Ürəyində
arzu yükü
daşıyan şair
Qədim türk yurdu Göyçənin adı çəkiləndə istər-istəməz bu ulu yurd yerlərinin əsrarəngiz təbiəti ilə yanaşı, həmin bölgənin yetirdiyi görkəmli sənətkarlar, ziyalılar nəsli, ustad Aşıq Ələsgər və onun kimi yüzlərlə söz sərrafı aşıqlar, şairlər yada düşür. Bir eli, obanı yaşadan da məhz bu cür insanlardır. İndi Göyçə adını və ruhunu yaşadan insanların qəlbində, ovqatında və yaradıcılığında bir Göyçə həsrəti, keçmiş günlərin nisgili var. Belə şairlərdən biri də bu yaxınlarda 75 yaşı tamam olan tanınmış şair Əli Vəkildir.
Əli Vəkil yaradıcılığı istər sovet dövründə, istərsə də Azərbaycanın müstəqilliyini bərpa etdiyi illərdə daim öz missiyasına sadiq qalmış, milli düşüncəyə və amala xidmət etmişdir.
Bu yaxınlarda tanınmış şairin 75 illik yubiley tədbiri Azərbaycan Yazıçılar Birliyində qeyd edilmiş, onun dostları şairin yaradıcılığı ilə bağlı xoş fikirlərini bildirmişlər. Birliyin Natəvan zalında baş tutan tədbirdə AYB-in katibi, yazıçı-publisist Arif Əmrahoğlu yubilyarı birliyin rəhbərliyi adından təbrik edib, şairə yaradıcılıq uğurları arzulayıb. Mərasimdə Göyçəsindən didərgin düşmüş şairin ixtiyar yaşında da Vətən həsrəti ilə yazıb-yaratması xüsusi qeyd edilib.
Xalq artisti Ramiz Quliyev şairin bir zamanlar ona həsr etdiyi “Ramiz sənətinin sehri” poemasını qüdrətli Azərbaycan şairi Mikayıl Müşfiqin “Oxu tar” şeirindən sonra tar haqqında yazılmış ən yaddaqalan əsər kimi dəyərləndirdi. Yubiley mərasimində Əlövsət Ağalarov, İzzət Rüstəmxanlı, Vaqif Qələndərli, Qəzənfər Bayramov, Oqtay Rza, Fəxrəddin Meydanlı və başqaları çıxış edərək Əli Vəkilin yaradıcılığında, poeziyasının özünəməxsusluğundan söz açdılar.
Çıxış edənlər Əli Vəkil yaradıcılığında yurd, Vətən həsrəti, təəssübkeşlik və əsl vətəndaş mövqeyinin ön plana çəkildiyini bildirdilər. Onun “Haray, ay haray”, “Dönük taleyin əzablı yolları”, “Kişi ömrü”, “Ədəbi dünya” kimi əsərlərinin geniş oxucu rəğbəti qazandığı qeyd edildi.
Tədbirdə ədibin tərtib etdiyi, “Nurlan” nəşriyyatında nəfis tərtibatla çapdan çıxmış “Ədəbi İrəvan” almanaxının da təqdimatının keçirilməsi ədəbiyyatsevərlər üçün müsbət bir hadisə kimi qarşılandı. İldə bir nömrəsinin nəşr edilməsi nəzərdə tutulmuş ədəbi məcmuədə yurd-yuvasından deportasiya olunmuş qələm sahiblərinin, yazıçı və şairlərin, alimlərin əsərlərindən nümunələr toplanıb. Xoş sözlərdən sonra Əli Vəkil tədbir təşkilatçılarına minnətdarlığını bildirib, öz imzası ilə kitabını oxuculara təqdim etdi.
Əli Vəkil 1938-ci ildə Qərbi Azərbaycanın Basarkeçər rayonunun Yuxarı Şorca kəndində dünyaya göz açıb. Bu bölgənin saf havası, billur bulaq suyu və bir də insanlarının könül açıqlığı, torpağa bağlılığı onun şeirlərinə mürəkkəbin kağıza hopduğu kimi hopub.
Şair ilk təhsilini Şişqaya kənd orta məktəbini bitirənən sonra İrəvanda X.Abovyan adına Ermənistan Dövlət Pedaqoji İnstitutunun fizika-riyaziyyat fakültəsinin Azərbaycan şöbəsində təhsil alıb. Sonrakı illərdə tale elə gətirir ki, istedadlı şairin ilk əmək fəaliyyəti televiziya mühiti ilə bağlı olub. Ermənistan Dövlət Televiziya və Radio Verilişləri Komitəsinin Azərbaycan dilində verilişlər redaksiyasında diktor-redaktor kimi fəaliyyət göstərib Məhz onun səsi ilə ana dilimizdə cəmiyyətdə baş verən xəbərlər, yeniliklər radio dinləyicilərinə çatdırılıb.
Əli Vəkilin ilk kitabı 1963-cü ildə İrəvanda işıq üzü görmüş “Sona bulağı” kitabı şairin oxucunlarnla ilk görüşü olur. Göyçə mahalında el arasında məşhur olan Sona bulağına həsr edilmiş poema-əfsanə bədii təxəyyülün və müəllifin mövzuya yanaşma tərzinə görə maraq doğurmuşdur.
Əli Vəkilin Bakıda Azərbaycan Pedoqoji İnstitutunun fizika-riyaziyyat, daha sonra Azərbaycan Dövlət İncəsənət İnstitutunun teatrşunaslıq fakültəsində təhsil alması onun yaradıcılığına da müsbət təsir etmiş, bir sıra kitabları məhz Bakıda işıq üzü görmüşdür. 1972-ci il Azərbaycan Yazıçılar Birliyinin üzvü olan şairin “Zəfər çələngi” (1967), “ İki günəş” (1971), “ Əli Şahsabahlı” ( 1973), “Doğma Yollar” (1979), “ Ata həsrəti” ( 1979), “Göyərçinlər” ( 1983), “Yeddi dağ” ( 1984), “Şəlalə” (1988), “Ana qayğısı” (1991) kimi kitabları onun sovet dövrü yaradıcılığını əks etdirir.
Əli Vəkil hələ doğma elində fəaliyyət göstərərkən dövri mətbuatda fəalıq göstərmiş, ilk şeirləri “Sovet Ermənistanı”, “ Ədəbi Ermənistan” almanaxında çap olunmuşdur.
Əli Vəkil bir qələm sahibi kimi Azərbaycan xalqının ən ağrılı məqamlarında, taleyüklü məsələlərində bir vətəndaş kimi öz fikrini istər çıxışlarında, istərsə də könül boğçasından süzülən poezıyanın dili ilə söyləyib, heç vaxt aktual məsələlərə biganə qalmayıb. Taleyin və enişli yoxuşlu zaman karvanının onun həssas şair qəlbində buraxdığı aşırımlar bəzən ağrılı olub, lakin Əli Vəkilin mübarizlik ruhunu və sözə inamını sındıra bilməyib;
Ağrıma ürəyim, büdrəmə dizim,
Yormasın yollarda yoxuşlar
məni.
1980-ci illərin sonlarında Qərbi Azərbaycanda, öz tarixi dədə-baba torpaqlarında yaşayan soydaşlarımıza qarşı erməni məkrinin qurduğu oyun daha da gərginləşdi. Oradakı insanlarımızın kütləvi surətdə deportasiyası bir çox ziyalılar kimi Əli Vəkil ürəyinə də ömürlük bir yurdla vidalaşmaq istəməyən bu itkiylə barışmayan bir ağrı saldı. Bu şairin istedadı, sözün biçimini bilməsi, bir də ayağını basdığı müqəddəs Vətən torpağına sevgisindən irəli gəlir.
Vətəndən didərgin düşən
insanın,
Ürəyi heç zaman şad olmaz,
olmaz.
Çəkər həsrətini doğma məkanın,
Bal yesə ağzında dad olmaz-
olmaz.
Əli Vəkil şeirlərindəki
öyüd-nəsihət, xatırlatmalar
bu dünyanın hər cür sınaqlarından çıxnmış
ömür sahibinin gənc nəsil üçün mühüm
önəm daşıyır.
Şair bununla sanki Vətənin
gələcək əmanətçilərini
yaxşını pisdən,
zülmü ədalətdən,
düşməni dostdan
ayırmağı, ona
olan borcumuzu unutmamağı dönə-dönə
xatırladır.
Dünyada borclar da cürbəcür olur,
Adicə borc var, müqəddəs
borc var.
İnsanlar anadan borclu doğulur,
Borclular
borcunu
unutmasınlar.
Şairin Vətən yanğısının
təzühürü kimi
“Ədəbi İrəvan”
adlı topludan danışmamaq ədalətsizlik
olardı. Vaxtilə İrəvanda
eyni adlı belə bir toplu
dərc olunurdu. Lakin soydaşlarımızın həmin
yurd yerlərindən deportasiya olunmasından sonra bu bölgədən
olan istedadlı şairlərin, saz-söz
adamlarının yaradıcılığını
işıqlandırmaq məqsədilə
Əli Vəkil “Ədəbi İrəvan”
toplusunu yaradır.
Bu toplunun əhəmiyyəti
o idi ki, bir sıra missiyanı
öz ətrafında
cəmləşdirmişdi. Toplu həm də bir bölgənin ziyalılarının tribunası
olmaqla yanaşı, Azərbaycan ədəbi
mühitində də
özünəməxsus yer
tutdu. “Ömür karvanı”, “Kişi ömrü”, “Fərizə-İlham dastanı”,
“Cərrah Vaqif möcüzəsi”, “Əbədi
qəhramanlıq”, “Qoşmalar”
kimi kitablar müstəqil Azərbaycan dövlətinin
müstəqil vətəndaşı,
azad şairi kimi yaradıcılığının
məhsuludur.
Şair Əli Vəkil yaradıcılığında vətənpərvərlik duyğularının
tərənnümü ilə
yanaşı, saf sevginin təsviri də mühüm yer tutur. Şairin sadə
və səmimi bədii boyalarla yaratdığı şeirlərdə
sevgi ilə döyünən ürəyin
çırpıntılarını eşitmək mümkündür.
Çünki “Mənalı-mənalı baxaraq hərdən, ağlımı başımdan
aldı gözlərin”-deyən Əli Vəkil sevgisi saflıq, gözəllik, sədaqət üzərində
qurulub.
Əli Vəkil
hər bir oxucuya diqqət yetirən, onun mənəvi dünyasına
nüfuz etməyi bacaran şairdir. Əgər belə
olmasaydı, bəlkə
də onun uşaqlar üçün
yazdığı şeirlər
meydana gəlməzdi.
Onun bu səpgidən
olan şeirləri “Göyərçinlər”, “Şəlalə” adlı
kitablarında əksini
tapıb.
Şairin
“ İki günəş” poeması
öz məzmunu və ideya istiqamətinə
görə fərqlənir.
Müəllif Azərbaycan ədəbiyyatının
iki görkəmli nümayəndəsi Aşıq
Ələsgər və
qısa ömür sürməsinə baxmayaraq,
öz məhsuldar yaradıcılığı və
lirik şeirləri ilə qəlbləri ovsunlayan Mikayıl Müşfiqin ustad aşığın evində
görüşlərinə həsr olunub.
Şair insanın həyat amalını Vətən,
xalq, el-oba üçün yaxşı
bir nişanə qoymağı hesab edir.
Bu torpaq üstündə qalmasa izim,
Nə vətən
nə də el bağışlar məni.
Yetmiş
beş yaş.
Bu yaş başı qarlı bir zirvədən enişli-yoxuşlu
yamaclara salam
verməyə bənzər,
bir göz qırpımında ötən
günlərin acılı-şirinli
xatirələrini yenidən
yaşamağa bənzər.
Vaxtilə qara saçlara
düşən və
həyatın bəxş
etdiyi qar rəngli hədiyyənin hesabını sorarsan dünyadan. Dərdin, nisngılin, həsrətin
niyə bu qədər çoxdur?"-soruşub dünyanı borclu çıxarmağa
çalışarsan. Elə bu anda güzgü
qarşısında həyatın
sənə bəxş
etdiyi ömrün ən gözəl günləri düşər
yadına. Gördüyün dəyərli işlərin
çəkisi daha çox gələr tərəzinin gözündə.
Bir də ürəyi yazıb-yaratmaq eşqi ilə hənvəsnnlənndirən
yeni-yeni arzular meydana gələr. Şair Əli Vəkil o xoşbəxt insanlardandır
ki, yaşının ona verdiyi müdriklik
və təcrübə
hər kəsin öyrənə biləcəyi
bir xəzinədir.
İndiyə kimi hərə bu örnək ömürdən
ata öyüdü,
dost sədaqəti, Vətənə
vətəndaş mövqeyi,
insanlığa sevgi əxz etdi.
Bu örnək şair
ömrünün sahibi
Əli Vəkilin bu yaxınlarda 75 yaşı tamam olur. “Nə yaxşı ürəyimdə
arzu yükü daşıyıram!”-deyən
yubilyar həyatı insanlara, xalqına gərəkli şəkildə
yaşamasının senvincini
bildirir.
Şairə ürəyində yolunu
gözləyən arzularının
çin çıxması
ümidilə!
Əfsanə
BAYRAMQIZI
Xalq qəzeti.- 2013.- 23 iyun.- S. 7.