Yaz çağırışı davam edir

Vətənpərvərlik varsa, qəhrəmanlıq da var

Etibar Məmmədov, Fərid Əliyev və Elşad Bədəlovla söhbət edirəm. Hər üçü maraqlı gənclərdir. Hərbi xidmətə gedirlər. Üçü də Sərhəd Qoşunlarında xidmət keçəcək. Söhbət zamanı razılıqla danışdılar, bölgüdən razı qaldıqlarını bildirdilər.

— Atam Qarabağ uğrunda döyüşlərdə iştirak edib. Həmişə əsgər yoldaşlarından danışır, maraqlı xatirələri var — Etibar danışır. — Amma mən, nədənsə, sərhədçi olmaq istəyirdim. Arzumu hamıya demişdim. Hamı da eyni sözü deyirdi. Deyirdilər ki, sən nə danışırsan, sənin yerin cəbhə bölgəsidir. Bu da məni heç nədər çəkindirmirdi. Deyirdim, qoy olsun. İndi bildim ki, Sərhəd Qoşunlarında xidmət keçəcəyəm.

— Əvvəllər belə deyildi. — Bunu da Fərid deyir. — Buradan əsgərliyə o qədər adam yola salmışıq ki... Hara getdiyini bilmirdik. Mən “qaynar xətt”ə zəng vurub, öyrənmişdim. Sonra burada dedilər ki, Sərhəd Qoşunlarına düşmüsən, sevindim. Arzun hara, mənzilin də ora. Arzuladığım yerə düşdüm.

Fəridin ata-anası heç yerdə işləmir, həm də imkansız adamlardır. Ona görə də oğullarının hara, hansı hərbi hissəyə düşəcəyi haqqında heç düşünməyiblər.

— Yaşıdlarım tez-tez deyirdilər ki, məsələn, filan hərbi hissəni istəyirəm. Ancaq mən heç nə demirdim. Bilirdim ki, mənim istəməyimlə deyil. Gedib kimə nə deyəydim...

Elşad da Fərid kimi danışır. Öyrəndik ki, onun da valideynləri heç harada işləmir.

— Doğrudur, Azərbaycanın ən uzaq nöqtəsinə yarım günə gedib çıxmaq olur. Amma buna baxmayaraq hara, hansı hərbi hissəyə düşdüyümüzü ilk vaxtlar valideynlər bilmirdilər. Niyə bunu gizlin saxlayırdılar, bilmirəm. İndisə başqa zamandır. Çox razı qalmışıq. Mən hərbi hissəyə getməmişdən valideynlərim bilirlər ki, haraya düşmüşəm.

Həzrət Ağarəfioğlu Daxili Qoşunlarda, Xudu Nuriyev isə Lənkəranda yerləşən “N” saylı hərbi hissədə xidmət edəcək:

Həzrət: Burada yaxşı şərait yaradılıb. Suallarımıza düzgün cavab verilir. Hərbi komissar hər birimizi ayrılıqda qəbul etdi. Hərbi iş haqqında maraqlı söhbətlər elədi. Məsələn, məni qəbul edəndə daha çox Daxili Qoşunlar barədə danışdı. Mən yalnız onda bildim ki, haraya düşmüşəm.

Xudu: Məni də hərbi komissar qəbul etdi. Gedəcəyim hərbi hissədən danışdı, ailə vəziyyətimlə maraqlandı. Xeyli söhbətimiz oldu. Razı qaldım. Gərək elə xidmət edim ki, xoş sorağım gəlsin, Axı, söz vermişəm.

Uşaqlarla söhbətimi Binəqədi rayon hərbi komissarı polkovnik-leytenant Feyzi Ağabəyova da danışdım. O da son illər görülən işlərdən danışdı, gənclərin hərbi xidmətə həvəslə getməsini xüsusi vurğuladı. Xüsusən, son çağırış bölgü işinə toxundu:

— Biz hərbi xidmətə gedəcək gənclərin siyahısını Müdafiə Nazirliyinin müvafiq şöbəsinə göndəririk, oradan da cavab alırıq ki, kim hara düşür. Bu çox yaxşıdır. Elə bilirəm bunu çoxdan etmək lazım idi. Birincisi, bizim işlərimiz çağırış vaxtı üzə çıxır. Doğrudur, hər bir gənc hərbi xidmət keçməyə borcludur. Amma çətinliklərimiz çox olurdu. Hamı Bakıda qalmaq istəyirdi, ya da özünün yaxşı hesab etdiyi yerdə xidmətini keçmək istəyirdi. Bu mövzuda müraciətlərdən xilas olmuşuq. Ona görə də hara, hansı qoşun növünə düşməsini gənclərə demirdik. Bölgü belə aparılırdı. İndi hər kəs “qaynar xətt”ə zəng vurub, hansı hərbi hissəyə düşməsini bilir. Bu çox yaxşıdır.

Bizə güclü ordu lazımdır. Ona görə də çalışmaq lazımdır ki, daimi islahatlar aparılsın. Onu da deyim ki, indi NATO standartlarına uyğun islahatların aparılması, Silahlı Qüvvələrin beynəlxalq əməkdaşlığı, sülhməramlı tabopumuzun xidməti, ordumuzun döyüş hazırlığı, mənəvi-psixoloji durumu və ərzaqla təminatı çox yüksəkdir. Azərbaycan Silahlı Qüvvələri Cənubi Qafqazda ən güclü ordu sayılır. Şəxsi heyətin döyüş hazırlığı çox yüksəkdir. Müasir döyüş maşınları ilə, silah-sursatla da təminatı çox yaxşıdır. Kadrlarla təminat da inkiaşf etmiş orduların səviyyəsinə cavab verir. Məhz buna görə NATO Azərbaycanla əməkdaşlığa xüsusi əhəmiyyət verir. 1994-cü ildə “Sülh naminə tərəfdaşlıq” proqramına qoşulmuşuq. 2004-cü ildən isə NATO-nun “Fərdi tərəfdaşlıq” proqramında iştirak edirik. Ona görə də islahatlar aparılmalıdır.

Hərbi komissar F.Ağabəyov onu da bildirdi ki, Azərbaycanın iqtisadi qüdrəti günbəgün artır, maliyyə böhranının bizə elə bir təsiri olmayıb. Buna uyğun olaraq orduya ayrılan xərclər də artır. Bu da Ermənistanı daim narahat edir. Odur ki, onlar silahların məhdudlaşdırılmasına dair cinah sazişinin Azərbaycan tərəfindən pozulduğunu iddia edir, diqqəti əsas məsələdən yayındırmağa çalışırlar. Ermənistan tərəfinin məntiqsiz bəyanatları həmişə olur. Cinah sazişinə görə Azərbaycana və Ermənistana eyni həcmdə silah-sursat saxlamağa icazə verilmişdir. Bu, ədalətsiz idi. Çünki Azərbaycan ərazisi və əhalisinin sayına görə Ermənistandan böyükdür. Amma biz şərtlərə əməl etsək də, Ermənistan bunu pozdu. Rusiyadan gizli yolla silah almaları hamıya məlumdur. Odur ki, orduya ayrılan xərclər Azərbaycanda da artırılır.

Sual yaranır: Bu gün heç bir müharibə, ərazisi xarici müdaxilə təhlükəsi gözləməyən ölkələr də hərbi büdcəsini artırmaqdadır. Bəs, torpaqlarının 20 faizi işğal altında olan, 1 milyondan çox qaçqın və məcburi köçkün problemi ilə qarşılaşan Azərbaycan niyə hərbi büdcəsini artırmasın ki? Bizi işğal altında qalan torpaqlarımız narahat edir, onda belə problemi olmayanların narahatlığı nədəndir?! Bu, bizim haqqımızdır. Bu haqqı heç kimə verməyəcəyik. Azərbaycanın hərbi büdcəsini artırmasından narahat olanlar, yaxşı olar ki, Ermənistana təsir etsinlər ki, gözlənilən müharibənin qarşısı alınsın.

Bəli, Ermənistan yersiz iddialarından əl çəkməsə, müharibə qaçılmaz olacaq. Ermənistan da, onun himayədarları da yaxşı bilirlər ki, Azərbaycan Silahlı Qüvvələri hücum əmri alsalar, erməni ordusu onun qarşısını saxlaya bilməyəcək. Odur ki, yaxşı-yaxşı fikirləşsinlər. Sonra gec olacaq. Azərbaycanın səbri tükənməkdədir.

— Heç bir inkişaf etmiş ölkə ordusu zəif olan dövlətlə hərbi əməkdaşlıq qurmağa meyilli deyil. Bu gün Azərbaycanla 50-yə yaxın ölkə hərbi əməkdaşlıq edir. Onların sırasında ABŞ, Türkiyə, Rusiya, Böyük Britaniya, Almaniya, Ukrayna, Rumıniya, Belçika, Birləşmiş Ərəb Əmirliyi, Pakistan, Çin, Polşa, Estoniya və digər ölkələr var. Bu, onu sübut edir ki, Azərbaycanın güclü ordusu var, inkişaf edir, regionda gücünə və döyüş qabiliyyətinə görə söz sahibidir. F. Ağabəyov söhbətini davam etdirir. —Bu gün Azərbaycan dünyanın, xüsusən inkişaf etmiş ölkələrin maraq dairəsindədir. Həmin dövlətlər Azərbaycanda gedən inkişafı diqqətlə izləyirlər. Ölkəmizin dostları da, düşmənləri də yaxşı bilirlər ki, Azərbaycanda sosial-iqtisadi inkişafın sürəti gələcəyin qüdrətli bir dövlətinin formalaşmasından xəbər verir. Odur ki, qeyri-ixtiyari onunla hesablaşmağa, Azərbaycanın maraqlarını nəzərə almağa məcburdurlar. Bu da faktdır ki, regionda həyata keçirilən bütün layihələr Azərbaycanla razılaşdırılır. Bunlar bir çox cəhətdən şərtləndirilir: Azərbaycan regionun güclü dövlətidir, ordusu gündən-günə daha da peşəkarlaşır, zəngin sərvətləri var, çox mühüm geosiyasi məkanda yerləşir, bütün fəaliyyətində xalqın mənafeyini nəzərə alan, uzaqgörən, qətiyyətli rəhbəri var... Odur ki, Azərbaycanın sürətli inkişafı heç kimdə şübhə doğurmur. Torpaqlarımızın azad olunması isə güclü ordudan çox asılıdır. Ordunu isə komplektləşdirmək bizdən işə məsuliyyətlə yanaşmaq tələb edir. Ona görə də islahatlar aparılmalıdır.

Təbii ki, bu inkişafı düşmənlərimiz — ermənilər də yaxşı izləyirlər və etiraf edirlər. Görürlər ki, bu inkişafa uyğun olaraq, Azərbaycan ordusu da gündən-günə güclənir, döyüş qabiliyyətini artırır, daha yenilməz olur. Və bu ordu bir gün Ali Baş Komandanından “hücum” əmri ala bilər.

“Xocalını gözlərimlə gördüm. Hər yerdən qan iyi gəlirdi. Qar üstündəki, buz üstündəki qalaqlanan kimsəsiz, sahibsiz cəsədlərdən qorxdum...Qorxdum ki, bu qan üçün heç vaxt Azərbaycan tərəfi, sabahkı nəsillər susmasın...Bu gün ruslar bizimlədir. Bəs, sabah?..Biz tənha qala bilərik!” — Bu sətirlər Xocalıda ermənilərin törətdiyi vəhşilikləri gözü ilə görən erməni jurnalisti Verain Siracyanın 1992-ci il martın 12-də Fransada çıxan “Frans katalikekklezia” jurnalında çap etdirdiyi “Hücumdan öncə” məqaləsindəndir. Bu etiraf sübut edir ki, bir çox ermənilər hələ o vaxtlar da Azərbaycanın böyük gələcəyini görürdülər. Və bu gün ifrat dərəcədə millətçiliklə zəhərlənmiş ermənilər də artıq dərk edirlər ki, Azərbaycanın, onun nizami və qüdrətli ordusu qarşısında tab gətirə bilməyəcəklər. Sabah onların himayədarları yanlarında olmaya da bilər. Ən azı, Azərbaycanın maraqlarına qarşı gedə bilməzlər. O zaman Azərbaycan Ordusu hərəkətə gəlsə nəinki Dağlıq Qarabağı, öz əzəli torpaqlarını — ermənilərin dövlət qurduqları torpaqları da azad edə bilər.

— Bu faktdır ki, ordu dövlətin müstəqilliyinin, ərazi bütövlüyünün təminatçısıdır. Bu gün belə bir ordumuz artıq var. Və ona xüsusi qayğı və diqqət də var. Onun maddi-texniki bazası gündən-günə möhkəmlənir, şəxsi heyətin sosial problemləri həll edilir, döyüş qabiliyyəti yüksəlir. — Feyzi müəllim söhbətini davam etdirir. — Bu gün ordumuzun qarşısında çox mühüm vəzifələr durur. Bir nömrəli vəzifə isə torpaqlarımızın yağılardan azad edilməsidir. Ordumuz buna qadirdir. Bu vəzifəni qısa vaxt ərzində yerinə yetirmək üçün bütün şərtlər mövcuddur. Şəxsi heyətin psixoloji hazırlığı var, döyüş ruhu yüksək səviyyədədir. Maddi-texniki baza var, peşəkarlıq mövcuddur.

Deməli, istənilən vaxt torpaqlarımızı başqa yolla, silahlı yolla azad etməyə hazır olmalıyıq. Bunu etmək üçün bizim imkanlarımız — Azərbaycan xalqının birliyi, səfərbərliyi, ölkəmizin güclü ordusu, Azərbaycan rəhbərliyinin və xalqımızın iradəsi vardır. Təbii ki, Ermənistanda bunlar yoxdur. Heç bir erməni Dağlıq Qarabağda xidmət keçmək istəmir. Əsas fakt da budur ki, hərbi əməliyyatlar başlasa Dağlıq Qarabağda xidmət edən hərbçilərə bu torpaq məzar olacaq. Ən azı, ona görə ki, erməni ordusunda vətənpərvərlikdən söhbət gedə bilməz. Digər tərəfdən, Ermənistana edilən yardımlar nə qədər çox olsa da, Azərbaycanın güclü iqtisadiyyatı və bunun nəticəsində orduya ayrılan vəsaitə heç yaxınlaşa da bilməz.

Ordu quruculuğunda uğurlarımız kifayət qədərdir. Hansı cəhəti götürsək Ermənistandakı vəziyyətdən bir neçə dəfə üstün olmağımız göz qabağındadır. Çoxlu faktlar var ki, Ermənistanda əhali dolanışıq ucbatından, dövlət siyasətinin perspektivsizliyini dərk etdiklərindən ölkəni tərk etməkdə davam edirlər. Heç bir Ermənistan vətəndaşı Dağlıq Qarabağda hərbi xidmət keçmək istəmir. Bu sahədə də müqayisələr aparsaq, görərik ki, Ermənistanın ordusunu inkişaf etdirmək perspektivi yoxdur.

Ümummilli liderimiz Heydər Əliyevin əsgərlərimizlə görüşlərinin birindən bir məqamı xatırlatmaq istəyirəm. Bunu hər bir gəncə xatırladıram. Böyük öndər demişdir: “Bilin ki, sizin hər birinizin arxasında böyük Azərbaycan ölkəsi durmuşdur. Bilin ki, hər biriniz öz doğma Vətəninizi, öz atanızı, ananızı, bacınızı, qardaşınızı müdafiə etmək üçün ordu sıralarına gəlmisiniz... Bu şərəfli vəzifənizi — Vətəni müdafiə etmək vəzifəsini yerinə yetirməkdə qəhrəmanlıq nümunələri göstərməyinizi arzulayıram”.

Deyəsən, hərbi komissarla söhbətimiz çox qanad açdı. Bu da səbəbsiz deyil. Çünki ordu hərbi komissarlıqda formalaşır, desək yanılmarıq. Ordunun gücü, yenilməzliyi onun əsgərinin vətənpərvərliyindən asılıdır. Əgər gənc başını dolandırıb, hərbi bilet almaq üçün hərbi xidmətə gedirsə, onda vətənpərvərlikdən söhbət gedə bilməz. Vətənpərvərlik yoxdursa, qəhrəmanlıqdan söhbət gedə bilməz. Aparılan islahatdar da bu ali məqsədə xidmət edir.

Vahid İMANOV

Xalq qəzeti.- 2009.- 11 aprel.- S. 4.