AVTOMOBİL

Kәrbәlayı Qәdim küçә ilә gedirdi. Birdәn daldan bir heybәtli sәs eşitdi vә qorxusundan layәnşüur kәnara tәrәf qaçdı vә "dala baxım"--dedikdә, örtülü faytona bәnzәr bir araba, atsız, öz-özbaşına bunun yanından ildırım kimi keçdi. Bu araba avtomobil idi.

Kәrbәlayı Qәdim araba gözdәn itincә onun dalınca baxdı vә sonra dedi:

-- Allah şeytana lәnәt elәsin ki, kafirlәrә bu cürә әmәl öyrәdir. Arabanı atsız yeridәn bu kafirlәr axırda hәr şeyi şeytan әmәlinә döndәrәcәklәr.

Yenә bir gün Kәrbәlayı Qәdim küçә ilә gedirdi. Gördü ki, bir araba küçәnin yarısında palçığa batıb, atlar dartıb çıxarda bilmirlәr. Arabaçı isә qırmancı doluyub bu atları döyür vә harası gәldi vurur. Dilsiz-ağızsız heyvanlar qırmanc altında dartınırlar ki, bir tövr arabanı çıxartsınlar, lakin mümkün olmur. Arabaçı isә atların başına-gözünә döyür. Kәrbәlayı Qәdimin atlara yazığı gәlib arabaçıya dedi ki ay zalım, axı bu heyvanlar yazıqdırlar, canları inciyir. Sәn o dünyada bunların cavabını necә verәcәksәn?! Bunu deyib öz-özünә fikir elәdi:

-- Allahın altında bir gün olaydı ki, bu heyvanlar insanın zülmündәn xilas olaydılar!

O әsnada yenә bir heybәtli sәs gәlib, bir avtomobil bunların yanından şıdırğı ilә keçdi....