"MӘSLӘHӘTLİ" SÖZLӘR

 

 

 

 

Belә baxıb görürәm ki, Dövlәt dumasına müsәlmanlardan da vәkil gedәcәkdir. Hәrçәnd mәn mәslәhәt görmәzdim, çünki nә lazımdır ki, adam durduğu yerdә özünü biabır elәsin, amma indi nә etmәk, bir işdir olubdur, gedәcәklәr, qoy getsinlәr, hәvәslәri soyumasın. Bununla belә mәn bir neçә mәslәhәtli sözlәr demәk istәyirәm ki, hәr bir müsәlman vәkili öz abır vә hәyasını salmamaq üçün, mәnim sözlәrimi dәrs kimi әzbәrlәyib, onlara durüst әmәl etsin.

 

Әvvәla, hәr bir müsәlman vәkilinә vacibdir ki, buradan Fitilbörkә gedәn zaman camaat әhlindәn heç bir kәsә bunu bildirmәsin vә evdә uşaqlarına tapşırsın ki, әgәr onlardan soruşan olsa ki, "atan hara gedib", cavab versinlәr ki, Qarabağdan motal pendiri almağa gedibdir. Çünki bilirsiniz, camaat bilsә ki, mәsәlәn, filan adam dumaya gedir, ola bilsin ki, bir söz tapşırar, ya bir düsturul әmәl göstәrәr ki, get belә otur, belә danış, belә dur, belә yat! Qәrәz, başağrısı verәr, sonra da әmәl olunmayanda adamı utandırar, nәticәdә rüsvayi-cahan elәr. Halbuki kişi gәrәk öz abır vә hәyasını hәmişә gözlәsin....

 

Saniyәn, hәr bir müsәlman vәkilinә vacibdir ki, dumaya çatdığı zaman özlәri üçün qapı ağzında bir yer tutsunlar, çünki vәzir-vüzәradan içәri girәn olsa, kamali-әdәblә onun ayağına durub görünmәk ancaq bu yolla mümkündür vә bu da vacibdir. Ondan ötrü ki, adama zarafat görünmәsin, vәzir deyәndә bir adamdır ki, bu gün istәsә, hamını top ağzına qoydura bilәr.

 

Salisәn, rәhbәr müsәlman vәkilinә vacibdir ki, bacardıqca az danışsın vә yaxşı olar ki, heç әbәdәn danışmasın. Çünki danışmağın bir xatası var ki, adam özgәlәri özündәn incidә bilәr vә bununla bir çox adamın xoşuna gәlmәz. Vә yenә danışmağın bir ayrı xatası vardır ki, adam özünün ağıldan kövrәk olduğunu da bildirәr, amma danışmasa, bildirmәz. Çünki:

 

Çu dәr bәstә bәşәd çe danәd kәsi,--

Ki, bu advokatdır vә yaxud başburt yazan.

 

Vә rabeәn, hәr bir müsәlman vәkilinә vacibdir ki, әgәr duma vәkillәri, adamdır-işdir, müsәlman millәtini dә yada salıb, "xala xәtrin qalmasın"dan ötrü onlar barәsindә dә bir qәrarnamә-filan qayırmaq istәsәlәr vә bu barәdә müsәlman vәkillәrindәn bir söz soruşsalar, müsәlman vәkillәri durub kamali-әdәb vә әrkanla demәlidirlәr ki, "siz hәr nә mәslәhәt görsәniz, biz ona razıyıq. Allah sizdәn razı olsun, vәssalam!". Ta qәrarnamәnin yaxşılığına, yamanlığına orada diqqәt yetirmәk lazım deyil, çünki eyibdir. Sonra adama pis söz deyәrlәr.

 

       *       *       *       *       *

 

Pis söz dedim, yadıma bir yaxşı söz düşdü. Belә ki, bir dәfә yoldaşlarımdan birisi kәnddәn şәhәrә qayıdıb, kәnd mәişәtinin şairanәliyindәn mәnim üçün söhbәt elәdi, Bunu dәxi әlavә elәdi ki, kәndlәrdә bol-bol yavanlıq var, Adamlar gündüz axşama kimi südün, qatığın, qaymağın vә yağın içindә üzmәkdәdirlәr.

 

Mәn öz-özümә fikir elәdim ki, yaxşı hәlә deyәk ki, südün, qaymağın içindә üzmәk olar, aya yağın içindә dә üzmәk olarmı?

 

Yoldaşım birdәn-birә mәnim fikrimi duyub dedi:

 

-- Bәs, Bakıda filan küçәnin tinindә bir müsәlman hamamı var vә onun xәznәsinә girәn adamlar yağın içindә üzmәyib bәs nәyin içindә üzürlәr?!..