BİLMƏM NƏ GÖRÜBDÜR
BİZİM OĞLAN OXUMAQDAN
Bilməm nə görübdür bizim oğlan
oxumaqdan?
Dəng oldu qulağım.
Jurnal, qəzetə, hərzəvü hədyan
oxumaqdan
Incəldi uşağım.
Ağlın aparıb bəs ki, baxır
gündə qarayə,
Ya rəb, nə həmaqət!
Söz etməz əsər, çarə
qalıb indi duayə,
Tədbir elə, övrət!
Lənət sənə, ifritə, sənindir
bu cəhalət,
Etdin nə xəyanət!
Səndən törənibdir bizim evdə
belə bidət.
Ey mayeyi-hiylət!
Tutsun çörəyim gözlərinin
ağü qarasın,
Ey həmsəri-bədxah!
Haşa, oda yaxmaz ana istəkli balasın,
Kəssin səni allah!
Bu tifli oxutmaqla etdin məni tərğib,
Həp eylədin iğva.
İndi nədi fikrin? İşimiz oldu bu
tərkib,
Yox çarəsi əsla.
Heyhat ki, tədbir ola bu xanəxərabə,
Zail olub
əqli.
Dərsə,
qəzetə, məktəbə, jurnala, kitabə
Mail olub
əqli.
Yıxdın
evimi, eylədin övladımı zaye,
İş
keçdi məhəldən.
Mən
anlamaram elm nədir, ya ki sənaye,
Zarəm
bu əməldən!
İstərdim
๎ da mən kimi bir
hörmətə çatsın,
Azadə
dolansın;
าเ qol
gücünə malik olub şöhrətə
çatsın,
Dünyadə
dolansın;
Bir
vəqtdir indi ki, olub Rüstəmi-dövran,
Bir ad
qazanaydı;
Qarətlər
edib ta ki, tapaydı sərü saman,
Bir
şey də qanaydı.
Puç
eylədin, övrət, bu gözəl, sadə cavanı!
Dilbilməz
oğul, vay!
Rəngi
saralıb, qalmayıb əsla yarı canı,
Bir
gülməz oğul, vay!
Ay,
naxələf oğlum, nə yaman məşqə düşübsən,
Ey
kaş, usanaydın!
Quldurluğa
yox, elmə tərəf eşqə düşübsən,
Bu
qübhü qanaydın!
Ey
nuri-düçeşmim, oxumaqdan həzər eylə,
Saleh
vələd ol, gəl!
At min,
hünər öyrəş, məni də bəxtəvər
eylə,
İşdə bələd ol, gəl!
Bəsdir oxudun, az qala canın tələf oldu,
Bu kardən əl çək!
Yazmaq, oxumaq, başına
əngəl-kələf oldu,
Əşardən əl çək!
Min elm oxuyub söz biləsən hörmətin
olmaz
Bu dari-cəhanda;
Söz bəhrinə gövhər olasan
qiymətin olmaz
Xasə bu zəmanda.
Yox, yox, baxıram fıkrinə, səndən
oğul olmaz,
Canın bəcəhənnəm!
Mırt-mırt oxumaqdan, kişi, bir qan ki, pul
olmaz!
Mırtılda dəmadəm,
Qıl elm fərahəm,
Ol qüssəyə həmdəm;
Ömrün olacaq kəm;
Düşmən sənə aləm!....