Azərbaycan Avropa qaz bazarında nüfuzunu möhkəmləndirdi

Valentin Qayday: “Enerji müharibəsi Rusiyanın şərtləri diktə etdiyi bir vəziyyət olmaqdan çıxdı”

2025-ci ilin noyabr ayı Ukraynanın enerji sektoru üçün gərgin qarşıdurma ayı oldu, Rusiyanın infrastruktura vurduğu zərbələr təkcə dağıdıcı deyil, həm də nümayişkaranə siyasi xarakter aldı. Bu dəfə Rusiyanın hücumları yalnız Ukrayna daxilindəki yarımstansiyalara və ya yanacaq anbarlarına deyil, beynəlxalq əhəmiyyətli obyektlərə, o cümlədən Azərbaycanın SOCAR şirkətinin infrastrukturuna yönəldilib. Bu hadisələr Moskvanın ardıcıl dördüncü ildir təzyiq aləti kimi istifadə etməyə çalışdığı enerji böhranında yeni bir fəsil açdı.

Nüvə elektrik stansiyalarına xarici enerji verən Roven və Xmelnitski kimi yüksək gərginlikli yarımstansiyalara zərbələr ən rezonanslılardan biri oldu. Formal olaraq, bu, ümumi elektrik enerjisi verən infrastrukturdur, lakin de-fakto bu cür obyektlər nüvə təhlükəsizliyi sisteminin kritik hissəsidir. Xarici gücdən məhrum olan AES ehtiyat dizel generatorlarına keçmək məcburiyyətində qalır. Sənayedə çalışan insanlar dizellərə hər keçidin yalnız texniki bir epizod deyil, bir risk olduğunu yaxşı bilirlər. Buna görə Kiyevin reaksiyası bu qədər sərt idi: Ukrayna hakimiyyəti bu cür hərəkətləri Avropanın nüvə təhlükəsizliyini təhlükə altına almaq cəhdi kimi xarakterizə etdi. Noyabr ayında bu, xüsusilə həyəcanverici səsləndi, çünki tətillər, soyuq günlər pik yüklərinə hazırlıq dövründə edildi.

Paralel olaraq, Rusiya istilik elektrik stansiyalarını, xüsusən DTEK (Ukraynanın ən böyük özəl şaquli inteqrasiya olunmuş enerji şirkətidir ) obyektlərini vurmağa davam etdi. İstilik istehsalı indi bütün sistem üçün "hava yastığı" rolunu oynayır və İES hücumları soyuq dövrdə şəhərlərin dayanıqlığına birbaşa zərbədir. Lakin noyabr ayında yeni bir təhlükəli tendensiya ortaya çıxdı: Moskva məqsədyönlü şəkildə xarici mənşəli və ya idarə olunan neft anbarlarına və neft emalı infrastrukturuna zərbələr endirməyə başladı.

SOCAR obyektlərinə zərbələr Rusiyanın enerji terrorunda mühüm an oldu. SOCAR uzun illərdir Ukraynada mövcud olan və ölkənin yanacaq təminatının bir hissəsinə çevrilən Azərbaycan dövlət enerji şirkətidir. Onun neft anbarları, logistika mərkəzləri, yanacaqdoldurma məntəqəsi Ukrayna enerji bazarının mövcud elementidir. Rusiya dronları və raketləri onun obyektlərinə dəyəndə aydın oldu ki, Moskva xarici dövlətlərin aktivlərini məhv edərək yalnız Ukrayna infrastrukturundan kənara çıxmağa hazırdır. Bu, təkcə Ukraynaya zərbə deyildi, Azərbaycana zərbə idi.

Bakıda reaksiya tez və sərt oldu. Azərbaycanda bu cür hücumlar onların iqtisadi maraqlarına sui-qəsd və Ukrayna ilə enerji əməkdaşlığına mane olmaq cəhdi kimi qiymətləndirilib. Zərbələrdən sonrakı ilk günlərdə Azərbaycan Prezidenti zədələnmiş obyektlərin bərpası və enerji avadanlıqlarının alınması üçün Ukraynaya iki milyon dollar ayırmaq qərarına gəlib. Bu vəsaitlər hərbi məqsədlərə deyil, konkret yardıma yönəldilib: transformatorlar, elektrik kabelləri, yarımstansiyaların elementləri. Bundan əlavə, Azərbaycan müəssisələri Avropada və ya Ukraynanın özündə istehsal etmək çətin və bahalı olan əlavə avadanlıq partiyaları hazırlamağa başladılar.

Bu yardım təsadüfi deyildi. 2025-ci il ərzində Azərbaycan tədricən Ukraynanın ən vacib enerji tərəfdaşlarından birinə çevrildi. Yayda Bolqarıstan və Rumıniyadan keçən transbalkan dəhlizi ilə Azərbaycan qazının tədarükü haqqında saziş imzalanıb. Bu, Azərbaycandan birbaşa Ukraynaya ilk qaz tədarükü idi. Həcmlər sınaq olsa da, alternativ yanacaq mənbəyinin ortaya çıxması faktı strateji bir qələbə oldu. Ukrayna enerji şaxələndirilməsi istiqamətində, Azərbaycan isə Avropa qaz bazarında öz nüfuzunun möhkəmləndirilməsi istiqamətində mühüm addım atıb.

Moskva təkcə Ukraynanın enerji sistemini deyil, həm də ölkəyə kənardan gələn enerji dəstək kanallarını məhv etməyə çalışır. Əslində, bu, Ukraynanın yeni yanacaq mənbələri və tərəfdaş zəncirləri sisteminə inteqrasiyasını pozmaq cəhdidir. Bundan başqa, noyabr ayında zərbələr Azərbaycan qazının tranziti üçün istifadə olunan qaz nəqli infrastrukturunun elementlərinə də təsir edib. Bu, yalnız onu təsdiqləyir ki, Rusiya Ukrayna-Azərbaycan enerji əməkdaşlığının genişləndirilməsini öz təsirinə təhdid kimi qiymətləndirir.

Buna baxmayaraq, Bakı geri çəkilmək niyyətində olmadığını göstərdi. Bir neçə hücumdan sonra da SOCAR Ukraynadakı fəaliyyətini azaltmadı, şəbəkəni bağlamadı və layihələri dayandırmadı. Əksinə, Azərbaycan risklərə baxmayaraq, Ukraynaya enerji dəstəyini gücləndirəcəyini açıqladı. Bu mövqe vurğulayır ki, Azərbaycan Ukraynaya təkcə tərəfdaş kimi deyil, həm də uzunmüddətli strategiyasının mühüm istiqaməti kimi baxır, xüsusən də Qara dəniz regionunda enerji marşrutları uğrunda artan rəqabət şəraitində.

Beləliklə, 2025-ci il noyabr ayı iki vacib tendensiyanı ortaya qoydu. Birincisi, Rusiya Ukraynaya qarşı enerji müharibəsini həm beynəlxalq şirkətlərin, həm də yanacaq tədarükünün yeni marşrutlarının zərbə altına düşdüyü çox səviyyəli bir oyun kimi görməyə başlayır. İkincisi, Azərbaycan bir çoxları üçün gözlənilmədən Ukraynanın ən dayanıqlı və fəal tərəfdaşlarından birinə çevrilib, öz maraqlarını müdafiə etməyə və eyni zamanda Ukraynanın enerji təhlükəsizliyini möhkəmləndirməyə hazırdır.

Bu dinamika bölgənin enerji xəritəsini daha mürəkkəb, eyni zamanda daha davamlı edir. Ukrayna yalnız avadanlıq və ya yanacaq almır - təzyiqə davamlı bir ortaqlıq alır. Bakı isə Avropadakı mövqeyini möhkəmləndirmək və siyasətinin Rusiya diktaturasından asılı olmadığını nümayiş etdirmək imkanı qazanır.

Eyni zamanda, 2025-ci ilin noyabr ayı enerji qarşıdurmasının digər tərəfini göstərdi: müntəzəm zərbələrə və Rusiyanın bütün sistemi sabitləşdirmək cəhdinə baxmayaraq, Ukrayna çoxlarının gözlədiyindən daha dərinə uyğunlaşa bildi. Əvvəlki qış ayların təcrübəsi, infrastruktura davamlı hücumlar, habelə bu müharibə şəraitində enerji mühəndislərinin və dispetçerlərin işi indi xüsusilə nəzərəçarpan yeni bir sabitlik modeli yaratdı.

Əsas amillərdən biri təcili bərpa işlərinin əhəmiyyətli dərəcədə sürətlənməsi idi. Son iki ildə "Ukranergo" və özəl şirkətlər ehtiyat transformatorlar, avtobus bölmələri, elektrik kabelləri dəstləri və keçid avadanlığı ilə təchiz olunmuş mobil təmir qrupları yaratdılar. 2022-ci ildə həftələr tələb edən iş, 2025-ci ilin noyabr ayında tez-tez bir gündə və ya daha az müddətdə bərpa edildi. Bir sıra yarımstansiyalarda modul elementlər əvvəlcədən hazırlanmışdır ki, bu da ciddi zədələnmədən sonra da obyektin tez bir zamanda istismara qaytarılmasına imkan verir.

Sistemin məntiqi əhəmiyyətli dərəcədə dəyişdi. Ukrayna enerji şəbəkəsi daha çevik oldu: dispetçerlər atom, istilik və bərpa olunan nəsil arasındakı elektrik cərəyanlarını tez bir zamanda yönləndirməyi, zədələnmiş qovşaqlardakı yükü azaltmaq üçün halqa sahələrini açmağı öyrəndilər. Əslində, sistem xətti olmağı dayandırdı və çox dəyişkən oldu - hər vuruşdan sonra tez bir zamanda yenidən qurulma qabiliyyəti ilə.

Əlavə qorunma səviyyəsi nəslin mərkəzsizləşdirilməsi idi. İki il ərzində böyük şəhərlərdə və müəssisələrdə yeni qaz turbin, dizel və koqenerasiya gücü quraşdırılmışdır. İES və ya AES-i əvəz etmir, lakin magistral şəbəkələrə ciddi ziyan dəysə də kritik obyektləri istilik və elektrik enerjisi ilə təmin edir. Bu, xəstəxanalardan su kanallarına qədər yerlərdə "hava yastıqları" yaradır - Rusiyanın böyük stansiyalara vurduğu zərbələrin təsirini azaldır.

Yanacaq sahəsində Ukrayna da yenidən qurulmağı bacardı. Dizel, benzin və kerosin idxalatı daha çox marşrut boyunca paylandı və ehtiyatlar indi asanlıqla sıradan çıxarılan bir neçə böyük obyekt əvəzinə onlarla orta və kiçik bazada saxlanılır. Logistika daha çevik hala gəldi və hətta ayrı-ayrı neft anbarlarına zərbələr artıq genişmiqyaslı uğursuzluqlara səbəb olmur.

Və bütün bu uyğunlaşma fonunda Ukrayna İlk dəfə asimmetrik cavab verməyə başladı. Noyabr ayında Rusiya neft emalı zavodlarına, neft anbarlarına və Qaz Emalı obyektlərinə Ukrayna dronlarının zərbələri birdəfəlik epizod deyil, sistem strategiyasının bir elementi oldu. Hər bir uğurlu zərbə Rusiyanın emal gücünü azaldır, ixrac həcmini azaldır, daxili yanacaq çatışmazlığını artırır və Rusiyanın müharibə başlayandan bəri çox qorxduğu siyasi effekt yaradır: enerji təzyiqinin ikitərəfli olması təhlükəsi.

Nəticədə, 2025-ci ilin noyabrında enerji müharibəsi Rusiyanın şərtləri diktə etdiyi bir vəziyyət olmaqdan çıxdı. Moskva zərbələr endirməyə davam edir, lakin Ukrayna artıq passiv tərəf deyil: o, tez sağalmağı, sistemi yenidən qurmağı, zəifliyi azaltmağı və eyni zamanda cavab olaraq həssas zərbələr endirməyi öyrəndi. Bu, zərər və təhlükəni aradan qaldırmır, ancaq Ukraynanın enerji dayanıqlığının Rusiyanın artıq gözardı edə bilməyəcəyi bir amilə çevrildiyini göstərir.

Valentin Qayday

Intermarium İnstitutunun direktoru, politoloq

Xüsusi olaraq “Xalq Cəbəhsi” üçün

Xalq Cəbhəsi .- 2025.- 20 noyabr (№43).- S.8.