MƏİŞƏTİMİZDƏN

-- Kәrbәlayı Mәmmәdcәfәr, salamәleyküm!

-- Әleykümәssәlam!

-- Hara belә yüyürürsәn?

-- Heç, bu yanda tәlәsik bir işim var!

-- Ya allah!

-- Ya allah!

-- Xoş gördük!

-- Xoş baxtın olsun: (ürәyindә: Ağzımda dedim ki, tәlәsirәm).

-- Sәlamәtsәnmi?

-- Allaha şükür sәlamәtәm, ancaq, burda mәni bәrk gözlәyirlәr!

-- Necә dolanırsan?

-- Şәfaәtin artıq olsun (ürәyindә: Әl çәkmәyәcәk dә!)

-- Canın-başın sağdırmı?

-- Çox sağ olasan (a sırtıq oğlu, axı kişilәr orda mәni gözlәyirlәr).

-- Lap sәlamәtsәnmi?

-- Şükür olsun allaha! (qәribә qanmaz kişidir!)

-- Әhvalın necәdir?

-- Ömrünüzә duaçıyam, amma bir az vacib işim var, çox bәrk tәlәsirәm....

-- Onun zәrәri yoxdur, hamı elә olur. Kefin necәdir?

-- Kefin yaxşı olsun! (a, nanәcib oğlu nanәcib).

-- Bәs niyә heç görünmürsәn?

-- Vallah hәmişә tәlәsik işim olur, bax, elә indi bu saat elә vacib tәlәsik işim var ki, bir saniyә geciksәm olmaz.

-- Hәmişә bazarın olsun!

-- Allah sәndәn razı olsun (bir dәli şeytan deyir vur beyni dağılsın!).

-- Papiros çәkmirsәn?!

-- Çox sağ ol! (mәlun!) hәlә ki xudahafiz!

-- Gedirsәn? Xudahafiz!

* * * * *

-- Kәrbәlayı Mәmmәdcәfәr, harda qalmışdın?

-- Әşi, allah mәrdimәzara lәnәt elәsin. Mәşәdi Sәfi mәni qoyurdu ki, gәlәm?

-- Pәh! pәh! Xalq sәni gözlәdi, gözlәdi, axırda gördülәr ki, gәlmәdin, inciyib çıxıb getdilәr.

-- Әşi, nә deyirsәn?

-- Vallah, atamın goru haqqı!

-- Buy, sәnin evin yıxılsın Mәşәdi Sәfi! Әşi, bilmirәm sırtıq oğlu sırtıq, hardan mәnә belә әziz çıxıb, qәribәdir, vallah bizim işimiz!

Atalar sözü: hәr görüşә yarım saat vaxt sәrf elәsәn, onda gәrәk, ömrümüzün yarısına qәlәm çәkәk.