EY Kİ QUYİ, ŞƏRƏFİ-NƏFS BEƏDLƏSTÜ-BECUD

Ey ki quyi, şərəfı-nəfs beədləstü-becud,

Vey ki cüyi qühəri-tacı-kəramət zisücud,

Səxt bizarü-məluləm mən, əzin qoftü-şünud,

Guş kon pəndi-həkimaneyi-lağlağınümud

Şərəfı-nəfs bebüxləstü-ləamət nə becud.

Hər ki in hər dü nədarəd ədəməş beh, zivücud.

Söhbət əz bəzlü-səxavü-kərəmü-cud məkon,

Atəşi-cud məzən neməti-xod dud məkon,

Müstəhəqra bekərəm nayili-məqsud məkon,

Nemətira ki, fərahəm şodə məfqud məkon,

Ey ki dərnemətü-nazi, bekəsi cud məkon

Ki, mühaləst bedin məşğələ imkani-xulud.

Əz ğəmi-fəqr miəndiş, mədeh dil beməlal,

Abru riz behər dər betəmənnayi-sual,

Begədayi həmə ca cəm nüma vəzrü-vəbal,

Sənəti piş məgirü-dəri-hər xanə benal,

"Ey ki dər şiddəti-fəqriyü-pərişaniyi-hal"

Düzd şo "kin do, se razi besər ayəd mədud".

Zərər əz-fəqr çu didi, tərəfi-sud güzər,

Qəm məxor, düzdgəri kon, süyii-məqsud güzər,

Hirs kon tiztər əz atəşi-Nəmrud güzər,

Xaki-rahi ki, bərü migozəri zud güzər,

Tanənalənd zi cövri-to beməbud, güzər,

"Ki, üyunəstü-cüfunəstü-xüdudəstü-qüdud".