim, nəzarətsiz zona
formalaşdırması regionda və Avropada sülhə və
təhlükəsizliyə ən böyük təhdidlərdən
biridir: “Məhz bu reallıqda separatçılıq fəaliyyətinin
“Dağlıq Qarabağ xalqının öz müqəddəratını
təyin etmək” arzusu kimi qələmə verilməsi tamamilə
absurd və beynəlxalq hüquq norma və prinsiplərinə
ziddir. SSRİ-nin dağılmasından sonra bir
sıra postsovet respublikalarında baş qaldıran
münaqişələrin kökündə məhz eyni amil -
terrorçuluğun başlıca səbəblərindən
biri olan təcavüzkar separatizm dayanır”.
Azərbaycanın
Dağlıq Qarabağ və ətraf rayonlarının
işğaldan azad edilməsi barədə BMT-nin Təhlükəsizlik
Şurasının 4 məlum qətnaməsinin icra edilməməsi
isə acı təəssüf hiss doğurur.
Görünür, xristian təəssübkeşliyindən
tutmuş supergüclərin geosiyasi maraqlarına qədər
çeşidli səbəblər bu qətnamələrin icra
edilməməsi, Azərbaycanın dünya birliyi tərəfindən
hamılıqla tanınmış ərazisinin 20 faizinin
işğal altında saxlanılmasının davam etdirilməsi
və bir milyondan artıq soydaşımızın öz
doğma yurdlarına qayıtmasına yol verilməməsini
şərtləndirir. Buna baxmayaraq, Ermənistan
tərəfi ermənilərin öz müqəddəratını
təyinetmə hüququnu əsas gətirərək
Dağlıq Qarabağın müstəqil dövlət kimi
tanınmasına çalışır. Ancaq
ermənilər öz müqəddəratını təyinetmə
hüququndan hələ XX əsrin əvvəllərində ən
yüksək səviyyədə istifadə edərək
özlərinin müstəqil dövlətini - Ermənistan
Respublikasını yaradıblar. Dövlət
başçısı İlham Əliyev
çıxışlarında dəfələrlə bəyan
edib ki, bugünkü Ermənistan dövləti 1918-ci ildə
qurularkən tarixi Azərbaycan torpaqlarında, İrəvan
xanlığı və Zəngəzur mahalı ərazilərində
yaradılıb. Azərbaycan Respublikası
BMT mexanizmlərinin yenidən işlənməsini, xüsusilə
də Təhlükəsizlik Şurasının daimi üzvlərinin
veto hüququna yenidən baxılmasını təklif edib.
Belə ki, Azərbaycan beynəlxalq aləmdə
BMT-nin rolunun artırılması və mövcud problemlərin
həllində daha təsirli tədbirlərin görülməsinə
nail olmaq üçün əlavə addımların
atılması zərurətini BMT Baş Məclisinin
2004-cü ilin sentyabrında keçirilən 59-cu
sessiyasında yenidən gündəmə gətirib.
Sessiyada çıxış edən Prezident İlham
Əliyev Ermənistan - Azərbaycan, Dağlıq Qarabağ
münaqişəsi ilə bağlı BMT Təhlükəsizlik
Şurasının qəbul etdiyi 4 qətnamənin hələ
də icra edilmədiyini bəyan etmiş və onların həyata
keçirilməsinin işlək mexanizminin
yaradılmasını vacib məsələ kimi irəli
sürüb”.
Əli
Xalq Cəbhəsi.-
2015.- 15 yanvar.- S.11.